1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

بازگشت اشتاینر و احتیاط بزرگان در وزنه برداری قهرمانی اروپا

۱۳۹۱ فروردین ۳۰, چهارشنبه

رقابت‌های وزنه‌برداری قهرمانی‌اروپا در ترکیه با درخشش وزنه‌برداران روسیه پایان یافت. روسیه با ۱۴ طلا، ۷ نقره و ۱۰ برنز بهترین نتیجه را به جا گذاشت. آذربایجان و ترکیه نیز به ترتیب ۷ و ۶ مدال طلا کسب کردند.

https://p.dw.com/p/14ggK
عکس: picture-alliance/dpa

درخشش آلبانی، مولداوی و رومانی از نکات جالب‌توجه دیگر مسابقات وزنه‌برداری قهرمانی اروپا بود. وزنه‌برداران مولداوی در رده بندی تیمی ضمن کسب ۲ طلا، ۴ نقره و ۴ برنز، با کسب ۴۸۸ امتیاز از سکوی قهرمانی بالا رفتند. در حالی که روسیه با به‌رغم کسب ۳۱ مدال ۴۷۴ امتیاز به دست آورد و دوم شد. ترکیه نیز بر سکوی سوم ایستاد.

اما مهم تر از قهرمانی مولداویایی ها، آخرین وضعیت و میزان آمادگی وزنه برداران مطرح اروپا در فاصله ۱۰۰ روز تا رقابت‌های المپیک لندن بود. در آنتالیا به وضوح مشخص بود که تیم‌های مختلف در نمایش اندازه‌های واقعی خود، محتاطانه عمل می‌کنند.

بی گمان اغلب وزنه‌بردارانی که در ترکیه به‌روی تخته رفتند، با رکوردهایی به مراتب بهتر وارد لندن خواهند شد. همچنین غیبت جمعی از وزنه‌برداران سرشناس در آنتالیا را نیز، باید از مشخصه‌های مهم رقابت های اروپایی ۲۰۱۲ دانست.

قهرمانان اروپا در آستانه المپیک

در وزن اول والنتین خریستوف وزنه‌بردار جمهوری آذربایجان که در مسابقات جهانی بزرگسالان در پاریس نیز رکورد نوجوانان جهان را شکسته بود، با فرو ریختن رکورد جوانان اروپا، روی سکوی نخست ایستاد. اختلاف ۱۸ کیلو در مجموع حرکات برای وزن اول، فاصله‌ای چشمگیر در رقابت‌های مهم قاره‌ای محسوب می‌شود. خریستوف چهار کیلو بیش از پاریس وزنه زد و در المپیک نیز رقیبی سرسخت برای دو اعجوبه ریزنقش چینی خواهد بود.

در ۶۲ کیلو بنیامین سزر از ترکیه طلای دوضرب را از کف داد، اما در مجموع با سیزده کیلو برتری نسبت به نفر دوم، روی سکوی نخست ایستاد.

یکی از حوادث مهم رقابت‌ها در دسته ۶۹ کیلوگرم رقم خورد. وقتی در حرکت یک‌ضرب همه به کارشان خاتمه دادند، هنوز اولگ چن (نایب قهرمان ۲۰۱۱ مسابقات جهانی پاریس) از روسیه روی تخته نیامده بود. او به خاطر اتمام هر سه حرکت تمام حریفان، مجبور شد سه بار متوالی روی تخته بیاید. جالب آن‌که هر سه بار موفق بود و مرتبه آخر ۱۵۸ کیلو را ثبت کرد که سیزده کیلو بیشتر از نفر دوم بود.
اما او در دوضرب، سه بار پیاپی وزنه ۱۷۵ کیلویی را انداخت و ناباورانه حذف شد تا تجربه‌ای گران‌بها برای المپیک بیاندوزد. طلای مجموع این وزن به افغان بایراموف از آذربایجان رسید. دابایا از فرانسه که وزنه‌،بردار باسابقه ای است، نایب قهرمان شد.

در ۷۷ کیلوگرم مدال طلا به نماینده آلبانی رسید که مجموع ۳۴۸ کیلو را ثبت کرد. نقره نصیب رضوان مارتین از رومانی شد. وزنه‌برداری که چهره‌اش به طرز جالبی شبیه شاهین نصیری‌نیا قهرمان سال۱۹۹۹ جهان است. رضوان طلای یکضرب را گرفت اما در دوضرب جاماند. با این حال فاکتور جوانی او می تواند شتابی غیر قابل تخمین به روند روبه‌رشد او بدهد.

بنجامین هنکین از فرانسه که نایب قهرمان ۸۵ کیلوگرم جهان است، در این رقابت ها ترجیح داد وزنش را نکاهد و با وزنی معادل۸۹ کیلوگرم به رقابت با وزنه‌برداران دسته ۹۴ کیلوگرم رفت که حاصل‌ش عنوان ششمی بود. هنکین اما بی‌شک در المپیک در وزن آرمانی اش رقیبی سرسخت برای کیانوش رستمی (قهرمان جهان) و سهراب مرادی دیگر نماینده ایران خواهد بود.

زیباترین رقابت از حیث کیفیت فنی و رکوردهای ثبت شده در مسابقات قهرمانی اروپا، زورآزمایی شرکت‌کنندگان در دسته ۹۴ کیلوگرم بود. آناتولی کریچیو از مولداوی با رکورد مجموع برنده مدال برنز سال ۲۰۱۱ جهان که سعید محمدپور از ایران بود، برابری کرد.
او با این‌حال طلای یک‌ضرب را به وزنه‌بردار نیرومند لیتوانیایی واگذار کرد. "اوریماس دیسبالیس" در یک‌ضرب اول شد اما رکورد عالی ۲۲۴ کیلویی نماینده مولداوی در دوضرب، زنگ خطر را برای مدعیان این وزن در المپیک نیز به‌صدا در آورد.

در ۱۰۵ کیلو روس ها از آکائف که قهرمان جهان است استفاده نکردند اما جانشین او دیوید بژانیان نیز موفق بود و روی سکوی قهرمانی ایستاد. بژانیان پس از مسجل شدن مدال طلای خود، وزنه ۲۳۰ کیلوگرم را درخواست کرد که در مهار آن موفق نبود. او برای حرکت آخر خود خواستار ثبت رکورد تازه ای برای جهان شد. پشت وزنه ۲۳۹ کیلوگرم ایستاد اما این درخواست اغراق آمیز او تناسبی با میزان آمادگی‌اش نداشت و نوعی قدرت‌نمایی در فاصله یکصد روز تا المپیک بود.

در فوق سنگین که قهرمان جهانش بهداد سلیمی از ایران است، روسلان آلبگوف از روسیه با رکورد معمولی ۴۲۹ کیلو اول شد. در این دسته نیز ایگور شمیچکو نایب‌قهرمان یک‌ضرب جهان از اوکراین غایب بود.

بازگشت موفق اشتاینر

NO FLASH Symbolbild Gewichtheben
عکس: picture alliance/dpa


آلمان در رقابت های قهرمانی اروپا حضور موفقی داشت. تام شوارتسباخ در ۸۵ کیلو با کسب مدال طلای حرکت دوضرب، مدعیان این دسته را شگفت‌زده کرد. جولیا روده در ۵۳ کیلوی زنان به مقام پنجم رسید. اولریخ کریستین در۵۸ کیلو و مندی ویدوف در ۷۵ کیلوی زنان نیز همین عنوان را تکرار کردند.

در فوق سنگین زنان هم کاتلین شوپه پس از دو وزنه‌بردار روس و نماینده جمهوری آذربایجان در رده چهارم قرار گرفت.

اما مهم ترین اتفاق برای آلمان که اهمیتش حتی از طلای شوارتسباخ نیز کمتر نیست، بازگشت موفق ماتیاس اشتاینر به روی تخته بود. او پس از یکسال دوری از میادین، سرسختانه برای مهار وزنه های درخواستی اش تلاش کرد و در آستانه المپیک لندن، مدال نقره مجموع را به خود اختصاص داد.

اشتاینر اگرچه رکورد نه چندان چشمگیر ۴۲۴ کیلو را ثبت کرده، اما تجربه قهرمانی او در المپیک پکن باعث می‌شود تا تمام مدعیان این وزن حتی بهداد سلیمی که آقای وزنه برداری دنیاست، او را به چشم رقیبی غیرقابل انکار بنگرند.

اشتاینر در یک‌ضرب با مهار نه چندان دشوار ۱۹۰ کیلو، فاصله زیادی با رکورد شخصی‌اش ندارد. در دوضرب اما برای رسیدن به موقعیت آرمانی، نیازمند جهشی چشمگیر است تا شگفتی ۲۵۸ کیلوگرمی المپیک پکن را تکرار کند.

اشتاینر در مسابقات جهانی ۲۰۱۰ با سلیمی رقابت کرد. در دوضرب توانست با اختلاف یک کیلوگرم به قهرمانی برسد اما به قدری در یک‌ضرب عقب افتاده بود که در مجموع با حدنصابی معادل سیزده کیلو کمتر از سلیمی به مدال نقره رسید.

مهدی رستم‌پور
تحریریه: جواد طالعی