صنعت کلالی پرزحمت اما کم خریدار

ظرف های کلالی با مهارت خاص هنوز هم توسط دست ساخته می شوند. نقاشی ها و رنگ آمیزی هایی که ظروف کلالی و وسایل زینتی دارند، هنوزهم جذابیت خاصی دارد. منطقه "میر بچه کوت" در شمال کابل به دلیل فروش وسایل زینتی و ظروف گلی توجه هر بیننده ای را به خود جلب می کند.

برای تماشای آلبوم عکس اینجا کلیک کنید.

فروشندگان ظروف گلی می گویند در سال های اول پس از طالبان بسیار فروش خوب داشتند؛ اما حالا به دلیل ورود ظروف و وسایل زینتی از کشورهای همسایه، بازارشان از رونق زیادی برخوردار نیست.

آن ها می گویند در صورتی که دولت از این صنعت حمایت کند، اجناس گلی راه خود را در بازارهای افغانستان و جهان باز خواهند کرد.

تغییر در چهار فصل

صبور که در این منطقه ظروف و وسایل زینتی می فروشد، می گوید در چهار فصل سال، اجناس مختلف را می فروشد: "من تقریبا 29 قلم مواد را به فروش می رسانم. همه این ها گلی هستند. هر آنچه که تقاضا بیشتر باشد، ما بیشتر همان را عرضه می کنیم. در هرفصل تقاضا فرق می کند".

این فروشنده ظروف کلالی می گوید از وقتی که امنیت در منطقه بهبود یافته هنر کلالی گری نیز رونق گرفته و درآمد آن ها نیز بهتر شده است: "نسبت به چند دهه جنگ که در کشور ما بود، حالا چون امنیت بهتر است تولید و فروش هم بهتر و بیشتر است. رونق کار ما مربوط به امنیت است، امنیت که نباشد هیچ چیز نیست".

بیشتر خریداران ظروف و اشیای زینتی افغان ها هستند؛ اما خارجی ها نیز گاهی از مغازه های ظروف کلالی سر می زنند. قیمت این یک ظرف کلالی محلی نسبت به کالای مشابه که از کشورهای دیگر به افغانستان وارد می شود، ارزان تر است. ظروف گلی که در شمال کابل ساخته می شوند، بیشتر به کاسه های استالفی مشهور شده اند.

در حال حاضر تقریبا تمام بازارهای افغانستان ظروف شیشه ای، چینی و پلاستیکی می فروشند و جای ظروف گلی در فروشگاه ها تقریبا خالی است. افرادی که توانایی خرید وسایل زینتی را دارند، ظروف چینی می خرند. کمتر خانواده یی را می توان یافت که از ظرف های گلی ساخت افغانستان در خانه خود استفاده کند.

ارزان و با کیفیت

حاجی غلام حسن که برای خریداری ظروف گلی به بازار میر بچه کوت آمده، به این باور است که با خرید وسایل داخلی می توان به رشد صنایع افغانستان کمک کرد: "دنیا را مال چینی گرفته، اما این مال انتیک است. مال وطن و ساخت وطن ما و شماست. اگر این ها خریداری شوند، این مردم هم بازارشان خوب می شود".

به باور این خریدار، کیفیت و مزه یی که غذا در بین ظرف های گلی دارد به مراتب بیشتر از ظرف های شیشه ای، نکلی و پلاستیکی است. این خریدار می گوید: "شوربا در بین کاسه های شوربا خوری خیلی خوب مزه می دهد. در جگ های گلی آب بسیار یخ و با مزه نگهداری می شود؛ اما در جگ های پلاستیکی نمی توانیم آب را یخ نگاه کنیم".

با افزایش واردات ظروف از کشورهای خارجی، حالا بازار ساخت ظروف کلالی در شمال کابل سردتر شده است. اما در عوض، جای ظرف ها را وسایل زینتی دیگر مانند، گلدان، مجسمه حیوانات و همچنان دهل یا دایره گرفته است. بیم آن می رود که این صنعت سنتی افغانستان به مرور زمان، به دلیل کاهش تقاضا و واردات کنترول ناشده کالاهای مشابه به فراموشی سپرده شود.

به گفته کلالی فروشان، این کار زحمت زیاد دارد اما قیمتش در بازار کم است و نسبت به سایر اقلام تجارتی با قیمت بلند در بازار به فروش نمی رسد.

دویچه وله / حسین سیرت

ویراستار: عاصف حسینی