کار ساخت ۲۰۰ ذخیره خانه محصولات زراعتی در بامیان آغاز شد

کار ساخت این پروژه ها پس از چاشت روز چهارشنبه در ولسوالی یکه ولنگ ولایت بامیان با حضور مقامات محلی آغاز شد و قرار است که پروژه هایی در دیگر ولسوالی های این ولایت نیز افتتاح و آغاز شود.

مقام ها گفته اند که با راه اندازی این پروژه ها ۵۰۰ نفر به صورت مستقیم و ۲۷۰۰ نفر دیگر به صورت غیرمستقیم صاحب کار می گردد.

عبدالوهاب محمدی، رئیس اداره زراعت و مالداری ولایت بامیان می گوید که این پروژه ها شامل ساخت ۱۱۰ ذخیره خانه کچالو، ۸۰ ذخیره خانه پیاز و ۱۰ ذخیره خانه سیب است که هر کدام این ذخایر ظرفیت ۱۰، ۱۵ و ۲۵ تن را دارد.

آقای محمدی افزود که کار ساخت این پروژه ها تا شش ماه دیگر تکمیل شده و به بهره برداری سپرده می شود و همچنان ۱۴۰ بسته خشک کننده محصولات زردالو نیز خریداری می گردد.

بامیان یکی از ولایات زراعتی افغانستان است که سالانه بیش از ۳۵۰ هزار متریک تن کچالو تولید و به دیگر ولایات افغانستان و کشورهای خارجی صادر می نماید. اما امسال دهاقین از عدم فروشات شان نگران اند و آنان می گویند که اگر شیوع ویروس کرونا و همچنان محدودیت گشت و گذار در کشور ادامه داشته باشد، خسارات جبران ناپذیری را متقبل خواهند شدند.

غلام علی یکی از دهاقین ولسوالی یکه و لنگ ولایت بامیان به دویچه وله گفت: "من امسال ۱۲۰ سیر تخم کچالو را در زمین زراعتی خود کشت نموده ام و امیدوارم که بیش از ۱۵ هزار سیر حاصل برداشت نمایم و اگر کچالوی من به فروش نرسید، من قرضدار و بدبخت می شوم".

در طی یک دهه گذشته بیش از سه هزار ذخیره خانه کچالو از سوی اداره زراعت با همکاری موسسات برای دهاقین این ولایت ساخته شده است. اما به گفته تاجران این کافی نیست.

بعد از کچالو و گندم، بیشترین عایدات باشندگان ولسوالی کهمرد، سیغان، شیبر، یکه و لنگ نمبر ۱ و مرکز بامیان از فروشات میوه می باشد. باغداران می گویند که تاکنون هیچگونه ذخیره خانه استندرد و معیاری برای میوه های سردرختی شان ساخته نشده است.

آنان از حکومت و موسسات بین المللی خواهان ساخت ذخیره خانه های بیشتر شدند، تا محصولات زراعتی شان فاسد نشود.

مسئولان حکومتی هدف از راه اندازی این پروژه ها در بامیان را کاهش فقر و بیکاری، ایجاد شغل برای کارگران و جلوگیری از فاسد شدن محصولات زراعتی می دانند.

با شیوع ویروس کرونا، فقر و بیکاری در این ولایت بیداد می کند. صدها نفر که کار شان را از دست داده اند توان خریداری مواد غذایی را ندارند.

قربان یکی از کارگران بامیان می گوید که یک ماه می شود در خانه قرنطین است و نیروهای امنیتی اجازه رفت و آمد را در بازار نمی دهند. او افزود: "من قبل از قرنطین در سر چوک بازار کارگری می کردم و روزانه ۲۵۰ الی ۳۰۰ افغانی درآمد داشتم و برای خرج خانه ام کافی بود، اما یک ماه می شود که در خانه قرنطین هستم، تمام مواد خوراکی ما تمام شده است و در بازار پولیس اجاره رفت و آمد نمی دهد. حیران مانده ام که چه کار کنم".

محمد طاهر زهیر، والی ولایت بامیان، در هنگام افتتاح این پروژه ها از مردم خواست که توصیه های وزارت صحت عامه را مراعات کنند و در تجمعات و مراسم مذهبی شرکت نکنند. او به رسانه ها گفت: "به اساس سروی های که همکاران ما در قریه ها انجام داده اند، اکنون بیش از ۴۵ هزار خانواده در بامیان، به کمک فوری و جدی نیاز دارند و اگر توجه نشود، فاجعه انسانی رخ خواهد داد".