USA Computer

خبر مرگ استیو جابز غیرمنتظره نبود. او از چندین سال پیش به این سو با نوع نادر سرطان لوزالمعده مبتلا بود. در سال 2004 برای علاج این بیماری زیر تیغ جراحی رفت. پنج سال بعد مجبور به پیوند جگر شد و سه بار کارش به عنوان مدیر شرکت اپل را برای مدتی به کنار گذاشت تا به استراحت بپردازد. سرانجام در ماه آگست سال روان کناره گیری کرد.

سایت انترنتی شرکت اپل اطلاعاتی از زندگی جابز از بدو تولدش در سال 1955 تا زمان در گذشت اش را و یک بیانیه این شرکت را در پیوند به درگذشت جابز نشان می دهد. در این بیانیه آمده است: «اپل یک طراح را از دست داد و دنیا یک ذات انسانی نازنین را، روحش برای همیشه پایه ای از شرکت اپل خواهد بود». 

اشخاص بسیاری در انترنت و به خصوص در تویتر بلافاصله پس از پخش خبر مرگ جابز، در این باره ابراز نظر کردند. اینها میلیون ها تن از افرادی بودند که از تولیدات اپل استفاده می کنند. برخی به طور مثال از بابت یک آی فون تشکر می کردند و یا غم و اندوه خود را بیان می کردند.

بیل گیتس، رییس شرکت مایکروسافت گفت که بسیار غمگین است: «استیو و من سی سال پیش با هم آشنا شدیم. ما همزمان هم همکار بودیم و هم رقیب و دوست».

او نوشت که دلش برای جابز تنگ خواهد شد: «دنیا به ندرت کسی را با چنین نفوذ عمیقی مانند جابز تجربه کرده است. نسل های بسیاری پس از ما نیز از او تاثیر خواهند پذیرفت». 

اکنون هم محصولات شرکت اپل انسان ها را در سراسر دنیا به هم وصل می کند. تظاهرکنندگان جوان در مصر از آنها برای اعتراضات خود استفاده می کنند و دانشجویان در اروپا، آسیا یا امریکا جدیدترین آهنگ ها را از این طریق به یکدیگر معرفی می کنند.

بارک اوباما، رییس جمهور ایالات متحده امریکا نیز که آی پد خود را از استیو جابز دریافت کرده بود، مرگ او را تسلیت گفت.

اوباما اشاره کرد که جابز در سال 1976 شرکت کمپیوتری اش را به همراه دوستش در یک گاراژ به راه انداخته است. به گفته رییس جمهور امریکا جابز زندگی مردم را تغییر داد و جهان صنعت را متحول ساخت.

جای این مغز طراح را  به سختی می توان پرکرد. او که در نزد پدر و مادر خوانده کلان شده بود، براساس این شعار زندگی می کرد: «شجاع باشید، به دنبال آنچه بروید که قلب و بصیرت درونی تان به شما می گوید». 

جابز در سال 2005 در یک سخنرانی در مقابل گروهی از دانشجویان گفته بود: «مرگ بهترین کشف زندگی است. مرگ آنچه را که کهنه است با خود می برد و برای آنچه که جدید است، جا باز می کند». 

 دویچه وله/ مهرنوش انتظاری

ویراستار: عارف فرهمند