بازتاب تصويب قانون اساسى در افغانستان
۱۳۸۲ دی ۱۷, چهارشنبه
تبلیغات
در مورد قانون اساسى جديد افغانستان و امكان تحقق آن در جامعه اى عقب مانده ، روزنامه Neue Osnabrücker Zeitung در شماره امروز خود از جمله مى نويسد:
“هنوز مركب نوشته قانون اساسى جديد افغانستان خشك نشده و ظاهرا زمان شادى از تصويب آن فرا رسيده است، اما حامد كرزاى فرصت شادى نمى يابد، زيرا در اثر طرح هاى تروريستى گروه هاى طالبان در قندهار، اين موضوع مطرح شده است كه روند دمكراتيزه شدن جامعه، روندى حتمى و بازگشت ناپذير نيست، نيروهاى طالبان قدرتمندند و امكان پيروزى بر رژيم كنونى را دارند. بايد گفت كه در اين كشور قانون اساسى و تعلق به جامعه جهانى و پذيرش عهدنامه حقوق بشر فقط بر روى كاغذ اعتبار دارد و در همين راستا تصويب قانون اساسى جديد در اين كشور جاى شادي فراوانى باقى نمى گذارد. اما از جهتى اين هم نادرست است كه بپنداريم افغانستان دوباره به دست نيروهاى طالبان، بنيادگرايان مذهبى و جنگ سالاران مناطق مختلف اين كشور افتاده است. نبايد مايوس بود. بخت موفقيت براى تثبيت دمكراسى و پايان ده ها سال جنگ و خونريزى و برقرارى صلح وجود دارد. بايد اوضاع اقتصادى و سياسى را در اين كشور تثبيت كرد. اما چگونه؟ تا زمانى كه مردم برق ندارند، تا زمانى كه مردم كار ندارند چگونه مى توانند به قانون اساسى و اصلاحات تصويب شده وفادار بمانند. تنها راه نجات افغانستان اين است كه سازمان ملل متحد، ايالات متحده آمريكا و اتحاديه اروپا كمك هاى شان را به اين كشور افزايش دهند تا بازسازى افغانستان كه روندى بسيار كند يافته، و به همين دليل نارضايتى از حامد كرزاى و سياستش در ميان توده مردم را به همراه آورده، دوباره پر شتاب شود و وضعيت اقتصادى مردم در اين كشور فقير بهتر گردد. بايد به اين كشور كمك كرد. كمك هايى همه جانبه.
“هنوز مركب نوشته قانون اساسى جديد افغانستان خشك نشده و ظاهرا زمان شادى از تصويب آن فرا رسيده است، اما حامد كرزاى فرصت شادى نمى يابد، زيرا در اثر طرح هاى تروريستى گروه هاى طالبان در قندهار، اين موضوع مطرح شده است كه روند دمكراتيزه شدن جامعه، روندى حتمى و بازگشت ناپذير نيست، نيروهاى طالبان قدرتمندند و امكان پيروزى بر رژيم كنونى را دارند. بايد گفت كه در اين كشور قانون اساسى و تعلق به جامعه جهانى و پذيرش عهدنامه حقوق بشر فقط بر روى كاغذ اعتبار دارد و در همين راستا تصويب قانون اساسى جديد در اين كشور جاى شادي فراوانى باقى نمى گذارد. اما از جهتى اين هم نادرست است كه بپنداريم افغانستان دوباره به دست نيروهاى طالبان، بنيادگرايان مذهبى و جنگ سالاران مناطق مختلف اين كشور افتاده است. نبايد مايوس بود. بخت موفقيت براى تثبيت دمكراسى و پايان ده ها سال جنگ و خونريزى و برقرارى صلح وجود دارد. بايد اوضاع اقتصادى و سياسى را در اين كشور تثبيت كرد. اما چگونه؟ تا زمانى كه مردم برق ندارند، تا زمانى كه مردم كار ندارند چگونه مى توانند به قانون اساسى و اصلاحات تصويب شده وفادار بمانند. تنها راه نجات افغانستان اين است كه سازمان ملل متحد، ايالات متحده آمريكا و اتحاديه اروپا كمك هاى شان را به اين كشور افزايش دهند تا بازسازى افغانستان كه روندى بسيار كند يافته، و به همين دليل نارضايتى از حامد كرزاى و سياستش در ميان توده مردم را به همراه آورده، دوباره پر شتاب شود و وضعيت اقتصادى مردم در اين كشور فقير بهتر گردد. بايد به اين كشور كمك كرد. كمك هايى همه جانبه.
تبلیغات