هرات پررونق با قحطی وخشکسالی مواجه است

بسیاری ازکشاورزان کشور امسال از نبود آب جهت زراعت درمضیقه بودند. خشکسالی های اخیر درکشوربیشترین صدمه را برکشاورزان وارد کرده است ومردم در روستاها در شرایط نا مطلوب به سر می برند.

عدم کشت وزراعت باعث شده است که قیمت موادغذایی اولیه در کشور افزایش داشته باشد. همچنان نبود کاردرداخل شهرنیزوضعیت اقتصادی اکثرخانواده ها را پایین آورده است. ازسویی هم نبود امنیت دیگرعاملی درکاهش کار و دلسردی مردم به بازسازی در هرات شده است.

بسته شدن برخی از مراکزصنعتی وعدم استقبال خوب مردم ازتولیدات داخلی ، نیز در بیکاری مردم وبالارفتن مواد خوراکی تاثیرات بسزایی بر جا گذاشته است.

خانم زرین که اصلاً ازباشندگان مزارشریف است ودرحال حاضر در هرات زندگی می کند ، تنها نان آور خانواده و4 طفلش است. وی شوهر ویک فرزندش را در جنگهای داخلی از دست داده است. درحالی که معاش اندکی هم دارد ، اوهراسان است که امسال چگونه زمستان را سپری خواهد کرد.

از چهره این زن 45 ساله چنین نمایان است که درد ورنج فراوان را متحمل شده است. چین وچروک صورتش دردهای زیادی را در خود جای داده است.

زندگی خانم زرین یکی ازنمونه های زندگی مردم تهی دست هرات می تواند باشد. این درحالیست که شماری زیادی ازمردم صرف برای بدست آوردن نان روز وشب خویش بامشکل مواجه اند.

به گفته ی کارشناسان مسایل اقتصادی در کشور،احتمالاً امسال مردم به قحطی مواجه خواهند شد. خشکسالی در تابستان امسال وبلند رفتن مواد غذایی از جمله عوامل قحطی احتمالی درزمستان امسال پیش بینی شده است.

فرید افشار یکی ازباشندگان هرا ت می گوید: هرچه به زمستان نزدیک می شویم بیکاری بیشتر می شود وزندگی روز به روز بر مردم سخت تر می گردد.

پیرمرد ی58 ساله که حالا وقت استراحت وی است، ماهانه 4 هزار افغانی معاش دارد، او با این مبلغ یک خانواده 6 نفری را خرج می دهد. وی که از گفتن نامش خود داری می کند، می گویدکه از این معاش ماهانه دوهزار را به کرایه خانه می دهد وبرای زمستان تا بحال چیزی پس اندازندارد.

در صورتی که زمستان کار نباشد سرنوشت این خانواده مشخص نیست که چه خواهد شد.

مثل این خانواده یا افراد ی که در شرایط بدتر از آن قراردارند، بسیارند که به امید تهیه لقمه نان خشکی برای خانواده خود، صبح خانه را ترک می کنند اما شب دست خالی به خانه بر می گردند.

صاحبنظران براین عقیده هستند که ناامنی، بیکاری، فساد اداری وخشکسالی های پی درپی ازجمله عواملی اند که زندگی را درافغانستان دشوارساخته است.

زمستان سال گذشته نیز برمردم افغانستان با مشقت های زیاد گذشت. در بعضی مناطق به دلیل نبود وسایل گرم کن ومواد غذایی موردنیازوبارش برف وباران بیش ازمعمول، تعداد ی ازمردم جان خود را ازدست دادند. شماری از مردمی که در زمستان انگشتان دستان وپاهای خود را از دست داده اند به وفور دیده می شوند که درداخل شهر به تگدی گری یا گدایی می پردازند.

چنین به نظر می رسد که اگردولت افغانستان در این زمینه چاره اندیشی نکند امسال افغانستان شاهد یک فاجعه عظیم ازقحطی وگرسنگی خواهدبود.