از برگزاری مراسم بزرگداشت آیتالله طاهری در قم جلوگیری شد
۱۳۹۲ خرداد ۱۶, پنجشنبه
مقامات امنیتی از برگزاری مراسم بزرگداشت آیتالله طاهری، امام جمعه پیشین شهر اصفهان در شهر قم، جلوگیری کردند.
وبسایت خبری "کلمه" گزارش داد که آیتالله موسوی اردبیلی، یکی از مراجع تقلید قم در پی آن بود که برای امام جمعه پیشین اصفهان در شهر قم مراسم بزرگداشت برگزار کند.
بنا به گزارش کلمه با مسجد اعظم شهر قم که معمولا مراسم ختم و بزرگداشت روحانیون بلندپایه در آنجا برگزار میشود نیز هماهنگیهای لازم برای برگزاری مراسم بزرگداشت صورت گرفته بود.
این وبسایت حامی جنبش سبز در ایران گزارش داد که ماموران امنیتی و اطلاعاتی شهر قم به بیت آیتالله موسوی اردببیلی و همچنین ادارهکنندگان مسجد اعظم فشار آوردند تا از برگزاری مراسم خودداری کنند.
آیتالله موسوی اردبیلی این فشار ماموران امنیتی را نمیپذیرد و در نتیجه ماموران خود وارد عمل شده و از برگزاری مراسم بزرگداشت امامجمعه پیشین اصفهان که چندسال آخر عمر مغضوب حاکمیت بود، جلوگیری کردند.
امام جمعه پیشین اصفهان وصیت کرده بود او را کنار مزار استادش آیتالله منتظری در قم دفن کنند اما گفته میشود آیتالله خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، با این کار مخالفت کرده است. پیکر طاهری در گورستان اصفهان کنار پسرش که در جنگ ایران و عراق جان خود را از دست داده دفن شد.
پیش از این مراسم خاکسپاری آیتالله طاهری در روز سهشنبه(۱۴ خرداد) به تجمعی اعتراضی علیه حاکمیت ایران تبدیل شد. شرکتکنندگان در این مراسم با شعارهای "مرگ بر دیکتاتور"، یا حسین، میرحسین" و "موسوی و کروبی آزاد باید گردند" علیه حاکمیت اعتراض کردند.
آیتالله طاهری از روحانیون حامی جریان اصلاحطلبان محسوب میشد و نزدیک به ۳ دهه امام جمعهی شهر اصفهان بود. او در سال ۱۳۸۱ با انتشار نامهی سرگشادهای که در آن از آیتالله خامنهای و سیاستها و شیوهی رهبری او به تندی انتقاد کرده بود، از سمت خود استعفا داد.
آقای در این نامه تاکید کرده بود: «اصل جمهوری یعنی جابجایی مرتب و مكرر مدیران كشور و جامعه مدنی یعنی نقد و انتقاد مداوم برنامههای حكومت و انقلاب یعنی تأمین و تضمین خواستههای ملت كه معالاسف امروز واقعیت غیر از اینها است. مصلحت كشور بعید است و آزادی كه این سالها هر دو را به مسلخ و مقتل میبینیم.»
در بخش دیگری از نامه آیتالله طاهری آمده بود "هنگامی كه از وعدهها و قول و قرارهای اول انقلاب یاد میآورم، همچون بید بر سر ایمان خویش میلرزم" و به خاطر کسانی که "كشور را ملک طلق و ثروت موروثی خویش میپندارند، عرق شرم میریزم."