در گذشت Sir Peter Ustinov

طبع بشردوستانه اوستينوف شايد از آنجا سرچشمه ميگيرد كه وى در فضائى چندفرهنگه بزرگ شد. پدر اوستينوف روسى الاصل و تابع آلمان بود و مادر او نيز اهل فرانسه.

وى در همان دوران جوانى به هنرهاى نمايشى روى آورد و در سال ۱۹۳۹ بود كه با قطعات كمدى ساخته و پرداخته خود، براى نخستين بار در Player’s Club روى صحنه رفت و ديرى نپائيد كه براى نخستين بار در فيلمى سينمائى نقش ايفا كرد. اوستينف را بايد هنرمندى واقعى و كم نظير دانست كه با توجه به ذهن خلاقش در عرصه هاى گوناگون، از هنرپيشگى و كارگردانى گرفته تا صحنه پردازى، نقاشى، طراحى، نمايشنامه نويسى و نويسندگى حرفى براى گفتن داشته است.

اوستينف در سال ۱۹۶۰ و ۱۹۶۴ براى بازيگريش در فيملهاى اسپارتاكوس و توپكاپى، دو بار موفق به دريافت جايزه اسكار براى بهترين هنرپيشه نقش دوم شد. هنرنمائى او به عنوان Hercule Poirot، كارگاه معروف اهل بلژيك در فيلمهائى كه بر اساس رمانهاى جنائى آگاتا كريستى ساخته شد، هنوز هم در يادها زنده است.

اوستينوف آخرين بار در سال گذشته در فيلم لوتر ايفاى نقش كرده بود. رمانهاى و داستانهاى سر پيتر اوستينوف نيز موفقيت و محبوبيت زيادى كسب كرده اند، از جمله مرد پير و آقاى اسميث، خدا و راه آهنهاى دولتى و موسيو رِنٍه.

وى در كنار فعاليتهاى هنرى خود، نقش مهمى در پيشبرد برنامه هاى آموزشى و پرورشى در سطح جهان ايفا كرده است. در سال ۱۹۶۸ بود كه او فعاليت خود را به عنوان سفير و نماينده سازمان جهانى يونيسف آغاز كرد و در سال ۱۹۹۰، به پاس خدمات هنرى و بشردوستانه اش، لقب “سر” را دريافت نمود.

اوستينوف خود چند سال پيش درباره نقش سازمان يونيسف و تلاشهاى آن در كشورهاى فقير و در حال رشد اظهار داشته بود: ”من از اينكه سازمان يونيسف تا به اين اندازه در زمينه آموزش هوشيار است، بسيار خرسندم، چرا كه هدر رفتن غريزه هاى طبيعى در زندگى را فاجعه اى ميدانم. در خيلى از اين كشورها، انسانهائى بسيار باهوش ميبينيم كه سواد ندارند و بسختى افكار خود را بيان ميكنند، اما به خوبى و روشنى ميتوان هوش آنها را ديد و فهميد كه اين هوش تا به حال به كار گرفته نشده و شايد هم هيچوقت به كار گرفته نشود.”

اوستينوف در طى چندين دهه فعاليت هنرى و بشردوستانه خود، هيچگاه از پا فرو ننشست، چرا كه خود معتقد بود: “انسانهائى كه كار امروز را به فردا موكول ميكنند، همانهائى هستند كه كار ديروز را به امروز موكول كرده اند.”

• فيلمهاى عمده پيتر اوستينوف (به عنوان هنرپيشه):
  يكى از كشتيهاى ما گمشده ۱۹۴۲
  هوسهاى امپراتور ۱۹۵۱
  لولا مونتز ۱۹۵۵
  ما فرشته نبوديم ۱۹۵۵
  اسپارتاكوس ۱۹۶۰
  توپكاپى ۱۹۶۴
  مرگ روى نيل ۱۹۷۸
  لوتر ۲۰۰۳
• شمارى از آثار ادبى پيتر اوستينوف:
  مرد پير و آقاى اسميث
  كارناوال حيوانات
  من و من
  موسيو رنه
  خدا و راه آهنهاى دولتى

شهرام احدى