دنیای پرشتاب ما در نمایشگاه ارتباطات در شهر برلین

در سال ۱۹۳۴ اولین کنترل از راه دور برای تلویزیون در آمریکا به بازار این کشور راه یافت. این دستگاه به وسیله کابلی به تلویزیون متصل بود. با این وسیله می‌شد میان چند برنامه ارائه شده تلویزیونی یکی را انتخاب کرد و به سرعت از برنامه‌ای به برنامه دیگر رفت.

در دهه ۱۹۵۰ نخستین کنترل از راه دور بدون کابل برای تلویزیون ارائه شد. این وسیله در دهه ۱۹۷۰ میلادی در آلمان به بخش جدایی‌ناپذیر تلویزیون تبدیل شده بود.

در نمایشگاه ارتباطات که در ماه آوریل سال جاری میلادی در شهر برلین آلمان برگزار شده، یک دستگاه کنترل از راه دور برای تلویزیون، که شرکت گروندیگ آلمان در سال ۱۹۸۶ به بازار فرستاد به همراه ۲۵۰ وسیله دیگر ارائه شده است. این نمایشگاه نشان می‌دهد که شتاب چه تاثیر عظیمی در زندگی انسان امروزی گذاشته است.

صنعت پست

انسان‌ها هزاران سال پیاده و به آهستگی یا سوار بر حیواناتی چون اسب و خر و فیل حرکت می‌کردند. صنعت پست در انتهای قرن پانزدهم میلادی این ریتم طبیعی را شکست.

در چنین شرایطی امکان رسیدن محموله‌ها با سرعتی زیاد از فرستنده به گیرنده ممکن شد. پست بیشترین استفاده را به بازرگانانی رساند که از همان ابتدا فهمیده بودند وقت طلاست.

دکتر کلاوس بایرر، که به همراه کاترین پترسن نمایشگاه ارتباطات در شهر برلین آلمان را همراهی می‌کند، در این باره می‌گوید: «شتاب نتیجه بهینه‌سازی و منطقی کردن فرایند کار است.»

کلاوس بایرر در ادامه می‌گوید این شتاب در فرایند کار به تدریج اما طی صدها سال به طور مستمر ادامه یافته است.

در نمایشگاه ارتباطات شهر برلین در سالن‌ها و غرفه‌های متعدد از جمله انواع مدل‌های وسایل ارتباط قدیمی برای حمل محموله‌های پستی، نقشه راه‌های مختلف، صندوق‌های پستی قدیمی و برنامه حرکت پستچی‌ها و همچنین ورق‌هایی نشان داده شده‌اند که از قرن ۱۸ میلادی تا کنون برای تشخیص بوقت رسیدن پستچی‌ها استفاده می‌شده است.

وقت طلاست

با صنعتی شدن جوامع لزوم زمان مشخص کاری نیز برای کارگران و کارکندان ضروری شد و به همین جهت ساعت به عنوان وسیله اندازه‌گیری زمان از محبوبیت به سزایی برخوردار شد.

ساعت از همین زمان بود که مکانی مشخص در زندگی انسان‌ها یافت. در ایستگاه‌ها، در خیابان‌ها، در خانه‌ها و حتی در کنار تخت‌خواب همه‌جا ساعت مکان خاص خود را یافت. زمان کار، خواب و استراحت باید مشخص می‌شد تا شتب کا ربیشتر شود.

زمان هرچه بیشتر به عنصری بسیار گرانبها تبدیل می‌شد. ماشین‌های تحریر و پس از آن کامپیوتر، دفتر کار را تبدیل به مکانی برای انجام سریع کارها کردند.

در خانه انواع دستگاه‌های برقی چون ماشین‌لباس‌شویی، جاروی برقی، زودپز و ظرف‌شوی برقی، کار ِ خانه را راحت کردند و این امکان را بوجود آوردند که زنان نیز بیشتر به جمع تولیدکنندگان در جامعه بپردازند.

سرعت بخشی از زندگی انسان شد. وسایل نقلیه مجهزتر و سریع‌تر شدند. کره خاکی تبدیل به مکانی شد که می‌شد با آرامش تمام از قسمتی به قسمت دیگرش رفت. اخبار به سرعت از گوشه‌ای از جهان به گوشه‌ای دیگر رسیدند. تلفن‌های همراه این روند را باز هم سریع‌تر کردند.

هرچه سریع‌تر بهتر

سرعت زیاد انسان‌ها را مجذوب کرده است. اما همین سرعت زیاد با خود بیماری‌های فراوانی به ارمغان آورده است.
اگر در گذشته سخن از "دوران پراضطراب" سخن به میان می‌رفت، اکنون بیماری مدرن فرسودگی جسم و ذهن (برن آوت) روبرو هستیم. زمان استراخت کم و کم‌تر می‌شود. و بیماری‌های روحی به تدریج افزایش می‌یابند.

جهان تجاری‌شده کنونی اما برای مشکلاتی چون بی‌خوابی، استرس یا اضطراب راه‌حل‌هایی فوری در آستین دارد؛ راه حل‌هایی چون قرص، شربت، کپسول و آرام‌بخش‌های گوناگون.