در آينه‌ى مطبوعات جهان
۱۳۸۵ اردیبهشت ۲۶, سه‌شنبه
- روزنامهى محافظه‌كار The Time چاپ لندن به سفر هوگو چاوز، رئيس جمهورى ونزوئلا به لندن پرداخته و مى‌نويسد:
”پرزيدنت چاوز براستى سزاوار توجه است. درآمدهاى ونزوئلا از صادرات نفت، بدليل افزايش سرسام‌آور بهاى نفت از سال ۱۹۹۸ بدين سو، چهار برابر افزايش يافته است. اين امر بر نفوذ اقتصادى چاوز مى‌‌افزايد و اين نفوذى است كه وى از آن سوءاستفاده مى‌كند. در حالى كه ميليون‌ها دلار پول نفت به كشور سرازير مىشود، بر شمار افراد تهيدست در كشور افزوده مى‌‌گردد. بى‌اعتنايى‌‌هاى وى به قوانين، به مالكيت و آزادى مطبوعات مى‌رود كه بوليوى را نيز تهديد كند. وى ممكن است كه فردى منتخب باشد، ولى وى اعلام داشته قصد دارد تا سال ۲۰۳۱ در مقام رياست جمهورى باقى بماند، و مى‌توان اطمينان داشت كه وى يك دمكرات نيست. سفر بعدى او به ليبى و ملاقات با معمر قذافى خواهد بود. قذافى ديگر فردى نيست كه از رديف خارج بزند و بتدريج ديگر وارد جامعه‌ى بين‌الملل مىشود. شايد بهتر باشد چاوز از تجربه‌ى او بياموزد.”
- روزنامهى چپ ليبرال Der Standard چاپ وين در شماره‌ى روز سه‌شنبه‌ى خود در مقاله‌اى تحت عنوان «بدترين رئيس جمهور زمان» پيرامون فضاى ضدآمريكايى فزاينده در آمريكاى لاتين مى‌نويسد:
”رئيس جمهورى آمريكا جرج بوش به ضدآمريكاگرايى يك نوع حقانيت بخشيده است. تركيب برخورد تهاجمى سرشار از ايد‌‌ئولوژى و نبود شديد قابليت و شايستگى، كه مدت پنج سال است او و گروهش مى‌كوشند در جهان اجرا كنند، تركيبى است مرگبار. او بدترين رئيس جمهور دستكم يكصد سال اخير است، شايد نه در آمريكا، ولى در جهان.
او با كنترل و شنود شهروندان خود، با نقض متعدد حقوقى، با بى‌توجهى به حقوق مندرج در قانون اساسى، با ايجاد اردوگاه‌هاى غيرقانونى و زندان‌هاى شكنجه، جايگاه و احترام ايالات متحده‌ى آمريكا را بعنوان يك الگوى دمكراسى از بين برده است. وى با براه انداختن يك جنگ دورويانه و بيهوده در عراق و با عدم شايستگى شديد و با يك سياست ناموفق در برابر قدرت‌هاى براستى خطرناكى چون ايران و كره‌ى شمالى و با اتخاذ مواضع احمقانه و خشن به جايگاه بين‌المللى ايالات متحده‌ى آمريكا لطمه زده است. عوامفريبان غريزى‌‌اى مانند هوگو چاوز و محمود احمدى‌نژاد اين سياست آمريكا را ”زوال امپراتورى آمريكا” مى‌‌خوانند، و بايد گفت كه چندان هم بيراه نمى‌‌گويند، البته تا آنجا كه به ايالات متحده‌ى آمريكا تحت رهبرى جرج دبليو بوش مربوط مىشود.”
- روزنامهى La Republica چاپ رم با انتخاب رئيس جمهور جديد ناپوليتانو مى‌نويسد كه ايتاليا بالاخره به وضعيت عادى بازمى‌گردد. در اين روزنامه آمده:
”با سوگند رياست جمهورى ناپوليتانو يك آيين لائيسيستى به نمايش رسمى گذارده مىشود كه بار ديگر دروازه‌ها را براى عادى سازى فضاى سياسى مى‌گشايد. از امروز سه‌شنبه جانشين رئيس جمهورى سابق چامپى به مشورت‌هاى خود با دولت مى‌پردازد و به رومانو پرودى مأموريت خواهد داد تا كابينه‌ى دولت خود را تشكيل دهد.
پس از يك دوره‌ى طولانى توقف بالاخره دمكراسى مى‌رود كه به ثمر بنشيند. نهادهاى انتخابى با مقرراتى كه از سوى همگان برسميت پذيرفته شده‌اند، حقانيت مى‌يابند. سخنرانى ناپوليتانو به مناسبت آغاز رياست جمهورى‌اش، چه از لحاظ محتوا و چه لحن اين سخنرانى، بازتاب قدرت يك دمكراسى شكوفا است و تأكيدى است بر بازگشت به يك وضعيت عادى.”
- روزنامهى Neue Zürcher Zeitung چاپ ژنو در شماره‌ى امروز خود پيمان صلح دارفور را پيمانى نامناسب خوانده و مى‌نويسد:
”متن پيمان صلح ابوجا هر چند كه يكصد صفحه است، ولى بروشنى مشخص نمى‌سازد كه معضلات كانونى اين مناقشه چگونه بايد حل شوند. قرار خلع سلاح شبه‌نظاميان عرب‌تبار جانجاويد، كه ابزارى در دست نيروهاى دولتى بودند، امرى است كه در گذشته هرگز عملى نشده است. خلع سلاح كامل اين شبه‌نظاميان كه بطور عمده مسئول جنايت‌هايى بوده‌اند كه در منطقه‌ى دارفور رخ داده‌اند، قرار است در اواسط ماه اكتبر به انجام رسيده باشد و اين خلع سلاح قرار است زير نظر سپاه بيطرف صلح اتحاديه‌ى آفريقا صورت گيرد كه بشدت زير فشار وظايف عديده است. ... با يك قرارداد صلح تحميل شده كه مهم‌ترين جناح‌هاى شورشيان آن را نمى‌پذيرند، خدمتى نكرده‌ايم، مگر به آمريكايى‌ها.”