اسرائيل تحت فشار و مرگ عرفات، مهلتى براىآغاز مجدد پيشبرد روند صلح
۱۳۸۳ آبان ۲۱, پنجشنبه
بايد گفت كه در اسرائيل كسى براى مرگ ياسر عرفات اشكى نخواهد ريخت، زيرا كه از نظر بسيارى در اسرائيل اين رهبر «سازمان آزاديبخش فلسطين» نماد يك مبارزه تروريستى بوده كه طى ساليان دراز قربانيان بسيار از خود برجاى گذارده است. ولى در اين لحظات امروزين بايستى شناخت كه منزوى كردن چنين مخالف نامحبوبى و او را بعنوان فردى ”بى‌ربط” پس زدن، چنانكه آريل شارون، نخست‌وزير اسرائيل سه سال پيش چنين كرد، ساده كردن مسئله است. شارون گفته بود كه عرفات شريكى براى يك مذاكره نيست، ولى بايد گفت كه شريك ديگرى وجود نداشت.
شارون در زمان حيات عرفات با چنين استدلال‌هايى با جنبش انتفاضه برخورد مى‌كرد. اين استدلال‌هايى قادر بودند حتى كاخ سفيد را قانع كنند، و اين در حالى بود كه ديگر دولت‌ها، بويژه دولت‌هاى اروپايىعرفات را نماينده مشروع فلسطين مى‌دانستند كه بايد با اسرائيل وارد مذاكره شود.
حال با مرگ ياسر عرفات، رهبر فلسطينى‌ها اسرائيل و به تبع آن آمريكا تحت فشار قرار گرفته‌اند. بدين گونه كه ديگر نمى‌توان ادعا كرد، در جبهه فلسطينى‌ها فرد قابل اعتماد مورد مذاكره وجود ندارد. بنابراين بايد با جانشين وى به گونه ديگرى برخورد كنند. محمود عباس كه جانشين احتمالى وى خواهد بود و يا احمد قريع، نخست وزير كنونى بىشك طرف‌هاى مذاكره مطبوعى براى اسرائيل و ايالات متحده آمريكا خواهند بود، ولى نه اسرائيل و نه آمريكا هرگز نبايد نامى از فرد مناسب خود ببرند. فلسطينى‌ها پس از چهار سال انتفاضه آنچنان سرخورده، زخمى و خشمگين‌اند كه اعلام تمايل اسرائيل و آمريكا نسبت به هر فرد سياستمدار فلسطينى به معناى شكست آن فرد خواهد بود.
همزمان دولت شارون بايد به يك نكته نيز اعتراف كند، و آن اينكه، دولت اسرائيل عقب‌نشينى از نوار غزه را همانند يك رويداد اندوهناك اعلام داشت و اين در حالى بود كه بدليل برخورد شارون با عرفات هيچگونه مشورت و هماهنگى با فلسطينى‌ها صورت نگرفته بود. حال ديگر شارون بايد اين مسئله را با جانشين او هماهنگ سازد. و عقب‌نشينى از نوار غزه، كه بهتر است زودتر از زمان موعد صورت گيرد، مى‌تواند به نشانه حسن نيت از سوى اسرائيل و براى آرام ساختن فضاى حاكم بر مناطق فلسطينى باشد.
مناطق فلسطينى به چنين عمل حاكى از حسن نيت و تسكين دهنده بشدت نياز دارند. نه فقط بخاطر فشار عمومى حاصل از جنبش انتفاضه، بلكه بويژه بخاطر انتخاباتى كه در پيش روست. اين قابل تصور نيست كه انتخابات در حضور تانك‌ها و زره‌پوش‌هاى اسرائيلى صورت گيرد. نيروهاى نظامى اسرائيلى بايد هر چه سريع‌تر از مناطق بار ديگر اشغال شده، بويژه شهرها عقب‌نشينى كنند و دولت اسرائيل بايد محدوديت در مورد آزادى تحرك فلسطينى را ملغى سازد، محدوديت‌هايى كه مانع از هرگونه عادى‌سازى وضعيت است.
بدون حداقلى از عادى شدن شرايط، يك انتقال قدرت با نظم نمى‌تواند در فلسطين رخ دهد و دست نيروهاى افراطى را باز خواهد گذارد. اين را اسرائيل و آمريكا بايد بفهمند. در غيراينصورت بهترين فرصت براى زنده كردن روند صلح خاورميانه از دست خواهد رفت.