1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

زيمبابوي شهر اشباح شده است

۱۳۸۸ آبان ۱۵, جمعه

وضع در زيمبابوي خشونتبارتر ميشود و افراد غيرمطلوب موگابه پيوسته اختطاف مي شوند.

https://p.dw.com/p/KP6m
عکس: J. Sorges

"سيدني چيزي" سخنگوي جنبش حامي حقوق مدني موسوم به "ائتلاف براي حل بحران در زيمبابوي" ميگويد که تقريباً همه روزه از چنين ربودن ها اطلاع حاصل ميکند. او همچنان مي افزايد که همين روز چهارشنبه براي اختطاف خانم گرترود همباري رئيس اتحاديۀ صنفي کارگران مزارع تلاش صورت گرفت.

سيدني چيزي ميگويد:

"هيچکس نميداند که رباينده گان چه کساني اند. آنها با موترهاي بدون نمبر پليت مي آيند و بسيار سريع عمل ميکنند. آنها معمولاً با قرباني خود فوراً برميگردند، طوريکه حتي افراد دور و بر خبر نميشوند که چه واقع شده است."

چپ روبرت موگابه درکنارمورگان تسوانگرای نخست وزیرزیمبابوی
چپ روبرت موگابه درکنارمورگان تسوانگرای نخست وزیرزیمبابویعکس: picture alliance/dpa

با آنکه سوء قصد براي اختطاف خانم همباري بروز چهارشنبه با ناکامي روبرو شد، اما اين يک هشدار واضحي بود. گرترود همباري بويژه از حقوق آنعده کارگران سياهپوست دفاع ميکند که پس از محکوميت کشاورزان سفيدپوست، از مزارع بزرگ رانده شده اند، زيرا به گمان همياري با سفيد پوستان و به اين ترتيب مخالفت با رابرت موگابه، مورد ظن قرار دارند. تاکنون 250 هزار تن از اين سياهپوستان رانده شده اند که اکنون در بين جنگلات و يا مناطق پرجمعيت و کثيف شهر ها زنده گي ميکنند. کيري کاي عضو رهبري "جنبش براي يک تغيير دموکراتيک" متعلق به مورگان چانگيراي نخست وزير زيمبابوي در يک نشست خبري در يوهانسبورگ گفت که همزمان با آن کار استخدام براي مليشه هاي بدنام جوانان بازهم ادامه يافته است.

کاي مي افزايد:

"بازهم اردوگاه هاي بزرگي ايجاد شده اند که نوجوانان بزور به آنجا برده ميشوند. آنها در آنجا تعليم داده ميشوند و براي استفاده از اسلحۀ دستي و ساختن بمب هاي نفتي آموزش مي بينند. پس از آن انها به تمام نقاط کشور فرستاده ميشوند تا در برابر آخرين بقاياي کشاورزان سفيدپوست و ساختار هاي "جنبش براي يک تغيير دموکراتيک" توظيف شوند."

خانم کاي تأکيد ميکند که رژيم موگابه بخاطر به هراس انداختن مردم و حفظ قدرت باز هم مثل گذشته به اعمال خشونت متوصل ميشود. تاکنون تخميناً سه ميليون شهروند زيمباوبي به کشور همجوار افريقاي جنوبي فرار کرده اند. کارل بک عضو سازمان امريکايي حقوق بشر بنام "فريدوم هاوس"، که فاصلۀ تقريباً 500 کيلومتري را از هراره پايتخت زيمبابوي تا مناطق مرزي پيموده است، ميگويد:

"اين يک کشور خالي است. معمولاً در افريقا، در هرکجاي که آب باشد، شمار زيادي از مردم نيز ديده ميشوند، اما در زيمبابوي هيچکسي ديده نميشود. اين يک سرزمين اشباح است."

خانم کاي با نگراني ميگويد:

"زيمبابوي در يک وضع بسيار خطرناک قرار دارد و اين تأثير قابل توجهي بر کشور هاي همجوار نيز دارد."

ازينرو خانم کاي از رؤساي جمهور کشور هاي همجوار زيمبابوي خواسته است تا در اجلاس شان در شهر ماپوتو پايتخت موزمبيق بر موگابه فشار وارد کنند تا هرچه زودتر به دهشت افگني در کشور پايان بخشيده و بالاخره روحيه و "پيمان تقسيم قدرت" را حرف به حرف رعايت کند.

فرانک ريتر/ صفي ابراهيم خيل

ويراستار: رسول رحيم