پتريوس : ما مي خواهيم به زندگي شورشگري درافغانستان پايان بدهيم

بيلد: آقاي جنرال شما به حيث قوماندان خونين ترين روزهاي جنگ عراق بوده ايد. اکنون دوباره براي شما اين تاريخ درافغانستان تکرار مي شود. شما مردان جواني را دوباره مي بينيد که به جنگ کشانده مي شوند وکشته مي شوند. آيا شما اينها را دروغ مي دانيد؟

پتريوس: هرگاه بصورت فشرده گفته شود: آيا هرگزمي توان خود را با اين تلفات عادت داد؟ بنا برتجربهء من مطمئناً نه. به ويژه آنکه انساني مانند من ، چنان ناگهاني و غيرمنتظره درچنين اوضاعي قرار بگيرد.

بيلد: درماه جون سلف شما جنرال ستنلي ميک کريستل ازجانب بارک اوباما رئيس جمهور ايالات متحده امريکا ازمقامش برکنار شد. شما مي بايست به طور غيرمنتظره اي اين فرماندهي را بردوش گرفته باشيد.

پتريوس: بلي اين کاريک بسيارناگهاني وبسيار غم انگيز بوده است. من ستانلي ازسي سال بدينسو دوست همديگر بوده ايم وما يکجا درعراق اجراي وظيفه کرده ايم.

بيلد: فقط درهمين چند ماهي که شما فرماندهي را دردست گرفته ايد، سربازان بيشتر ازگذشته کشته شده اند.

پتريوس: وما اين موضوع را سنجش کرده بوديم. ما هميشه مي دانستيم ، پيش ازآنکه اوضاع دوباره آرامتر شود، دشوار ترمي گردد. وقتي که شمار سربازان زياد گردد، بردشمن فشارمي آيد و منطقه عقب نشيني اورا دچار مناقشه مي سازد. بنابراين او حالت دفاعي به خود مي گيرد.اين منطقه عقب نشيني براي شورشيان ازاهميت فوق العاده اي برخوردار است، زيرا مرکزفرماندهي شان درآنجا مي باشد ودرهمانجا است که مواد منفجره مي سازند ومواد مخدر را به فروش مي رسانند، تا منابع مالي شان را تامين کنند. چون دشمن به اين منطقه ضرورت دارد، سوگمندانه ضربت متقابل مي زند.

بيلد: جنگ افغانستان نسبت به جنگ ويتنام طولاني ترشده است وقريب به درازي دو جنگ جهاني مي رسد. مردم درآلمان سوال مي کنند که چرا ما درافغانستان مي جنگيم وچه مدت ديگري بايد درآنجا بمانيم؟

پتريوس: دليل اينکه چرا ما دراينجا هستيم کاملاً روشن است. ما مي خواهيم مطمئن گرديم که افغانستان ديگر هرگز منطقه عقب نشيني القاعده وسايرافراط گرايان نمي گردد. من تصادفاً دريازدهم سپتمبر درقندهار بودم و بدين فکرمي کردم که نه سال پيش حملات تروريستي دقيقاً ازهمينجا طراحي شده بود ومسلماً درپناه حمايت رژيم طالبان. سوء قصد کنندگان پيش ازآنکه به آلمان بيايند درهمينجا آموزش ديده بودند. ما دراينجا هستيم تا مانع وقوع دوباره اين کار شويم.

بيلد: اما مردم دروطن نا شکيبا شده اند.

پتريوس :ما درسال اخيرتوانستيم تا ساختارها و طرح درست براي اين عمليات ايجاد کنيم وقبل ازهمه وسايل ضروري اي را فراهم سازيم که قبلاً نداشتيم. اکنون ما 84000 سرباز اضافي داريم. من درگذشته درسال 2005 ، درجايي گفته بودم که افغانستان طولاني ترين جنگ خواهد بود. آن وقت به طور نسبي خشونت کمتري وجود داشت به صورت عموم جنگ افغانستان يک " جنگ خوب " پنداشته مي شد، جنگي که ما برنده مي باشيم. درحاليکه جنگ عراق " جنگ خراب" خوانده مي شد يعني که ما آن را مي بازيم.

بيلد: شمار زياد مردم درآلمان نگران به اصطلاح " کشتارهدفمندانه مي باشند" که ازنظرآنها نبايد سربازان آلماني دراين کارشرکت کنند. چرا چنين عملياتي مهم است؟

پتريوس: استفاده ازقدرت نظامي مطلقاً ضرور است، اما به تنهايي کافي نيست. طبعاً بايد عملياتي را بصورت هدفمندانه عليه شورشيان برمبناي اطلاعات استخباراتي مخفي به راه انداخت. ما دراين روزها به همچو عملياتي سرعت زياد مي بخشيم. اين عمليات براي بيرون راندن رهبران شورشي ازجنگ توسط قتل وزنداني ساختن آنها مهم است. اينها کساني اند که حملات تروريستي سنگيني را عليه ما طراحي کرده وبه اجرا در مي آورند.ما مي خواهيم آنها را زنداني سازيم تا ازايشان اطلاعات به دست آوريم. اما گاهي اين امر ممکن نمي باشد. بنابراين ما به ابزارهايي به اصطلاح ضربات متحرک متوسل مي شويم ( به طور مثال حملات هدفمندانه با راکت). اما اينکار را هنگامي انجام مي دهيم که بدون ترتيب متقاعد شده باشيم که هدف تعيين شده دقيق است.

بيلد: البته اين فقط يک روي ورق ستراتژي تان است.

پتريوس:بلي، ازجانب ديگر نمي توان يک شورشگري بسيارحرفه اي را با کشتار و اسيرگرفتن ازميان برداشت. يک نکته مهم نيز به طور مثال آشتي با جنگجويان عادي اي مي باشد که براي روزانه ده دالر به طالبان پيوسته اند. ما بايد آنها را دوباره به جامعه ادغام کنيم. ما اين طرح را " مارکبرا" مي ناميم. يعني اينکه مانند اين مار ما مي خواهيم به زندگي اين شورشگري پايان بدهيم .

بيلد: اما اين کار مدتي دوام مي کند؟

پتريوس:اين کار تازماني دوام مي کند که ما امنيت را درسطح محلي بايد بوجود بياوريم. همچنان تازماني دوام مي کند که نهاد هاي حکومتي را ايجاد کرده بتوانيم. همچنان به دليلي بازهم دوام مي کند که مردم به اين حکومت اعتماد بکنند. ما براي قريه به قريه ودره به دره طرحريزي مي کنيم.

بيلد:شما قريب هرروز با حامد کرزي رئيس جمهور افغانستان ملاقات مي کنيد. او طالبان را " برادران" وآيساف را " مزاحمان" مي خواند. آيا او هنوز براي ما يک شريک قابل اعتماد هست؟

پتريوس:من فکرمي کنم براي شما به حيث سردبير روزنامه "بيلد" نبايد تعجب انگيز باشد که سياستمداران گاهي چيزهايي بايد بگويند که براي مخاطبان شان درسطح ملي رضايت بخش باشد.حقيقت آنست که ما مي خواهيم جنگجويان ساده طالبان دوباره به جامعه بپيوندند. فقط با اين ترتيب است که مي توان به موضوع چنين پاياني داد. انسان بايد گاهي با کساني روي يک ميز بنشيند ، که دست شان با خون ما آلوده است. درغيرآن کاري نمي توان کرد. اين تعجب انگيز نيست هرگاه کرزي گاهي با بکاربردن چنين جملاتي اميدواري خلق کند. اينرا نبايد ما آنقدر مورد استفهام قرار دهيم.

بيلد:با وجود اين، بسياري سربازان به طور فزاينده اي احساس مي کنند که زندگي شان را براي يک رژيم فاسد به خطرمي اندازند.

پتريوس:درهمچو موردي بايد ما برمنافع اساسي مان نظراندازيم. همه کشورهاي درزيرنظر افراط گرايان قرار دارند وحتا بسياري ازآنها مورد حمله قرار گرفته اند. وما همهء مان ديگرنمي خواهيم افغانستان دوباره سرمنشا ويا مرکز فرماندهي چنين عملياتي شود. تاحال افغانها بسيار عليه فساد اقدام کرده اند. طبعاً شايد اقدامات زيادي به کار باشد. حامد کرزي نيز چنين گفته است. هيچ کس ديگر به اين خبط گرفتار نيست که تا پنج سال ديگر ما افغانستان را به يک دموکراسي صنعتي مبدل مي سازيم. ما بايد درانتظارات مان معتدل باشيم. اين کشور سي سال جنگ را پشت سرگذاشته است وقبل ازآن نيز يکي ازفقيرترين کشورهاي جهان بوده است. آنچه ما مي خواهيم به وجود آوريم اينست که به اين کشور امکان داده شود تا خودش برخود حکومت بکند وخودش ازخود حمايت کرده بتواند.

روزنامه بيلد/ رسول رحيم

ويراستار: حسين مبلغ