وضعیت زندگی سیاهپوستان در آلمان چگونه است؟
۱۳۹۹ خرداد ۱۰, شنبه
سیاهپوست ها در آلمان قبل از همه بیشتر در بخش‌های شغلی با مزد نازل مشغول کار هستند. خانم پولیانه فیلم ساز سیاهپوست آلمانی برازیلی تبار می‌گوید که این امر نمونه‌ای از نژادگرایی ساختاری و نهادینه می باشد. او در کار های هنری اش قبل ازهمه نژادگرایی و تبعیض را مطرح می کند. او می افزاید: «این نشان می‌دهد که زنان سیاهپوست به سادگی شانس ندارند تا شغل های به دست آورند که در آنها به نحوی کرامت را تجربه کنند.»
کمبود داده‌ها بررسی کار ضد تبعیض را مشکل می‌سازد
تبعیض نژادگرایانه در آلمان بازهم افزایش می یابد. براساس آمار امور جنایی در سال ۲۰۱۸ حملات نژادگرایانه نسبت به سال ۲۰۱۷ تقریباً ۲۰ درصد بیشتر بوده است. این مساله مستند سازی شده است، اما داده‌ها در دست نیست تا به آن وسیله اداره ضد تبعیض آلمان فدرال بتواند تشخیص کند که نژادگرایی چگونه بر گروه‌های متأثر از آن تأثیر گذار است، چون در این ارتباط معلومات در مورد تعلقات قومی شان تهیه نمی شود.
دانیل گیامره پژوهشگر نژادگرایی می‌گوید که چنین کمبودی یک مشکل است. از دید او داده‌ها باید به صورت هدفمندانه جمع آوری شوند، تا براساس آنها علیه تبعیض در مورد افریقایی تبار ها مبارزه شود. او توضیح می دهد: «آنها به عنوان سیاهپوستان نگریسته می‌شوند و نژادگرایی را به دلیل پوست سیاه شان تجربه می کنند، اما در این مورد تحقیقی صورت نگرفته است.»
مرتبط: شکایت تنها عضو سیاهپوست پارلمان آلمان از اظهارات نژادگرایانه
در آلمان بیش از یک میلیون نفر افریقای تبار زندگی می کنند. پروژه «افروسنسوس» یا آمارگیری در مورد افریقایی تبار ها برای این منظور ایجاد شده است تا تجارب با تبعیض را از طریق آمارگیری جمع آوری کند.
گیامره توضیح می دهد: «پروژه افروسنسوس، اساسی برای آینده است. هدف ما این نیست تا انسان‌های سیاهپوست را از گروه‌های دیگر قومی یا جماعت ها تشخیص بدهیم، بلکه می‌خواهیم نشان دهیم که تأثیرات متقابل وجود دارند.»
پروژه «افروسنسوس» توسط اداره امور ضد تبعیض آلمان فدرال حمایت مالی می شود.
میراث ناسیونال سوسیالیسم
ناممکن است که در آلمان در باره نژادگرایی بحث شود، بدون آنکه از ناسیونال سوسیالیسم نام برده شود. تأثیرات زمان نازی ها بر جامعه آلمانی تاهنوز محسوس است. برخی از کارشناسان این ناتوانی را که نژادگرایی در گفتمان عامه به صورت مناسب مورد بحث قرار نمی گیرد، به عنوان پیامدی نظریه‌های نژادگرایانه می نگرند.
دانیل گیامره پژوهشگر نژادگرایی با تائید دیدگاه‌های دیگر پژوهشگران توضیح می دهد: «مسئولیت تمام جامعه در ارتباط با ناسیونال سوسیالیسم بی حد بزرگ است. این بدان معنا نیز است که پیامد های استعمار آلمان اغلب نادیده گرفته می شود.»
از دید گیامره استعمار و ناسیونالیسم پدیده‌های ناشی از «تداوم نژادگرایی» اند. در آن زمان آلمانی ها نخستین نسل کشی در قرن ۲۰ را مرتکب شدند. میان سال ۱۹۰۴ و ۱۹۰۸، ده‌ها هزار نفر از گروه های قومی «ناما» و «هیریرو» در مستعمره آلمان در جنوب غرب افریقا، نامیبیای امروزی، بعد از آنکه علیه حاکمیت استعماری قیام کردند، به قتل رسیدند.
باوجود آنکه سیاست مداران متعدد آلمان به این نسل کشی اعتراف کرده اند، اما تا هنوز حکومت آلمان رسماً معذرت خواهی نکرده است. شمار زیادی از سرک های آلمان تا هنوز با نام های اشخاصی نام گذاری شده است که باید از آنها به عنوان قاتلان جمعی یاد شود.
انگلا مرکل صدراعظم آلمان در اجلاس ادغام در ۲ مارچ ۲۰۲۰ این پرسش انتقادی را مطرح کرد که چرا حتی افریقای تبار های که در آلمان تولد و بزرگ می شوند نیز مجبور می‌شوند ثابت کنند که آلمانی هستند.
این نخستین بار از سال‌ها به آن سو بود که سیاست مداری با چنین مسئولیت دولتی در این ارتباط واژه «سیاهپوست» را به کار برد.
چیپوندا چیمبلو / ح.م، ص.ا