مکسیکو یکی از خطرناک ترین کشورهای جهان برای زنان

لیسبث سانچس، خانم ۴۴ ساله مکسیکویی در مصاحبه ای با دویچه وله می گوید: «من همیشه با یک پیام به خانواده ام اطلاع می دهم که به آرامی و بدون مشکل به خانه رسیده ام.» او در ادامه می گوید که "ممکن است به عنوان یک زن در مترو (قطار زمینی) ربوده شوید و یا روی جاده یا هم در تکسی مورد حمله قرار گیرید و قربانی سرقت گردید، مهم نیست که چطور لباس پوشیده اید، صرف نظر از اینکه در چه جایی هستید و یا چه وقت روز است".

پیام "من به خانه رسیدم" به یک امر معمول برای زنان در مکسیکو تبدیل شده است، زیرا خشونت جنسیتی در این کشور هرگز تا این حد هشدار دهنده نبوده است. به گفته سازمان ملل متحد، روزانه در مکسیکو طور اوسط ۹ زن به قتل می رسند.

مکسیکو برای زنان یکی از خطرناک ترین کشورهای جهان شمرده می شود. حتی شهر مرزی خوارس شهرت غم انگیز "پایتخت جهان برای قتل زنان" را پیدا کرده است. حکومت مکسیکو غیر فعال است و هیچ اقدام موثری علیه اینگونه خشونت ها انجام نداده است. مشکل اساسی در مکسیکو ضعیف بودن ادارات است. قضا و پولیس فاسد و ناکارا هستند. بنابراین، جامعه مدنی به دنبال راه حل ها شده و خودش شبکه های مددرسانی (به زنان) را ایجاد کرده است.

مکان های امن برای زنان در شب

طور مثال یاسمین مارتینس، وبلاگ نویس، تصمیم گرفت که ابتکاری را به نام #SafePlaces  یا مکان های امن آغاز کند. او از این طریق شهروندان را تشویق می کند که در حفاظت از زنان در جامعه پیشگام باشند. او می گوید "یک شب، هنگامی که من طرف خانه می رفتم، با خود فکر می کردم که اگر احساس تهدید کنم، چه کاری را می توانم برای نجات ام انجام دهم. متوجه شدم که تنها مکان هایی که هنوز باز بودند، کلب ها و رستورانت ها بودند. بنابراین فکر کردم که این مکان ها می توانند برای زنان، که در هنگام شب با خطر مقابل می شوند، پناهگاهی باشند تا کمک به دست بیاورند".

از ماه فبروری امسال که یاسمین مارتینس این ابتکار را آغاز کرده است، تا حال ۴۸۰ رستورانت و مؤسسه به عنوان "مکان های امن" ثبت نام کرده اند. حتی گالری های هنری، نمایندگی های موتر، ناشران و سایر شرکت های که دسترسی به آنها ساده است و در کنار جاده ها قرار دارند، خود را زیر این عنوان ثبت کرده اند. مارتینس می گوید: "ما از آنها می خواهیم تا کارکنان خود را آموزش دهند تا بدانند که وقتی یک زن به آنها مراجعه می کند و خواستار کمک می شود، چگونه باید برخورد کنند. حتی نمایندگی های موتر خدمات حمل و نقل را برای زنان ارائه می کنند".

چنین ابتکاراتی در جامعه مکسیکو در حال گسترش است. حتی در جاده های نزدیک ایستگاه های مترو لوحه های نصب شده است که در آنها نوشته شده "اگر کسی شما را تعقیب و یا اذیت می کند، می توانید به این دکان یا مغازه بیایید و ما شما را کمک می کنیم."

اقدامات در برابر خشونت علیه زنان در شبکه های اجتماعی

در رسانه ها و شبکه های اجتماعی، صداها و اقدامات علیه خشونت در برابر زنان نیز افزایش یافته است. به گونه مثال گروه فیس بوکی "ما می خواهیم زندگی کنیم" توسط زنان در شهر نساهوآلکویوتال، در شرق مکسیکو سیتی پایتخت مکسیکو، پس از قتل یک دختر ۱۱ ساله تاسیس شده است. لوپیتا آلوارادو، یکی از اعضای این ابتکار فیس بوکی به دویچه وله گفت "ما تصمیم گرفتیم که بی عدالتی را علناً محکوم کنیم."

چنین شبکه ها نه تنها ادراک عمومی را ایجاد می کنند، بلکه در بعضی موارد حتی به شرح مواردی کمک می‌کنند که مقامات رسیدگی به آنها را کنار گذاشته اند. آلوارادو می گوید "زمانیکه والدین کارینا ۱۲ ساله با ما تماس گرفتتند که دخترشان توسط یک مرد ۲۸ ساله ربوده شده که ادعا می کرد دوست پسرش باشد، ما بالای مقامات فشار آوردیم و وقتی آن مرد را پیدا کردیم به مقامات تحویل اش دادیم. امروز او محکوم به هشت سال زندان گردیده است".

اگر چه برای آلوارادو این مجازات کم به نظر می رسد، اما او مطمئن است که همچو اقدامات برای دفاع خودی می تواند باعث ایجاد تغییرات در مکسیکو گردد و روزی این کشور برای زنان و دختران به یک کشور امن تبدیل شود.

nka, si (Vázquez Ruiz)