اعتصاب غذاى گروهى از پناهجويان ايرانى در استراليا
۱۳۸۳ آذر ۱۸, چهارشنبهاين شش ايرانى جزو گروه ۷۰ نفره ايرانيانى هستند كه برخى از آنها براى چند سال در مركز زندان باكستر Baxter در نزديكى پورت آگوست Port August در جنوب استراليا، پس از آنكه درخواستهاى پناهندگىشان توسط مقامات استراليايى رد شد، در بند بودهاند.
اين ايرانيان در بيانيهاى كه در سايت اينترنتى وكيلان مدافع پناهندگان در استراليا منتشر كردهاند، گفتهاند كه قصد آنان از اين حركت اعتراضى ”خواهشى است عاجزانه از مردم استراليا كه به وضعيت آنها توجه كنند.“
در اين بيانيه ذكر شده كه سه تن از پناهجويان لبهاى خود را دوختهاند و در اعتصاب غذا هستند. در بيانيه همچنين گفته مىشود كه گروهى ديگر از پناهجويان ايرانىاى كه با درخواست پناهندگىشان موافقت نشده است، به زودى به صف معترضان مىپيوندند و به اعتراض خود تا ايجاد تغييرى در وضعيتشان ادامه خواهند داد.
در بيانيه پناهجويان ايرانى مىخوانيم: ”بسيارى از ما براى چهار يا پنج سال در اينجا بودهايم و از اين وضعيت به شدت در رنجيم. دولت استراليا از ما براى اهداف سياسى خود استفاده كرده، آزادى، اميد و حتى شخصيت ما را از ما گرفته است. تقاضاى ما اين است كه به درخواست پناهندگى ما دوباره رسيدگى شود. در مورد پناهجويان كشورهاى ديگر اين اقدام صورت گرفته است. درخواست ما اين است كه به ما نيز به چشم پناهجو بنگرند.“
جك اسميت يكى از وكيلان مدافع پناهجويان به خبرنگاران گفت كه شركتكنندگان در اعتصاب غذا تا زمانى كه به پروندههايشان رسيدگى مجدد نشود دست از اعتراض برنخواهند داشت و تصميم دارند حتى بدين خاطر به پيشواز مرگ بروند، چون معتقدند چيزى ندارند كه از دست بدهند.
سياست دولت استراليا در رابطه با پناهجويان عموما سياستى است سختگيرانه. به تازگى گروهى از پناهجويان سرىلانكايى كه تقاضاى پناهندگيشان رد شده بود، توانستند پس از ده روز اعتصاب غذا اداره مهاجرت استراليا را وادار به رسيدگى مجدد به پروندههايشان بكنند. اما وزير مهاجرت استراليا آماندا وانستون Amanda Vanstone گفت اين پندار كه با اعتصاب غذا مىتوان مقامات اداره مهاجرت استراليا را زير فشار گذاشت، خيالى است خطرناك، چون موجب ايجاد اميدهاى بىپايه و تشويق رفتار مضر مىشود.