برنامه دويچه وله و شنوندگان / چهارم ژوئن سال ۲۰۰۴ ميلادى

با سلام اميدوارم كه حال و احوالتون خوب باشه و تا حالا جمعه خوبى رو پشت سر گذاشته و الان هم مهمون اين برنامه باشين. بخاطر اينكه شما در نامه هاى خودتون اغلب از ما ميخواين كه راجع به زندگى در آلمان توضيح بديم. در برنامه امروز نگاهى داريم به وضعيت كنونى ايالتهاى شرقى كشور آلمان.

شرق كشورآلمان، تحت تاثير عميق عوامل ضد و نقيض قرار داره. ميزان بالاى بيكارى، در برابر مراكز تكنولوژى مدرن قرار ميگيره. اگر چه شمار تولد نوزادان بسيار كمه، به نسبت اين ميزان زاد و ولد، كودكستانها و مهد كودكهاى مجهز بسيارى براى مراقبت از بچه ها وجود داره.

سازمان كمك به كودكان جمهورى فدرال آلمان، ۱۵ سال پس از، از بين رفتن آلمان شرقى موقعيت بچه ها و جوونا رو در شرق آلمان مورد بررسى قرار داده. نتيجه اين مطالعات موضوع برنامه اين هفته ماست كه اميدوارم مورد توجه شما قرار بگيره.

حمايت از كودكان به معناى حمايت از آينده ست. اين امر بويژه در مورد ايالتهائى از آلمان مصداق پيدا ميكنه كه، پس از اتحاد دو آلمان به اين كشور ملحق شدن، يعنى در مناطقى كه، از ۱۵ سال پيش تا حالا، ميزان زاد و ولد در اونها رو به كاهش گذاشته. يكى از اعضاى هيئت مديره سازمان كمك به كودكان در اينباره توضيح ميده، تفاوتهاى زيادى در واقعيت زندگى كودكان و نوجوانان مناطق شرق آلمان به چشم ميخورن، چرا كه در اين بخش از آلمان ميزان بيكارى بالاتره تا در غرب آلمان.

بچه ها كاملآ حس ميكنن كه، عامل بيكارى چطور روى زندگى خوانواده اونها اثر ميذاره. در شرق آلمان، در حقيقت نسلى در حال رشد كردنه كه، براى موقعيت اقتصادى كشور در واقع يك استثنا به شمار مياد.

بايد توجه داشته باشين كه، تقريبآ يك چهارم بچه ها در خوانواده هائى بزرگ ميشن كه، پدر و مادرا بيكار هستن. بنابراين، مسائل تربيتى و پرورشى وجود داره. اونها در عين حال اين تصور رو ندارن كه، اگه تلاش كنن، به مدرسه برن و درس بخونن، يك روزى واقعآ ميتونن از اون بهره اى ببرن.

اما همه جاى ايالتهاى شرقى مثل هم نيستن. مثلآ ايالت ساكس در ارزيابيهاى انجام گرفته راجع به دانسته هاى دانش آموزان تقريبآ با بچه هاى ايالت باواريا يا بايرن همسانى داره. از سوى ديگه در اين ميون حتى در ايالتهاى غرب آلمان هم عواقب بحران اقتصادى به چشم ميخورن. علاوه بر اين طبيعتآ به دليل روند رو به افزايش بيكارى، خيلى از مردم، مناطق شرقى كشور رو ترك ميكنن. شمار شاگردان مدارس به ۵۰ درصد كاهش پيدا كرده و اين امر باعث ميشه كه، خيلى از مدارس تعطيل بشن. و سرانجام اينكه، فاصله خونه هاى مسكونى تا مدرسه بعدى، گاهى اوقات، بيشتر از ۲۰ كيلومتره. راهى كه براى بچه ها و والدين اونها بسيار دوره.

اين زندگى دشوار روزمره، براى بچه ها و نوجوونا در شرق كشور، با يك مشكل ديگه همراهه و اون عبارته از عقب نشستن به جلوى دستگاههاى تلويزيون. انزواى اجتماعى و بى عملى به اين وسيله است كه گسترش پيدا ميكنن.

به همين دليل، كنترل طرز بكارگيرى تلويزيون توسط جوونا امر بسيار مهميه. پروسه اى كه در غرب بصورتى دراز مدت دنبال شده، در شرق آلمان هنوز جانيفتاده و خصوصآ با ميزان بيكارى بين جوونا، عامل وقت، نقش بزرگى رو بازى ميكنه. بخاطر كاهش تفريحات سالم، امكان ديگه اى باقى نميمونه و همينجاست كه، اقدامات زيادى بايد انجام بگيرن. براى بچه ها و نوجوونا بايد روشن بشه كه، چطور بايد از برنامه هاى تلويزيون استفاده كرد.در اين زمينه بايد مدارس مطلع باشن و يا اينكه دانش آموزا در رشته بكارگيرى رسانه هاى گروهى آموزش داده بشن.

اما در شرق آلمان كلا شرايط براى نوجوونا و جوونا تنها از طريق بهبود اوضاع اقتصادى بهتر خواهد شد و اين براى كارشناساى سازمان كمك به كودكان در آلمان هم مشخصه.