شجاعت بی صدای زنان افغانستان
۱۳۹۱ آذر ۵, یکشنبه
روز 5 قوس / 25 نوامبر روز جهانی محو خشونت علیه زنان نامیده می شود. به این مناسبت شرمیستا دسباروا از "برنامه توسعه سازمان ملل متحد" گفتگویی با جولیا کلاس خبرنگار محلی "آی. پی. اس" انجام داده است.
دسباروا می گوید که "زنان افغان کارنامه موفقی دارند که هرگز مورد توجه قرار نگرفته است". او می گوید که وقت آن رسیده که درباره "شجاعت خاموش زنان روستایی افغانستان که سال هاست در دوزخ به سر می برند، صحبت شود. زنانی که هنوز رویای افغانستانی بهتر و آرام را در سر دارند".
پرسش: حمایت از تقویت زنان به عنوان یک اولویت ضروری در دوره گذار افغانستان شناخته می شود که این ارتباط مستقیم به ثبات نیز دارد. چطور زنان می توانند نقش بزرگتری را بازی کنند؟
پاسخ: هرچند افغانستان 27 درصد کرسی های پارلمان را به زنان اختصاص داده است؛ اما هنوز تعصبات عمیق برضد زنان وجود دارد. آنها می خواهند به آنچه که هر زن در هرکجای جهان می خواهد برسد، دست یابند. یعنی به فرصت ها، تحصیلات، آموزش، مشارکت سیاسی و فعالیت های اقتصادی. برای یک زن افغان اما دستیابی به این ها بسیار دشوار است.
در حین زمان، قدرت بهبود و ویژگی های شخصیتی زنان افغان بسیار عالی هستند. من فکر می کنم که ایجاد وزارت امور زنان در سال 2002 و فعالیت هایی که انجام می دهد تا با ابزار قانونی مختلف همگرایی زنان را ایجاد کند، بسیار مهم است.
در حال حاضر، زنان بسیار مشتاق هستند تا نقش فعالی را در گذار افغانستان بازی کنند. همه چیز توسط شورای عالی صلح و دیگر نهادهایی که حکومت افغانستان ایجاد کرده، در حال بهبود است. در ضمن، یک حوزه بسیار قابل توجه از حضور زنان در عرصه های مختلف دیده می شود.
پرسش: شما چطور تضمین می کنید که توافق در گفتگوهای صلح سبب عقبگرد وضعیت حقوق زنان نشود؟
پاسخ: هیچ توافقنامه رسمی در افغانستان مانند آنچه در سودان یا تیمور شرقی بود، وجود ندارد. من سعی می کنم که به پرسش شما پاسخ مثبت بدهم اما شرایط در حال حاضر بسیار بی ثبات است.
هرچند حضور زنان در بسیاری از عرصه های سیاسی دیده می شود، اما هیچ کس نمی داند که نقش آنها در پروسه گذار و برقراری صلح چه خواهد بود. بسیار دشوار است که بگوییم یک توافق [بین طالبان و حکومت افغانستان] به میان خواهد شد.
پرسش: چگونه پروژه جدید برابری جنسیتی می تواند از خشونت علیه زنان در افغانستان جلوگیری کند؟
پاسخ: ما حمایت خود را برای پایان بخشیدن به خشونت از سه راه مختلف ارائه می کنیم. اولا، حمایت در سیاستگذاری برای بخش قانونی وزارت امور زنان. این کار از طریق تامین پیش نویس قانونی که توسط بخش حقوقی وزارت زنان بررسی می شود، توسط دولت تصویب و سپس به مرحله اجرا گذاشته می شود، اجرا می گردد.
دوم، ما تلاش می کنیم تا "مراکز صحت قانونی" ایجاد کنیم. در مرحله اول ما 24 مرکز در چهار ولایت ساختیم. هدف از "مراکز صحت قانونی" این است که زنان روستایی که دسترسی به سیستم قضایی رسمی و پولیس ندارند، بتوانند از حمایت و مشوره حقوقی رایگان بهره مند شوند.
سوم کارزار دادخواهی است که افراد مختلف و رسانه ها را درگیر می کند. این برنامه گفتگو، بحث و میزگردهایی را ایجاد می کند. هدف این است که به این ترتیب آگاهی درباره حقوق زنان و دسترسی آنان به حمایت قانونی افزایش یابد.
قانون محو خشونت علیه زنان که در سال 2009 تصویب شد، باعث ایجاد یک کمیسیون در سطح کشوری و سطح پایین تر شده است. ما قصد داریم که در مرحله دیگر پروژه حمایت های تخنیکی را برای این کمیسیون پیشکش کنیم تا فعال تر شود. یک گزارش از سال 2011 نشان می دهد که 2999 دوسیه حقوقی زنان ثبت شده است اما از این میان فقط 27 درصد آن مورد پیگیری قرار گرفتند. بنابراین ما می خواهیم که اجرای قانون را تقویت کنیم.
آی.پی.اس / عاصف حسینی
ویراستار: نادیه فضل