سناتور مک کین و نقش فعالش در مسائل افغانستان

جان مک کین کیست؟

سناتور جان مک کین، پسر و نواسه جنرالان چهار ستاره نیروی دریایی امریکا بود. او در یک پایگاه نیروی دریایی در پانامه به دنیا آمد و سنت خانوادگی خود را ادامه داد و شامل اردوی امریکا شد. او پس از پایان تحصیلات متوسطه وارد اکادمی نیروی دریایی امریکا شد.

پس از فارغ التحصیلی به عنوان پیلوت نیروی دریایی آموزش دید و در ماموریت های مختلف شرکت کرد. با آغاز جنگ ویتنام، مک کین برای انجام ماموریت هوایی و بمباران این کشور گماشته شد. در ماه اکتوبر سال ۱۹۶۷، در جریان بیست و سومین ماموریتش هواپیمایش سرنگون شد. مک کین در این واقعه به شدت آسیب دید و توسط ویتنامی ها اسیر گردید.

او پنج و نیم سال به عنوان اسیر جنگی در زندان بود. او در این مدت از تداوی مناسب محروم بود و به این دلیل آسیب های جدی بر او ماندگار شدند. او بارها به شدت شکنجه شد و دو سال را در سلول انفرادی سپری کرد.

پس از آن که پدر مک کین، فرمانده نیروی دریایی در منطقه شد، ویتنامی ها پیشنهاد کردند که فرزندش را زودتر آزاد می کنند، اما پدر جان مک کین آن را نپذیرفت. سرانجام او در پی امضای توافقنامه صلح بین ویتنام و امریکا در سال ۱۹۷۳ آزاد شد.

تجربیات جنگ ویتنام کمک کرد تا مک کین دیدگاه خود را نسبت به نقش ویژه امریکا در جهان شکل بدهد. مک کین که عالیترین مدال های نظامی را دریافت کرد، نهایتا به کار خود در اردو پایان داد و پا به عرصه سیاست ماند.

سیاستمدار جمهوریخواه

او در سال ۱۹۸۳ به عنوان نماینده کانگرس از جناح جمهوریخواه انتخاب شد و بعد در سال ۱۹۸۷ وارد سنا گردید. او تا پایان عمر نماینده مجلس سنا از ایالت آریزونا بود. او در دوران طولانی کارش به عنوان سناتور، نقش رهبری در زمینه سیاست خارجی و مسائل نظامی داشت.

مارا کارلین، دانشمند مطالعات استراتژیک در دانشگاه جان هاپکینز می گوید: «جان مک کین یکی از با استعدادترین اعضای کانگرس امریکا در قرن های ۲۰ و ۲۱ بود».

مذاکره کننده توافقنامه استراتژیک با افغانستان

در روزهای پایانی دوره دوم ریاست جمهوری حامد کرزی در سال ۲۰۱۴ رایزنی بین واشنگتن و کابل، بیش از پیش، بر سر امضای توافقنامه استراتژیک امنیتی جریان داشت. سناتور مک کین، یکی از مذاکره کنندگان اصلی ایالات متحده با دولت افغانستان بود.

در ماه جنوری سال ۲۰۱۴، یک هیئت از سناتوران امریکایی متشکل از جان مک کین، لیندسی گراهام و جان براسو به کابل رفتند تا درباره توافقنامه استراتژیک با دولت افغانستان گفتگو کنند. آنها در این سفر به حامد کرزی هشدار دادند که آزادی ۸۸ تن از زندانیان طالبان از زندان بگرام می تواند بر مناسبات دو کشور تاثیر منفی بگذارد.

در این سفر، جان مک کین در یک کنفرانس خبری در سفارت ایالات متحده امریکا در کابل گفت: «ما باور داریم که این موافقت نامه برای آینده افغانستان، امنیت این کشور و منطقه حیاتی است. ما اختلاف هایی داریم و با رییس جمهور کرزی در مورد این اختلاف ها صحبت کردیم».

این سناتور امریکایی با اشاره به پیشرفت های چند سال اخیر افغانستان افزود: «اما این را نیز می دانیم که در یک زمان حیاتی قرار داریم، زیرا نمی خواهیم آنچه در عراق اتفاق افتاد تکرار شود، جایی که ما جنگ را بردیم و به دلیل خروج کامل نیروهای خود، صلح را از دست دادیم».

مک کین پیش تر، در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۸ در امریکا، رقیب بارک اوباما، کاندیدای دموکرات ها بود. مک کین در آن زمان کوشش کرد تا از عدم محبوبیت بوش که جنگ افغانستان و عراق را بی سرنوشت رها کرده بود، به نفع خود استفاده کند.

او در کارزار انتخاباتی خود وعده سپرده بود که در صورت پیروزی، جنگ عراق و افغانستان را طی پنج سال پایان می دهد. او در ارتباط با افغانستان گفته بود که طی دوره چهار سال ریاست جمهوری، خطراتی که از جانب طالبان تندرو متوجه افغانستان است به وضاحت کاهش خواهد یافت.

مک کین و پاکستان

مک کین در سال ۲۰۱۱، به عنوان عضو جمهوریخواه "کمیته خدمات اردو در مجلس سنا" در ارتباط با نقش پاکستان در جنگ افغانستان، خواستار بازنگری کامل روابط ایالات متحده با اسلام آباد شده بود. مک کین در بیانیه مشترکی با لیندسی گراهام عضو دیگر مجلس سنا، گفته بود که "ایالات متحده به طور باورنکردنی با پاکستان صبور بوده است".

در این بیانیه آنها خواهان محدود ساختن و یا قطع کمک های اقتصادی و نظامی به پاکستان شدند و گفتند: «سیاست امریکا در قبال پاکستان باید بر اساس درک واقع بینانه ادامه یابد؛ با توجه به این واقعیت های معین که اردوی پاکستان در مرگ و زخمی ساختن مردها و زنهای اردوی ما همکاری می کند و منافع امنیت ملی ما را به خطر می اندازد».

با این حال، در رویکرد جدید ایالات متحده به افغانستان، مک کین به عنوان رئیس "کمیته نیروهای مسلح سنای امریکا" تابستان سال گذشته به پاکستان سفر کرد و با سرتاج عزیز، مقام ارشد سیاست خارجی پاکستان و همچنین قمر جاوید بجوا لوی درستیز این کشور دیدار کرد. مک‌کین که سناتور لیندسی گراهام، الیزابت وارن، شلدون وایت هاوس و دوید پردو او را در این سفر همراهی می‌کردند، گفت: «بدون پاکستان، ما صلحی در منطقه نخواهیم داشت».

حضور دوامدار امریکا در افغانستان

پس از پایان ماموریت نظامی بین المللی در افغانستان در پایان سال ۲۰۱۴، مسئولیت امنیتی به نیروهای افغانستان سپرده شد؛ اما اردوی ۱۹۵ هزار نفری افغانستان با مشکلاتی مواجه بود. این مشکلات شامل فرار از خدمت، بیسوادی و آموزش ضعیف نیروهای افغانستان می شد. حکومت افغانستان این اردو را تنها با کمک مالی غرب می‌توانست نگهدارد.

بیم آن می رفت که اگر ایالات متحده سربازان خود را همانند عراق، از افغانستان بیرون بکشد و حمایت نظامی خود را قطع کند، جنگجویان طالبان و دیگر گروه های اسلامگرا بتوانند خلاء قدرت را پر کنند. از این رو، جان مک کین و دیگر سناتوران جمهوریخواه ایالات متحده امریکا در سال ۲۰۱۵، خواستار جلوگیری از وقوع چنین سناریویی شدند. آن‌ها از حضور قدرتمند و دوامدار نظامی ایالات متحده در افغانستان حمایت کردند.