نیمی از آلمانی‌ها نمی‌خواهند در نزدیکی خانه شان مسجد باشد

براساس یک نظرخواهی که روز پنجشنبه توسط مجله پلی بوی آلمان (Playboy Germany) نشر شد، در طول سال ها خصومت با اقلیت های جنسی در آلمان به پایین ترین حد ممکن رسیده است، اما در اسلام هراسی تغییری ایجاد نشده است.

بر بنیاد این نظرخواهی که در آن بیش از ۱۰۰۰ مرد و زن اشتراک کرده اند، اکثریت بزرگ مردم آلمان (۷۰ درصد) گفته اند که برای زیاد مهم نیست اگر فرزندشان همجنسگرا شود و همین تعداد گفته اند از تصویب قانونی حمایت می کنند که براساس آن شرکت های بیمه باید هزینه جراحی تغییر جنسیت برای اشخاص تراجنسی را بدهند. 

کاهش شدید همجنسگراهراسی

تحقیقاتی که در طول چند دهه گذشته در آلمان انجام شده، نشان می دهد که میزان بردباری نسبت به دگرباشان جنسی (همجسن گرایان زن و مرد و کسانی که تغییر جنسیت داده اند) به میزان بسیار زیادی افزایش یافته است. بوندستاگ یا پارلمان فدرال آلمان در سال ۲۰۱۶ تحقیقات  گسترده ای را با در نظرگرفتن کارهای تحقیقاتی از سال های ۱۹۴۰ انجام داد. نتایج این تحقیقات کشوری را نشان می دهد که با گذشت در برابر دگرباشان جنسی هر دهه بازتر شده است.

به طور مثال در سال ۱۹۴۹، ۵۳ درصد از مردان متاهل در آلمان گفته بودند که همجنسگرایی از نظر آن ها یک بیماری است. شمار این افراد تا سال ۱۹۷۶ به ۲۵ درصد کاهش یافت.

براساس یک نظرسنجی دیگر که در سال ۱۹۹۱ در آلمان غربی انجام شد، ۳۶ درصد از آن هایی که در این نظرخواهی شرکت کرده بودند، گفته بودند که نمی خواهند همجنسگرایان در همسایگی شان زندگی کنند. ۱۷ سال بعد شمار آن ها به فقط ۱۳ درصد می رسید. نتایج مشابهی در شرق آلمان نیز به دست آمده است. 

براساس کار تحقیقاتی که مجله (Playboy) انجام داده، بیشتر آلمانی ها نسبت به برهنگی و مسایل جنسی (سکسوالیته) در رسانه ها نظر سختگیرانه ای ندارند و فکر نمی کنند که قانون باید در این مورد بیشتر نظارت داشته باشد.

در حالی که به نظر می آید هراس از همجنس گرایان در حال کاهش است، در میزان اسلام هراسی از سال های ۱۹۹۰ قرن گذشته تا حالا تغییری ایجاد نشده است.

بیشتر آلمانی ها با مساجد و حجاب مخالف هستند

براساس این نظرخواهی که توسط بنیاد Mafo. De  و به سفارش مجله Playboy انجام شده است، آمار به دست آمده در مورد نظر مردم آلمان نسبت به مساجد نگران کننده است.

حدود ۱۶.۶ درصد از آلمانی ها گفتند که نمی خواهند یک کلیسای مسیحی در همسایگی شان باشد. ۲۵ درصد از شرکت کنندگان در این نظرخواهی با موجودیت کنیسه یهودیان یا زیارتگاه بودایی در نزدیکی محل زندگی شان مخالفت کردند. اما شمار آلمانی هایی که با وجود مسجد در همسایگی خانه شان مخالفت می کنند به ۵۵.۷ درصد می رسد. بیشتر شرکت کنندگان در این نظرسنجی (بیش از ۷۰ درصد) گفتند که ممنوع کردن حجاب برای معلمان و کارمندان دولتی فکر خوبی است.

بربنیاد این نظرخواهی شمار آلمانی هایی که نمی خواهند در نزدیکی پناهجویان و آوارگان زندگی کنند، در مقایسه با دوسال گذشته افزایش یافته است. این در حالی است که بحران مهاجرت تا حد زیادی به پایان رسیده است.

یک کار تحقیقاتی که به سفارش بوندستاگ انجام شده، نشان می دهد که پدیده اسلام هراسی با بحران مهاجرت ارتباط ندارد.

مهاجرت گسترده مسلمانان به آلمان در سال های ۱۹۵۰ آغاز شد.  در آن زمان شمار بسیاری از شهروندان ترکی به آلمان آمدند تا در بازسازی زیرساخت های ویران شده پس از جنگ جهانی کار کنند. اما با این وجود، آلمانی ها مانند گذشته سرسختانه مخالف حضور مسلمانان در مجاورت شان هستند.

۲۵ درصد از شرکت کنندگان در یک نظرسنجی که در سال ۱۹۹۱ در غرب آلمان انجام شد، گفته بودند که نمی خواهند یک فرد مسلمان در همسایگی آن ها زندگی کند.  شمار این اشخاص تا سال ۲۰۰۸ به ۲۶ درصد در غرب آلمان و در شرق این کشور از ۲۹ به ۳۳ درصد رسیده بود.

با توجه به این که چندی پیش اتفاقات متعددی در آلمان رخ داده است، این نتیجه چندان غیرمنتظره نیست. در این میان می توان از مسعود اوزیل، ابرستاره تیم ملی فوتبال آلمان نام برد که از این تیم بیرون شد و مقام های مسئول آن را به نژادگرایی متهم کرد. در پی این واقعه شهروندان مهاجر و مهاجرتبار در آلمان با شرکت در جنبش #MeTwo در انترنت از رفتارها و کردارهای نژادپرستانه ای که با آن روبرو شده بودند، سخن گفتند. 

دلیل این تفاوت نظر مردم آلمان چیست؟

داکتر ملانی اشتیفنس، پروفیسور روانشناسی اجتماعی در دانشگاه کوبلنز، در مورد این که چرا آلمانی ها مخالفتی با دگرباشان جنسی به عنوان همسایه ندارند، اما مسلمانان را نمی خواهند، می گوید:  «جامعه دگرباشان در این مورد که چقدر از هویتش را در معرض دید مردم بگذارد، کنترول بیشتری دارد. افزون بر این تصویب قوانین نیز به ایجاد هنجار در جامعه کمک می کند. به طور مثال قانونی کردن ازدواج همجنس گرایان به پذیرش بیشتر آن در جامعه کمک می کند».

خانم اشتیفنس افزود: «برخی اسلام را تهدیدی برای آزادی و نظم اجتماعی می دانند و در مقایسه با جامعه دگرباشان جنسی، ارزش های اسلامی را متفاوت تر از ارزش های حاکم بر جامعه آلمان می دانند». او افزود: «محیط اجتماعی را هم نباید فراموش کنیم. آن هایی که با شرکت در این گونه کارهای تحقیقاتی موافقت می کنند، معمولا تحصیل کرده تر و دنیادیده تر هستند». شاید به این خاطر است که بیشتر آن ها نسبت به جامعه دگرباشان نظر منفی ندارند.

الیزابت شوماخر/ م. ا.