جوانان مسلمان در اروپا و خطر افراط گرایی
۱۳۹۳ دی ۲۳, سه‌شنبه
شاراشیرا که عضو "کنفرانس اسلامی" در آلمان و یکی از داوطلبان اتحادیه "راهنمای دولسدورف" است، تلاش می کند تا از جوانان در برابر افراط گرایان سلفی محافظت کند. او در مورد خطرات احتمالی که از چنین جوانان می تواند بروز کند، می گوید: «اکثریت عظیم مسلمانان به طور کامل در مطابقت با ارزش های اساسی آزادی و دموکراتیک در جامعه ما زندگی می کنند. ما برخی از عودت کنندگان از جنگ سوریه در آلمان را داریم که تا حدی تحت فشارهای روانی قرار دارند که از آنها خطری بروز نخواهد کرد. اما ما چند صد مرد و زنی را داریم که به طور واقعی خطری برای جامعه اند.» شارشیرا می گوید این زنان و مردان تحت نظارت اداره محافظت از قانون اساسی یا استخبارات ملی آلمان قرار دارند، اما این اقدام به نظر او حالا خیلی ناوقت است.
از طرف دیگر شاراشیرا می گوید که «ما باید بیشتر به اقدامات پیشگیرانه بپردازیم و برای این کار، نیاز به منابع بیشتری داریم». او در ادامه می گوید: «برای ما مسلمانان مهم این است که در مبارزه علیه سلفی های که خشونت اعمال می کنند، سهم بگیریم.» به قول او همه مساجد در شهر دوسلدورف آلمان شرکای اتحادیه "راهنمای دوسلدورف" اند و این اتحادیه را در کارهای شان با جوانان حمایت می کنند. هدف این اتحادیه فعالیت در میان حلقات اسلام‌گرایان و یا جوانان جذب شده به این افراط گرایان نیست، بلکه می‌خواهد دریابد که در چه جاهایی زمینه گرویدن جوانان به اسلام‌گرایان وجود دارد.
از 60 سال به این طرف جوانان مسلمان در آلمان زندگی کرده اند. شاراشیرا می گوید که «ما می دانیم که افراط گرایی در ظرف یک هفته پدید نمی آید، بلکه نیاز به یک روند چند ساله دارد. این افراد جوان حتماً قبلا شناخته شده بودند. اما برخورد مناسب در این رابطه صورت نگرفته است.»
سوالی که مطرح می گردد این است که جوانان گرویده به اسلام‌گرایان از چه خانواده‌هایی می آیند. شاراشیرا جواب می‌دهد: «آنها از خانواده های متنوع می آیند. شما نمی توانید بگویید که جوانان از خانواده های محروم اجتماعی بیشتر با خطر مواجه اند. جوانانی هستند از خانواده های ثروتمند که سطح بالای تحصیلی دارند و از نظر مالی نیز در وضعیت خوبی هستند، اما به اسلامگرایی پیوسته اند».
به قول شاراشیرا باید عوامل این پدیده دقیقاً شناسایی گردد. او به این نظر است که همه این جوانان تبعیض و انزوا را تجربه کرده اند. آنها، چشم اندازی برای آینده شان ندارند.
یکی از سوال‌های مطرح دیگر این است که دین در خانواده های این جوانان چه نقش و اهمیتی دارد. شاراشیرا می گوید: «ما خانواده های داریم که کمی مذهبی اند، اما اطفال نظر به پدر و مادر بیش از حد مذهبی شده اند و یا به دیدگاه های افراطی مذهبی پیوسته اند. ما همچنین جوانانی از بسیاری خانواده های مسلمان را داریم که دین در آنها نقش مهمی ندارد.»
هدف این اتحادیه این است که از یک سو خانواده ها را حمایت کند به طوری که همزیستی دوباره با جوانان شان ممکن گردد. از سوی دیگر، مصون نگهداشتن جوانان مطرح است تا این جوانان بتوانند روی توانایی استدلال شان کار کنند و از این طریق آنها در برابر واعظان افراطگرا مقاومت پیدا کنند و زنجیره افراط گرایی درهم شکستانده شود.
شاراشیرا و اتحادیه اش فعلاً با کنفرانس اسلامی در آلمان روی یک مفهوم جدید از "رفاه مسلمان" در آلمان صحبت می کنند. کار جوانان بخش بزرگی از آن است. او به این نظر است که "سلفی گری جدید"، تنها مشکل مسلمانان نیست بلکه یک مشکل اجتماعی است. در این جنبش شمار زیادی از محافظه کاران دخیل اند. به قول شاراشیرا همه تحت تاثیر این مشکل قرار دارند و باید با هم با مشکل مجادله کرد. به نظر او با این مشکل می توان از طریق گفتگوی زیاد، همکاری و فداکاری بزرگ مقابله کرد و در آن صورت است که بر مشکل غلبه خواهیم کرد.