1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

کینیا: تحصیل به عنوان راهی برای بیرون رفتن از زندان

۱۳۹۶ آذر ۲۵, شنبه

گاهی اتفاق می افتد که یک متهم نتواند بیگناهی خود را ثابت سازد و محکوم به زندان می شود. یک زندانی درکینیا در جریان حبس خود به تحصیل در رشته حقوق پرداخته و حالا می خواهد هم خود وهم زندانی های دیگر را از نگاه حقوقی کمک کند.

https://p.dw.com/p/2pTyO
Kenia Ehem. Gefangene Anne
یکی از زنان که از زندان در نایروبی آزاد شدعکس: DW/R. Weihermann

پتر اووکو، که نخست به اعدام محکوم شده بود، در زندان به تحصیل در رشته حقوق آغاز کرده و در همانجا امتحان دانشگاه لندن را موفقانه سپری کرد. او حالا از زندان آزاد شده و امیدوار است که در یک محکمه بتواند ثابت کند که قاتل زنش نبوده است.

پتر اووکو در این میان سفیر سازمان "پروژه زندانی های افریقا" است و همین سازمان نیز از او حمایت کرد. حالا او در راستای آموزش به زندانیان فعالیت می کند تا آنها بتوانند از خود دفاع کنند و یک دورنمایی بعد از رهایی از زندان داشته باشند.

پتر اووکو داخل زندان می شود و عقب او در های زندان بسته می شود. او مدت ۱۸ سال زندانی بود. اما در این میان پتر فقط به عنوان ملاقات کننده به زندان می آید و زندانیان از او مانند یک ستاره استقبال می کنند. این مرد قد بلند حالا در کینیا واقعاً خیلی مشهور شده است. او به عنوان نخستین زندانی، در جریان حبس اش امتحانات در رشته حقوق در دانشگاه لندن را موفقانه سپری کرد. پتر ۲۸ ساله بود که به اتهام قتل زنش محکوم به اعدام شد. او قصه می کند: "این برایم یک شکنجه بود. در پنج سال اول من بیست و سه نیم ساعت در روز در سلولم بودم، به دلیل جنایتی که مرتکب آن نشده بودم. اما همیشه می دانستم که روزی این وضعیت پایان خواهد یافت."

در محکمه استیناف حکم اعدام علیه او لغو گردیده و بالاخره او مورد عفو قرار گرفت. او می خواهد در یک محکمه جدید نامش را کاملاً از اتهام قاتل بودن پاک کند. مأموریت دوم برای او، عدالت برای زندانی های دیگر است. به همین دلیل او امروز از "لانگاتا"، یک زندان زنان در نایروبی دیدار می کند. حدود ۶۰۰ زن در این جا زندانی هستند. لین اوگوندا یکی از زندانی هایی است که پتر از او حمایت می کند. زیرا او در این میان سفیر "پروژه زندانی های افریقا" است. همین سازمان پتر را کمک کرد تا او در زندان در رشته حقوق تحصیل کند. او توضیح می دهد: "در نظام حقوقی کینیا شمار بسیار زیادی انسان های بیگناه هستند که در زندان رنج و عذاب می بینند. اما کسی که مرتکب جنایتی نشده است، باید مجازات هم نشود، فقط به خاطر این که سیستم قضایی عادلانه نیست."

در پهلوی ساختمان زندان، یک ساختمان جدید دیگر نیز قرار دارد که در آن اتاق های منظمی برای "پروژه زندانی های افریقا" در نظر گرفته شده اند. پتر می گوید: "این جا مثل یک مرکز فرماندهی ما است. ما تلاش می کنیم تا همه اتاق های درسی مساعد برای درس باشند و تاحد ممکن به صورت راحت تنظیم گردند؛ مانند یک دارالوکاله که بیرون از این جا نیز است."

خانم  لین در جمله بیست زندانی است که به عنوان کمک کنندگان وکلای مدافع آموزش می بینند. پتر و دیگر استادان به آنها درس می دهند. بعضی از نگهبانان زندان نیز در درس های آنها شرکت می کنند. این شاگردان سپس به زندانی های دیگر مشوره می دهند، در صورتی که بخواهند در محکمه علیه جزای شان اعتراض کنند. لین می گوید: "من در این سال هفت مورد موفقیت در این دعوا ها داشته ام که زنان توانسته اند با ترک زندان به خانه های شان برگردند. ما بسیار احساس خوشبختی می کنیم."

پروژه بعدی آنها، ایجاد یک فاکولته خاص برای حقوق دانان آینده است. افزون برآن قرار است که دارلوکاله خارج از زندان تأسیس و توسط زندانی های پیشین اداره شود.

پتر می خواهد وضعیت را تغییر دهد، آن هم با تمام نیرو و پشت کاری که پیش از آن، به عنوان زندانی محکوم به اعدام، در سلول زندان برای تحصیل رشته حقوق به خرج داده بود.

Diekhans/hm