1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله
سیاستآلمان

یک سکرتراردوگاه کاراجباری نازی ها، در ۹۶ سالگی محاکمه شد

۱۴۰۰ اسفند ۳, سه‌شنبه

در جریان محاکمه یک زن متهم که در اردوگاه کار اجباری نازی ها در آلمان به عنوان سکرتر اشتغال داشت، یک زن زنده مانده از این اردوگاه شهادت داده و از زجر و شکنجه  شدید سخن گفته است.

https://p.dw.com/p/47Qtd
Deutschland | Prozess gegen ehemaligen KZ-Wachmann
محکمه پاسبان پیشین یکی از اردوگاه های کار اجباری نازی ها (آرشیف)عکس: Markus Schreiber/AP Photo/picture alliance

به گزارش خبرگزاری آلمان، یک خانم سکرتر در اردوگاه کاراجباری نازی ها امروز سه شنبه به عمر ۹۶ سالگی محاکمه گردید. در محاکمه این زن، یکتن از قربانی ها که هنوز زنده است، شهادت داده و از وضعیت به شدت وخیم سخن گفته است.

این خانم به نام توا- مگدا روزِنباوم، به روز سه شنبه گفت که او در سال ۱۹۴۴، روزانه موقع بیرون شدن از اتاقی که او در آن زندانی بود، مورد لت و کوب قرار می گرفت.

این زن که اکنون ۹۷ سال عمر دارد، از طریق ویدئو از اسرائیل، به عنوان شاهد، در دادگاه  شهر «اتِسهوهه» در ایالت شلیسویگ هولشتاین آلمان، وصل شده بود.

«ارم گارد اف.» زن متهم که اکنون ۹۶ ساله است، از ماه جون سال ۱۹۴۳ تا اپریل ۱۹۴۵، به عنوان کارمند ملکی، در ساختمان نظامی ای اردوگاه کار اجباری آلمانی به عنوان سکرتر اشتغال داشت.

سارنوال محکمه مذکور او را متهم کرده است که او با ارسال مکاتیب حین اشتغال اش به عنوان سکرتر، در کشتار بیش از ۱۱ هزار زندانی دخیل و همدست بوده است.

 قبلاً سه شاهد دیگر که از اردوگاه های کار اجباری نازی ها، جان سالم بدر برده‌اند و حالا زنده اند، از کشورهای اتریش، ایالات متحده امریکا و اسرائیل، در محکمه علیه او شهادت داده اند.

خانم روزنباوم به روز سه شنبه گفت که «بدون لت و کوب، کسی خلاصی نداشت و تمام بدن آدم، ساعات طولانی، از ضربه‌های شلاق یک ناظر زن در ساختمان اردوگاه می سوخت.»

این زن ۹۷ ساله افزود که بعد از گذشت سه ماه، در اکتبر سال ۱۹۴۴، در یک بخش خارج از اردوگاه انتقال یافته است. او افزود که در محل جدید باید با بیل در حفر خندق های جنگی کار می کرد.

این زن اسرائیلی که زاده مجارستان می باشد، افزود: « از مجموع  ۳۰۰۰ زن زندانی در این اردوگاه،  اکثریت آنان از گرسنگی جان باخته اند.» به گفته او هنگام آزادی آن‌ها در جنوری سال ۱۹۴۵،  فقط ۹۰۰ زن زنده مانده بودند.

Hm/nf/dpa