استقبال تماشاگران ایرانی از اپرای عروسکی خیام
۱۳۹۶ مرداد ۲۱, شنبهکارگردان نام آشنای تئاتر، بهروز غریبپور نویسندگی، طراحی و کارگردانی اپرای خیام را به عهده دارد. این نمایش آخرین اثر غریبپور از پنج گانه اپراهای عروسکی فردوسی، سعدی، حافظ، مولوی و خیام است.
به دلیل در خواستهای مکرر تماشاگران، اجرای این نمایش چند بار تمدید شده است. استقبال تا آنجاست که بلیطهای نمایش برای شهریور نیز پیشفروش شدهاند.
بزرگترین پروژه گروه نمایشی آران
اپرای عروسکی خیام هشتمین اثر از مکتب تئاتر عروسکی آران است. سازندگان برای این نمایش حدود ۱۶۰ عروسک طراحی کرده و ساختهاند. در این اپرا ۱۲ صحنه با طراحی متفاوت بهکار گرفته شده و طراحی لباسها نیز متناسب با زمانه و فرهنگ مرسوم آن دوران هستند.
پژوهش در مورد شخصیت شناسی و جهان بینی خیام حدودا سه سال به طول انجامید. این ویژگیهای کمی و کیفی، نمایش را به عظیمترین پروژه گروه آران تبدیل کرده است. غریبپور اپرای خیام را با شکوهترین تجربه نمایشی خودش میداند که به تعبیر او حاصل تلاش خستگی ناپذیر و عشق و نشاط و تجربه ارزشمند عوامل مجموعه است.
شخصیت فرامرزی و جهانشمول خیام
در اپرای خیام گوشههایی از زندگی شاعر و جهانبینی او وهمچنین تاثیری که روی مردم ایران و حتی جهان داشته به تصویر کشیده شده است. اشعار خیام بیش از هر شاعر فارسی گوی دیگری به خارج از مرزهای ایران سفر کرده است.
رباعیات خیام به ۳۵ زبان و گویش در دنیا ترجمه شده است و همین توجه، نشاندهنده جهانشمول بودن افکار و شخصیت اوست. آثار خیام ۱۲ بار به زبان آلمانی چاپ شده و اشعار و اندیشههای فلسفی او بردانشمندان آلمانی آشنا است.
برای تاکید بر بینالمللی بودن این اندیشمند، در این اپرای عروسکی، رباعیات خیام به زبانهای انگلیسی، فرانسوی، آلمانی و کردی خوانده میشود.
اندیشههای ناب خیامی و مستی از نوع دیگر
شوق برای کشف مجهولات زمینی و کشف رموز کهکشان، خیام را به حالت سرگشتگی نسبت به کائنات فرومیبرد که بی شباهت به مستی نبود. به نقل از خیامشناسان، این حکیم بزرگ همواره دچار مستی از نوعی دیگر بود. در واقع او مست و سرخوش از جهانی بود که هر روز مجهولی را برای او رمزگشایی میکرد.
این ویژگی خیام در زمان خودش و در زمانهای پس از خودش توسط کژاندیشان تعبیر به مستی ناشی از می و عیاشی شده بود. نمایش اپرای خیام میکوشد این تصویر عامیانه و نادرست را از اذهان عمومی بزداید و دریچهای باشد برای گریز به اندیشههای ناب خیام.