1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

مطالعات در باره ي نارضايتي ها در کشور هاي اروپاي شرقي

۱۳۸۹ اردیبهشت ۳, جمعه

بيست سال پس از پايان نظام کمونيستي مردم در اروپاي شرقي از رهبران سياسي و دست اندرکاران عرصۀ اقتصاد نا اميد اند. به اساس يک تحقيق درازمدت ايالات متحدۀ امريکا اين مسأله نمايانگر خصومت با دموکراسي نيست.

https://p.dw.com/p/N4Lr
انقلاب در اروپایی شرقی در سال 1989
انقلاب در اروپایی شرقی در سال 1989عکس: AP

ريچارد وايک از انستيتوت تحقيقات نظريات موسوم به "پيو" در واشنگتن مي گويد که کشور هاي بلاک شرقي سابق طي سال هاي اخير از اثر بحران اقتصادي بشدت خساره مند شده اند. وايک مي افزايد:

"با آنهم مردم از ارزش هاي دموکراتيک و يا سرمايه داري رو نگردانيده اند. اما نااميدي هاي زيادي در رابطه با طرز و نحوۀ عملي شدن دموکراسي و کاپيتاليزم درين کشور ها وجود دارد."

انستيتوت "پيو" طي بيست سال اخير در اروپاي شرقي روند تعويض نظام کمونيستي به سرمايه داري را تحقيق کرده است و همچنان به اين مسأله پرداخته است که طرز ديد درين مدت چگونه تغيير يافته است. اين انستيتوت در پايان سال 2009 نظريات مردم را با نظريات آنها که در سال 1991 ارايه کرده بودند، مقايسه کرده است. وايک ميگويد:

"برخي از مردم مي گويند که در نظام کمونيستي اقتصاد بهتر داشتند. اما طوريکه معلوم مي شود اين مشخصۀ نااميدي بخاطر وضعيت مجموعي در منطقه است."

وايک همچنان سالخورده گان و متقاعدين را نيز در جمع بازنده گان اين تحول ميشمارد:

"جوانان و يا کسانيکه تحصيلات بهتر دارند، در جمع آناني اند که بيشتر طرفدار سرمايه داري و دموکراسي اند. همين طرفداري در ميان شهرنشينان نسبت به روستاييان نيز بيشتر ديده ميشود. اين گروه ها همچنان در موقعيت بهتري براي استفاده از امکاناتي قرار دارند که همين تحول به دموکراسي و سرمايه داري براي شان فراهم کرده است."

به قول وايک با آنهم همه کساني که نااميد اند، مخالف دموکراسي و اقتصاد بازار نيستند. اين محقق انستيتوت تحقيقات نظريات مي افزايد:

"اين قياس ضد و نقيض است که مردم از يکسو از نحوۀ دموکراسي عملي نااميد اند و در واقعيت بهر صورت دموکراسي را ميخواهند. بسياري از مردم بما ميگويند که آنها خواهان آزادي ها و مؤسسات مشخص دموکراتيک اند، مثل: انتخابات چند حزبي، مطبوعات آزاد و يا نظام عادلانۀ قضايي. اما اصلاً کمتر کسي ميگويد که چنين چيزي در کشور شان وجود دارد."

جالب اينست که بيشترين نا اميدي در رابطه با يک دموکراسي ناقص در کشوري بيشتر ديده ميشود که مدت زيادي بخاطر پيشگام بودن خود در اروپاي شرقي بخود مي باليد. اين کشور مجارستان است، که مردم آن اکنون پي برده اند که دموکراتيزه شدن جامعه يک روند طولاني و دشوار دارد، و همگان نميتوانند يکسان از آن سود ببرند.

شميت/ابراهيم خيل

ويراستار:مبلغ