پایان یک دوره آموزشی کوتاه مدت برای زنان در کابل

عده از زنان اشتراک کننده در این دوره آموزشی، به یاد گیری رانندگی، آشنایی استفاده از کمپیوتر به زبان انگلیسی وآشپزی پرداختند.
به قول مسوولین زارت امور زنان افغانستان، این وزارت فعالیت های نسبتاً جامع وپایداری را برای شماری از زنان این کشور انجام داده است. حسن بانو غضنفر، سرپرست این وزارت می گوید، این فعالیت ها که شامل آموزش های کوتاه مدت حرفه ای برای زنان در شهرکابل می یباشد، توسط دفتر همکاری های ایتالیا تمویل می شوند.

اخیراً حدود 380 تن زن از کورس های رانندگی، کمپیوتر، زبان انگلیسی وآشپزی همین برنامه، اسناد فراغت بدست آوردند. مرکز آموزش های حرفه ای که در باغ شهر آرا یا باغ زنانه شهر کابل موقعیت دارد، تا حال امکان پایان موفقانه حدود 2340 زن را در بخش های مختلف فراهم کرده است.

خانم غضنفر فرا گرفتن مهارت های حرفه ای را یک عامل اساسی توانمند سازی زنان تعریف کرده، عقیده دارد که توانایی اقتصادی اعتماد به نفس ایجاد می کند و از این رهگذر زنان می توانند به خود کفایی دست یابند. او می گوید:

"من این نکته را بسیار تاکید می کنم که این کورس ها نباید نمایشی باشند، باید نمونه باشند. به این معنا که هر کورس را ما باید به تمام معنا بیاموزیم، واقعاً مثل یک حرفه و یک پیشه پس از فراغت از آن استفاده کرده بتوانم. اگر ما از آموخته های خود استفاده کرده نتوانیم، جز ضیاع وقت چیزی دیگری برای ما نخواهد بود."

ترمیم موبایل، ساخت چراغ های آفتابی، حکاکی روی چوب و روی سنگ از بخش های دیگری این مرکز آموزشی است که زنان به فرا گیری آنها مشغول هستند. یک شرکت کننده در این کورس های می گوید:

"سوگند سروری هستم، فارغ کورس رانندگی. یک نیم ماه درس های عملی آموختیم و یک و نیم ماه دیگر دربخش تخنیکی آموختیم. من به این کورس هم نیاز داشتم وهم علاقه دارم. ممکن یک وقت به رانندگی نیاز شود که باید این مسلک را آدم یاد داشته باشد وکورس ما کورس خیلی خوب بود."

رانندگی هم به عنوان یک ضرورت امروزی وهم به عنوان یک شغل پنداشته می شود، اما اکثر خانم های که در این مرکز رانندگی آموخته اند کمتر انگیزه های شغلی را دارند ویا هیج انگیزه شغلی ندارند. زنی دیگر می گوید:

"نبیله حبیبی هشام هستم، استاد لیسه نادریه و یک تن از فارغان کورس رانندگی. من نظربه مشکلات وعلاقه ای که داشتم، رانندگی آموختم. قبلاً اگر مریضی و یا مشکلی می داشتیم، منتظر شوهران خود بودیم؛ ولی حالا می توانیم مریض خود را به جایی برسانیم، مشکلات خود را رفع کنیم ویا هم وظیفه برویم."

امین بهراد، کابل
ویراستار:مبلغ