شصت و نهمین جشنواره برلیناله

در این جشنواره فلم برلین ۲۶ فلم هنری و مستند و همچنین ۲۰ فلم کوتاه و متوسط از جمهوری فدرال آلمان، جمهوری دموکراتیک آلمان و آلمان متحد، که در سال های ۱۹۶۸ تا ۱۹۹۹ تولید شده اند، نمایش داده می شوند. همه این فلم ها را زنان تهیه کرده اند.

زنان فلم ساز آلمانی امسال در جشنواره فلم برلین در مرکز این جشنواره قرار دارند. از جمله فلم های که زندگی زنان را در جریان سال های ۱۹۶۸ تا ۱۹۹۹ در جمهوری دموکراتیک سابق آلمان و در جمهوری فدرال آلمان به تصویر کشیده است، در این جشنواره به نمایش گذاشته شده اند.

بر اساس اظهارات کمیته انتخاب فلم های این جشنواره، از دید یک طرفه به فلم های زنان باید اجتناب کرد: «با کلمه کلیدی "فلم زنان" اغلب یک دیدگاه شکایت یا اتهام مرتبط است. این کلمه کلیدی در فلم های انتخاب شده جشنواره فلم برلین تقریبا غیرقابل مشاهده است.»
به عنوان یک دوره زمانی، عمدا سال های ۱۹۶۸ و ۱۹۹۹ انتخاب گردیده است، که دوران جمهوری دموکراتیک آلمان نیز شامل آن می شود. "ممکن است یک تصادف باشد، اما در سال ۱۹۶۸ در هر دو آلمان چیزی شبیه شروع یک حرکتی است که زنان به موضوعاتی خود شان می پردازند و در جستجوی یک زبان ویژه خودشان برای فلم اند".

در این سال ها و در دهه ی بعد، زنان بسیاری در آلمان غربی فلم های کوتاه تولید کرده اند که در آن زندگی و کارهای زنان اغلب در قالب مستند دیده می شد، که امروز حتی نفس یک بیننده مرد روشنگر را در گلون خفه می کند.
خانم اولا اشتوکل، کارگردان آلمانی می گوید که "در فلم های من می توان دید که چه چیزی در ۵۰ سال گذشته تغییر کرده است" او در ادامه می گوید که "کدام زن جوان امروز می داند که در دهه ۱۹۷۰ در غرب آلمان، یک زن نیاز به مجوز از جانب شوهر اش برای باز کردن یک حساب بانکی داشت و یا این امر چه گونه بود که زنان اجازه به دست آوردن برخی از مشاغل را نداشتند، زیرا گفته می شود که این شغل برای یک مرد درنظر گرفته شده است.

در بخش دیگری از آلمان، زنان که می خواستند در صنعت فلم جایگاه خود را به دست آورند، حتی وضع شانرا می توان خراب تر توصیف کرد. "دیفا"  Defa، شرکت تولیدی دولتی جمهوری دموکراتیک آلمان، زنان را دیر زمانی اجازه داده بود که تنها در بخش فلم کودکان کار کنند. بعدها، در قالب فلم های کوتاه نیز زنان اجازه کار را پیدا کردند. این فلم ها به ویژه روی زندگی روزمره، کار و تحصیل، تمرکز داشتند.

کلاودیا لنسن، فلم نامه نویس آلمانی می گوید که یک ترکیب غیر منتظره ای به وجود آمده بود. او در ادامه می گوید که "مردان هنوز هم پدرسالانه عمل می کردند، اما زنان به نظر می رسید که در فلم ها به اصطلاح نقش فوج را به دوش داشتند."

جشنواره فلم برلین سه دهه فلم سازی توسط زنان را پوشش می دهد، که این امر در سال ۱۹۹۹ به پایان می رسد، زمانی که ۱۰ سال ازسقوط دیوار برلین می گذشت.

مدیریت هیئت داوران بر عهده ژولیت بینوش، ستاره سینمای فرانسه است. اعضای هیئت داوران عبارتند از جاستین چانگ، منتقد امریکایی سینما، ساندرا هولر، بازیگر آلمانی فلم ‌های مطرحی، نظیر "تونی اردمن"، سباستین للیو، کارگردانی از چیلی، راجندرا روی، سرپرست بخش فلم موزیم هنرهای مدرن نیویارک، و ترودی استایلر، بازیگر، کارگردان و تهیه ‌کننده بریتانیایی.

در این دوره برلیناله تلاش شده فلم ‌هایی که مضامین اجتماعی - سیاسی را به شکلی قابل‌ درک برای نسل جوان به تصویر می‌کشند انتخاب شوند.