سیلابها و دشواری های زندگی ساکنان مناطق ساحلی در اندونزیا
زمین ها در آب فرو رفته و آب در حال افزایش است. برای کسانی که در منطقه ساحلی جاوا در اندونیزیا زندگی می کنند، سیلاب ها به بخشی از زندگی شان تبدیل شده است. بهبودی در این وضعیت دیده نمی شود، بلکه شرایط دشوارتر نیز می شود.
با بوت های پر از آب به سوی صنف درسی
هنگامی که دانش آموزان مکتب پانتی - بهاگیا به سوی مکتب می روند تا قوزک پا در گل و لای قرار می گیرند. حالا اغلبا راه مکتب دیگر دیده نمی شود. در شبه جزیره اندونیزیا سیلاب ها درمنطقه جاوا به بخشی از زندگی روزمره مردم تبدیل شده است. آب سطح دریا به دلیل تغییرات آب وهوایی رو به افزایش است و هم زمان معمولا رعد و برق نیز رخ می دهد.
یادگیری در گل ولای
پیش از این دریا کیلومترها دورتر بود. حالا که سیلاب ها تقریبا هر روز افزایش می یابد، آب تا نزدیکی صنف های درسی نیز رسیده و در کنار رطوبت، لایه یی از گل و لای را نیز بر زمین صنوف درسی به جا گذاشته است. این سیلاب ها به خصوص ساکنان پانتای - بهاگیا در نزدیکی جاکارتا را متاثر کرده است. محققان اقلیم ابراز نگرانی می کنند که افزایش آب سطح دریا در طی چند دهه آینده می تواند تا ۹۰ سانتی مترافزایش یابد.
وسیله یی برای عبور از سیلاب ها
موتورسیکل یک خانم از سرکی که در آب کاملا محو شده در بندر ماهیگیری موارا بارو در شهر جاکارتا با استفاده از یک تخته چوب عبور داده می شود. سازمان حفاظت از محیط زیست "تالاب های بین المللی" برآورد کرده که کلان شهر جاکارتا را نیز آب فرا می گیرد و این بداهه پردازی بخشی از زندگی مردم شده است. در همین حال حدود ۴۰ درصد این شهر در حال حاضر پایین تر از آب های سطح بحر قرار دارد.
وقتی جنگل ها نابود می شوند
یک فروشنده، کراچی پر از مواد خوراکه و نوشیدنی اش را در میان گل و لای بندر کالی - ادیم جاکارتا تیله می کند. یک دلیل جاری شدن سیلاب ها، ناپدید شدن تدریجی جنگل هایی است که در مناطقی در میان شهرها و مناطق جنگلی در کناره سواحل اندونیزیا در میان آب ها به طور طبیعی رشد کرده بودند.
نان شب در آب
یک زن در روستای سریوولان تلویزیون تماشا می کند. گل و لای ناشی از سیلاب ها تمام خانه اش را فرا گرفته است. وسایل برقی بر روی دیوارهای سمنتی قرار گرفته اند، درغیراین صورت به نظر می رسد که زندگی برای بسیاری ها در وضعیت اضطراری قرار خواهد گرفت.
سپری شدن دوران کودکی در میان سیلابها
مثل بقیه همسایه ها، این اتاق قابل سکونت در روستای سریوولان نیز در آب غرق شده است. آنها همچنان با تهدیدهای سیستم الکترونیکی نیز مواجه اند. خانواده های ماهیگیران اغلبا مقاومت می کنند و چشم به راه رسیدن روزهای بهتری هستند. آنها برای کوچ کشی پولی ندارند و بسیاری از مردم به زادگاه خود احساس وابستگی می کنند، جایی که نسل ها ساکن آن بوده اند.
سازماندهی در وضعیت اضطراری
حتی بسیاری از اطفال و جوانان باشنده این منطقه نیز در اینجا مانده اند. چنانچه در یک اتاق که با پلاستیک پوشیده شده است، دو دانش آموزان در خانه شان در قریه بیدونو در حال درس خواندن اند. به برکت ایجاد خانه های پلاستیکی حداقل می توان بعضی از کالا ها را از رطوبت در شرایط اضطراری محافظت کرد.
تلاش های دولت برای مهار سیلابها
یک مرد در میان آب ها بر روی قبر برادرش در شهر بندری سیمارانگ دعا می کند. دولت در تلاش است که نه تنها سیلاب ها در این منطقه را مهار کند، بلکه مشترکاً با سازمان های مدافع محیط زیست دوباره در خط ساحلی درخت بکارد، دیوارهای استنادی بسازد و تلاش می کند که مردم را مجددا اسکان دهد. اما این کار آسانی نیست.
چرا تنها دیوار کافی نیست
برای محافظت از ساحل در مناطقی از جاکارتا دیوارهای سمنتی ساخته شده اند. اما دانشمندان اقلیمی نگرانند که این دیوارها به تنهایی کافی نخواهد بود؛ چرا که زمین نیز در آب فرو می رود، حفاری غیر قانونی چاه های آب در جاکارتا سطح زمین را می خشکاند و باعث ایجاد خالیگاه ها می شود. اینکه این حفاری ها متوقف شود بعید به نظر می رسد؛ چرا که نیمی ازمردم این شهر به سیتسم لوله کشی و آبرسانی شهری دسترسی ندارند.
سرگرمی کودکان در مناطق خطرناک
با سرپایی ها در دست ها، این اطفال در جریان سیلاب ها در بندرکالی ادیم در جاکارتا در میان آب ها بازی می کنند. کارشناسان حدس می زنند که اندونیزیا هنوز هم در حدود یک دهه وقت دارد تا از بروز سیلاب ها درمناطق ساحلی جلوگیری کند، درغیرآن زندگی میلیون تن از این هم بدتر خواهد شد.