تاثیر طبیعت ژاپن بر نقاشان اروپا

ونسان ون گوگ در سال ۱۸۸۸ در جنوب فرانسه کنده‌کاری روی چوبی اثر هنرمند ژاپنی کاتسوشیکا هوکوسای به دست آورد. این اثر تاثیر فراوانی روی هنرمند هلندی گذاشت. کنده‌کاری "امواج عظیم سواحل کاناگاوا" (تصویر) اثر دیگری از این هنرمند بزرگ ژاپن است.

هنرمندان امپرسیونیستی چون ادوارد مانه، ادگار دگاس و کلود مونه به جمع‌آوری آثار هنری هنرمندان ژاپنی کاتسوشیکا هوکوسای، اوتاگاوا هیروشیگه و کیتاگاوا اوتامارو مشغول بودند. ون گوگ نیز به جمع‌آوری کنده‌کاری‌های هنرمندان ژاپنی می‌پرداخت. نقاشی "موج" اثر گوستاو کوربه فرانسوی، تاثیری بسیار از ژانر نقاشی ژاپنی "وکی‌یوئه" دارد.

مرکز توجه آثار موجود در موزه فولکز وانگ در شهر اسن آلمان، متوجه سال‌های ۱۸۶۰ تا ۱۹۱۰ است. این زمان آغاز و اوج پذیرش هنر ژاپنی در فرانسه را نشان می‌دهد. تابلوهای بسیاری از ون گوگ تاثیر شدید او را از آثار کنده‌کاری هنرمند ژاپنی کاتسوشیکا هوکوسای نشان می‌دهند.

آثار کنده‌کاری روی چوب در ژاپن برای هنرمندان پایان قرن ۱۹ میلادی اروپا بسیار غریب بود و آنها کشش شدیدی به آن نشان می‌دادند. در نمایشگاه نقاشی شهر اسن آلمان کشش نقاشان امپرسیونیست اروپا به آثار هنری ژاپن به خوبی نمایش داده می‌شود. اثری از پی‌یر بونار، که عضوی از گروه پاریسی "نبی‌ها" ( پیامبران) بود. اعضای این گروه به بونار لقب پیامبر "بسیار ژاپنی" داده بودند.

پل گوگن نقاش فرانسوی سبک امپرسیونیسم که خود را از تمدن دور می‌کرد و آرزوی زندگی طبیعی و ساده را در سرداشت، در تابلوی رنگ روغن خود به نام "زنان ارل"، تاثیرش را از هنر ژاپن به نمایش می‌گذارد. هنرمندان اروپایی در برداشت خود از هنر ژاپن تنها به کپی و استفاده از ایده‌های هنرمندان ژاپن بسنده نمی‌کردند؛ آنها بعضی اصول هنری چون تاکید بر تزئینی بودن آثار این هنرمندان را نیز در آثار خود به نمایش می‌گذاشتند.

ژاپن حدود دویست سال خود را از دنیای خارج جدا کرده بود. این کشور در سال ۱۸۵۳ با کوشش آمریکا سرانجام راضی به تجارت با آمریکا و اروپا شد. از سال ۱۸۶۰ به بعد به تدریج آثار هنری ژاپن از جنس چوب و سرامیک به کشورهای غربی راه یافتند. در زمانی کوتاه اتاق بسیاری از خانه‌های اروپائیان با آثار هنری ژاپن تزئین شدند.

شیفتگی هنرمندان فرانسوی به هنر ژاپن در جنبه‌های متنوعی نمود می‌یافتند. آنها اشیاء ژاپنی را به همان گونه به آثار خود منتقل یا از سوژه‌های تصویری ژاپنی در آثار خود استفاده می‌کردند. تابلوی "گربه کوچک در یک کاسه" (۱۸۸۸) اثر پل گوگن نشانی است از تاثیر او از فرم و اندازه‌گیری‌های رایج آن زمان هنرمندان ژاپنی.

در تابلوی "برزگر در غروب آفتاب" (۱۸۸۸) اثر ون گوگ نیز تاثیر آثار هنری ژاپن به شدت نمایان است: طبیعتی بکر و ناهماهنگی در استفاده از فضای تابلو از جمله این تاثیرات هستند. ون گوگ درخت موجود در این تابلو را از یک اثر کنده‌کاری ژاپن کپی کرده است.