بازار داغ جذب پزشکان خارجی در آلمان
۱۳۹۲ شهریور ۱۱, دوشنبه
هوبرت جرج نوی‌ویرت، پزشک متخصص زنان، با مشکل کمبود پزشک در آلمان صرفا از طریق شنیده‌ها آشنا نیست. او که مدیر اجرایی یک مرکز بزرگ درمانی در منطقه برمن آلمان است پیوسته در جستجوی پزشک است. مرکز تحت مسئولیت او قصد دارد فعالیت‌های خود را در مناطق دیگر گسترش دهد اما پزشک لازم برای این کار یافت نمی‌شود. بنا به گفته او، تنها در منطقه برمن ظرف ۵ تا ۱۰ سال آینده نیمی از پزشکهای متخصص زن به سن پیری و بازنشستگی می‌رسند. او می‌گوید: «به ما پیوسته پیشنهاد واگذاری مطب‌هایی می‌شود که صاحبان سالمند آنها جانشینی برای خود نمی‌یابند.»
کمبود محسوس پزشک در مطب‌ها و بیمارستان‌ها
بنا به داده‌های انجمن فدرال پزشکان آلمان، در بسیاری از ایالت‌های این کشور کمبود مطب پزشک عمومی و زنان وجود دارد. در بیمارستان‌ها نیز شش هزار محل کار پزشکان خالی است.
نوی‌ویرت تجربه تازه‌ای را برای مقابله با بخشی از کمبودهای بزرگ یادشده شروع کرده است. او از دو سال پیش خانم میروسلاوا لوکازویچ را که تجربه ده سال ریاست بخش در یکی از بیمارستان‌های اوکراین را داشته در مطب زنان خود آموزش می‌دهد.
خانم لوکازویچ را فردی به نام هلموت فربک برای نوی‌ویرت جذب کرده است. فربک صاحب شرکتی است که در زمینه یافتن کارگران قراردادی در رشته مربوط به مواد غذایی فعالیت می‌کند. رئیس بخش پرسنلی یک بیمارستان به او پیشنهاد می‌کند که در زمینه یافتن و جذب پزشکان خارجی نیز فعال شود. از نیمه سال ۲۰۱۲ تا کنون فربک ۵ پزشک خارجی را به آلمان آورده است. او در این رابطه با کشورهایی همچون ایران، لیبی، عراق، افغانستان و سوریه در تماس است.
خانم لوکازویچ از دو ماه پیش در آلمان است و در مطب نوی‌ویرت مشغول آموزش. نوی‌ویرت با ابراز رضایت از دانش بالای تخصصی خانم لوکازویچ می‌گوید که با این همه او باید مدرکش تایید شود و در عین حال با تکنیک‌های پزشکی رایج در آلمان هم آشنایی پیدا کند.
خانم لوکازویچ تنها نمونه نیست. بنا به داده‌های انجمن فدرال پزشکان آلمان شمار پزشکان خارجی در این کشور در سال ۲۰۱۲ با افزایشی معادل ۱ / ۱۵ درصد به ۲۸۳۱۰ نفر رسیده است. سال ۲۰۰۲ این رقم ۱۳۱۸۰ نفر بوده است. اغلب پزشکان خارجی در بیمارستان‌ها مشغول به کارند.
زبان، مشکلی اساسی
سمیر ربطه، سخنگوی انجمن پزشکی آلمان، به خبرگزاری آلمان گفته است که این کشور از وجود پزشکان خارجی سود می‌برد به شرط آن که آنها به زبان آلمانی مسلط شوند. ربطه می‌گوید: «در این میان بیمارستان‌هایی در آلمان وجود دارند که شاید یک پزشک هم نتواند در آن زبان آلمانی را به درستی صحبت کند.» قرار است که به زودی آزمون واحدی در سراسر آلمان برای این گونه پزشکان به اجرا درآید.
هلموت فربک اما ظرفیت‌های دیگری را نیز برای استفاده از پزشکان خارجی سراغ دارد. به گفته او سیستم آموزشی پزشکان عمومی در ایران شبیه آلمان است و از همین رو پزشکان ایران نیروهای مناسبی برای تصاحب و ادامه‌کاری آن دسته از مطب‌های روستاهای آلمانی هستند که صاحبانشان سالخورده و از فعالیت شغلی خارج می‌شوند. اما او می‌فزاید که همه ایده او را قابل اجرا نمی‌دانند: «یکی از پزشکهای آلمانی به من گفت که تردید دارد که برای مثال یک پزشک ایرانی در دهات آلمان با گشاده‌رویی استقبال شود و جا بیافتد.»
اما نوی‌ویرت می‌گوید که خانم لوکازویچ در مطب او تا کنون با چنین برخوردهایی روبرو نبوده است. اما خود خانم لوکازویچ می‌گوید که در ابتدا کار بسیار مشکل بود و او دچار شوک شد، زیرا به لحاظ زبانی و ارتباط‌گیری به مرزهای توانایی خود رسید. شهر و تکنیک و سیستم و چرخش کار در مطب برای او غریب بودند و همسر و پسرش نیز در دوردست‌های اوکراین بودند و این همه فشار بزرگی برای او ایجاد کرد. حال اما او می‌گوید که وضعیت مناسب‌تری دارد و "بودن در یک تیم خوب بسیاری از مشکلات را حل می‌کند". همسر خانم نوی‌ویرت نیز قرار است زمانی که دوره کارآموزی او تمام شد به وی بپیوندد.