پژوهش: «نژادپرستی در آلمان وجود دارد»

آیا تا به حال خود تان قربانی نژادپرستی شده اید؟ بیش از یک پنجم (۲۲ درصد) از آلمانی‌هایی که در این نظرسنجی شرکت داشته اند، به این سوال با «بله» جواب داده اند. این اولین پژوهشی است که توسط مرکز مطالعات ادغام و مهاجرت آلمان در مورد تبعیض و نژادپرستی در این کشور صورت گرفته است و در آن بیشتر به این پرداخته شده است که نژادپرستی برای افراد مواجه با این معضل چه معنی دارد و در کل جامعه چگونه در این زمینه فکر می‌کند.   

«ما در یک جامعه نژادپرست زندگی می‌کنیم»

نایکا فروتن، مدیر این مؤسسه، قبل از اینکه نتایج این تحقیقات را در برلین معرفی کند، در سخنرانی اش در برلین به وضعیت تحقیقات در این زمینه اشاره نمود. به گفته او فهم تجربی در مورد نژادپرستی در آلمان «نسبتاَ کم» است و «حتی یک کرسی تدریسی در آلمان برای تحقیق در قبال نژادپرستی وجود ندارد.»

این مطالعات نمونه‌ای که در آن ۵ هزار تن مورد پرسش قرار گرفته اند، همچنان برای خانم فروتن نیز کاملاً یک ساحه جدید می‌باشد که نتایج آن را نمی‌شود از قبل پیش‌بینی کرد. او خودش می‌گوید: «از این که ۹۰ درصد مردم گفتند که در آلمان نژادگرایی وجود دارد، خیلی متعجب شدیم.» اما به گفته او بیشتر این جمله تعجب‌برانگیز است که «ما در یک جامعه نژادپرست زندگی می‌کنیم». به گفته این دانشمند، این برداشت به درک نژادپرستی نهادینه شده و ساختاری اشاره دارد.

تبعیض به خاطر رنگ پوست و مو، پوشیدن چادر و نام

این مطالعات بر شش گروه در آلمان متمرکز بوده است: یهودیان، مسلمانان، سینتی‌ها و روماها، سیاه پوستان، آسیایی‌ها و اهالی اروپای شرقی.

بر اساس این تحقیق، بیشتر کسانی در معرض تبعیض قرار می‌گیرند «که با رنگ پوست یا رنگ موه و همچنین نشانه‌های فرهنگی قابل تشخیص هستند، افرادی که طور مثال چادر می‌پوشند یا نام خارجی دارند.»

در عین حال، پدیده تبعیض‌آمیز دیگری نیز وجود دارد که این تیم محققان آن را «درجه بندی» توصیف کرده است، طور مثال تبعیض در بازار کار یا یافتن مسکن. نایکا می‌گوید: «اگر یهودی‌ها یا سیاه پوستان از این [شکل تبعیض] متاثر شوند، احتمال این که این کار نژادگرایی توصیف شود بیشتر است، نسبت به این که سینتی‌ها، روماها یا مسلمان‌ها از آن متاثر باشند.»

نژادپرستی ربطی به درجه تحصیل و خاستگاه ندارد

نتایج عمومی دیگر این پژوهش این است که طرز تفکر و رفتار تبعیض‌آمیز در افرادی در همه سطوح تحصیلی دیده می‌شود و هیچ ربطی به کشور مبداء ندارد و حتی خود قربانیان نژادگرایی نیز می‌توانند مرتکب آن شوند.

به باور مسئول این پژوهش، اغلباً این مسأله می‌تواند به سلسله مراتب مرتبط شود. به گفته او نتایج پژوهش‌های جنسیتی نیز مشابه به معضل نژادگرایی است و «از وجه تئوری نژادگرایی و جنسیتگرایی حدوداً در یک سطح قرار دارند.»

لیزا پاوس، وزیر امور خانواده آلمان هنگام ارائه توضحیات در قبال این پژوهش، از حملات تروریستی به یک کنیسه یهودیان در شهر هاله ایالت زاکسن انهالت در سال ۲۰۱۹ و حمله خونین بر یک قلیان‌خانه در شهر هاناو ایالت هیسن در سال ۲۰۲۰ یادآور شد. در مورد دومی ۹ آلمانی مهاجرتبار کشته شدند. این حملات برای این سیاستمدار حزب سبزهای آلمان این سوال‌ها را ایجاد کرد که «چرا نژادپرستی اینقدر به شدت تمام ادامه دارد؟ چگونه می‌توان نژادپرستی را به طور قابل اعتماد شناسایی کرد؟»

۷۰ درصد مردم حاضر اند که علیه نژادپرستی مبارزه کنند

کسی پاسخ ساده و سریع برای این پرسش‌ها ندارد، حتی خود لیزا پاوس نیز. اما با آنهم وزیر امور خانواده آلمان فدرال گفت که قانون برنامه ریزی شده تقویت دموکراسی «ساختارهایی را برای مشارکت و فعالیت متداوم جامعه برای مبارزه علیه افراطگرایی و نژادگرایی مهیا می‌سازد.» او افزود که برای عملی ساختن این برنامه‌ها می‌تواند روی حمایت گسترده مردم حساب کند؛ زیرا بر اساس این مطالعات ۷۰ درصد مردم ابراز آمادگی کرده اند که با روش‌های مختلف علیه نژادپرستی وارد عمل شوند. همزمان یک سوم پرسش شوندگان قربانی‌های نژادگرایی را «افراد بیش از حد حساس» خوانده و تقریباً نیمی از آنان گفته اند که این قربانی‌ها «بیهوده» ترس دارند.

نویسنده: مارسل فورستناو

برگردان: نادیه فضل