کاهش شمار امدادگران رضاکار برای کمک به پناهجویان در آلمان

اولاف سیمرمن، مسئول شورای فرهنگی آلمان به مناسبت روز جهانی فعالیت های رضاکارانه در باره کاهش آمادگی ها برای کمک های داوطلبانه در آلمان می گوید: "بدون فعالیت های رضاکارانه شمار زیادی از مردم، ما  نمی توانم یک روز هم قادر به انجام امور باشیم."

براساس اظهارات حکومت آلمان فدرال در سرتاسر آلمان حدود ۴۰ درصد جمعیت این کشور اوقات فراغت شان را به امدادهای داوطلبانه اختصاص می دهند. آنها با فعالیت های شان باعث می شوند که انجمن های ورزشی، احزاب یا نهاد های اجتماعی بتوانند به کار شان ادامه دهند.

زمانی که در خزان سال ۲۰۱۵ و ماه های بعد از آن، صدها هزار پناهجو به آلمان آمدند، آمادگی در بخش کمک ها برای مهاجرین نیز بی اندازه حیرت آور بود.

کلواس اولریش پرولس، مسئول شورای پناهجویان در شهر کُلن می گوید:" در سال ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ ما لیست انتظار صدها نفر آماده کمک داوطلبانه را داشتیم."

کمک ها رو به کاهش اند

حالا دو سال بعد از اوج بحران مهاجرت، وضعیت در زمینه کمک به پناهجویان تغییر کرده است. اولریش پرولس در این باره توضیح می دهد: "بسیاری ها از کمک های رضاکارانه صرف نظر کرده اند. حد اکثر از آغاز سال جاری ما در جستجوی چنین مردمی هستیم و کمپاین های تبلیغاتی را در این زمینه راه اندازی می کنیم."

از دید او، مایوسی، فشار زیاد و نیز تغییر فضا در برابر پناهجویان، در ایجاد چنین وضعیتی نقش داشته است.

سوینیا ریکرت از دفتر رضاکاران کُلن نیز تجارب مشابه داشته است. این دفتر به انسان هایی کار می دهد که می خواهند داوطلبانه کمک کنند. ریکرت می گوید: "ما باید واقعاً (چنین افرادی را) جستجو کنیم. ما از نهادهای رضا کار "خوش آمدید" نیز همین را می شنویم؛ آنها واقعاً در جستجوی حمایت هستند و امید دارند که به زودی چنین افرادی را بیابند."

امدادگران برای ادغام مهم اند

اما دلیل کاهش امدادگران رضا کار چیست؟ ریکرت می گوید: "شاید این یک گرایش باشد که مردم به صورت مقطعی و نه در درازمدت، به فعالیت های رضاکارانه مشغول می شوند."

او با تاکید به ضرورت چنین فعالیت ها در حال حاضر توضیح می دهد: "حالا مهم است که پناهجویان جایی در جامعه بیابند. من غالباً می شنوم که آنهایی که دو سال پیش آمده اند، می گویند که تا به حال هیچ تماسی با مردم در این جا در شهر کلن نداشته اند."

 نهادهای مربوط به مهاجرین در جستجوی امدادگران رضاکار اند، اما دیدگاه ها در مورد امدادگران پناهجویان در دو سال گذشته قویاً تغییر کرده است. در حالی که دو سال قبل تقریباً هر کسی با افتخار می گفت که در بخش کمک به مهاجرین مشغول است، اما چنین سخنی کمتر شنیده می شود.

افزایش حمله بر امدادگران و پناهجویان

کلواس اولریش پرولس و سوینیا ریکرت، مسئولین امور کمک به پناهجویان، در کارهای روزمره شان با ایمل های نفرت انگیز، تحریک ها یا تبصره های توهین آمیز مواجه می شوند. در بعضی از جا ها نیز حملات بر امدادگران و پناهجویان صورت می گیرد.

سیمون بروست از «دفتر مشورتی علیه افراطگرایی دست راستی» در برلین می گوید: "ما در منطقه نوی کُلن به طور مثال آتش زدن موترهای شخصی و نیز پرتاپ سنگ به سوی پنجره خانه ها را تجربه می کنیم و یا تهدیدهایی با نام و آدرس اشخاص را در برابر دروازه خانه ها مشاهده می کنیم."

هدف عاملین این تحریک ها، ترساندن امداگران پناهجویان است. آنها می خواهند یک فضای ترس را ایجاد کنند تا به این وسیله امدادگران از ادامه کمک صرف نظر کنند. در عقب این حملات قبل از همه راستگرایان افراطی قرار دارند.

در حد اوسط تقریباً هر روز در آلمان یک حمله بر اقامتگاه های پناهجویان رخ می دهد. براساس اظهارات وزارت داخله آلمان، در جریان سال جاری بیش از ۱۰۰۰ متقاضی پناهندگی بیرون از اقامتگاه های شان با این گونه حملات زخمی شده اند.

اما تاهنوز ارقامی در این مورد وجود ندارد که بر چه تعداد از امدادگران در سرتاسر آلمان حمله صورت گرفته است. اما البته با حملات بر متقاضی پناهندگی و اقامتگاه های شان، امدادگران نیز هدف قرار می گیرند، امداگرانی که به آنها در حال حاضر برای ادغام پناهجویان اشد ضرورت است.

Klein/hm