روز جهانی انترنت مصوون و نگرانی از آسیبی‌پذیری کودکان
۱۳۹۶ بهمن ۱۷, سه‌شنبه
هدف اصلی تجلیل از "روز جهانی انترنت مصوون" بررسی این نکته است که حکومت‌ها چگونه می‌توانند زمینه استفاده از انترنت را برای شهروندان یک کشور فراهم کند. براساس آمار وزارت مخابرات در حال حاضر بیش از چهار میلیون تن در افغانستان از انترنت استفاده می‌کنند اما تاکنون آگاهی‌های موثر برای استفاده مصوون از انترنت در این کشور وجود ندارد.
انترنت در کنار فرصت‌های فراوان آموزشی برای کودکان و نوجوانان، پیامدهای بسیار نگران کننده نیز دارد. بدآموزی‌ها و تاثیرپذیری از افکار تندروانه دو تهدید اصلی استفاده غیرمصوون از انترنت در میان جوانان افغانستان است.
در حال حاضر بجز استفاده از سایت‌های پورنوگرافی، محدودیتی برای استفاده از انترنت در افغانستان وجود ندارد و کودکان نیز می‌توانند از انترنت استفاده کنند. آرین یک کودک که در این برنامه شرکت کرده بود از دولت خواست تا زمینه استفاده از انترنت مصوون را برای کودکان فراهم کند.
آرین گفت: «ما از دولت خود خواهش می‌کنیم که وقتی از انترنت استفاده می‌کنیم باید امنیت و مصوونیت داشته باشیم. از طرف دیگر ما خود نیز باید احتیاط کنیم». این کودک به سایر اطفال نیز پیام داد و گفت که کودکان در هنگام استفاده از انترنت احتیاط کنند: «باید همیشه به وبسایت‌هایی برویم که مشهور است و هرکس در باره اش بفهمد. ما باید از هرجا هر چیز را دانلود و استفاده نکنیم و نبینیم».
باگسترش خدمات انترنتی و استفاده از انترنت در خانواده‌ها توسط کودکان و نوجوانان، پدران نیز نگران شیوه‌های استفاده از انترنت هستند.
مشتاق رحیمی گفت که به عنوان یک پدر نگران است که کودکانش چگونه از انترنت استفاده می‌کنند و از آن چه چیزی یاد می‌گیرند: «سیاست و جنگ در جهان تغییر کرده است. در گذشته کشورها خاک را می‌گرفتند اما حالا ذهن و فکر را می‌گیرند. وقتی ذهن و فکر را بگیرند همه چیز در اختیار آن‌ها قرار می‌گیرد. ما می‌بینیم که در کشورهای اروپایی جوانان و اطفال را از طریق انترنت به سوی بنیادگرایی سوق می‌دهند».
یکی از نگرانی‌های اصلی در رابطه به عدم مصوونیت استفاده از انترنت، استفاده گروه‌های تندرو از انترنت است. در حال حاضر طالبان، داعش و گروه‌های دیگر با استفاده از انترنت، در تلاش جلب و جذب جوانان در افغانستان هستند.
از هر پنج کمپیوتر سه کمپیوتر ویروسی است
براساس آماری که از سوی بورد انترنتی افغانستان ارایه شد، از هر پنج کمپیوتر سه دستگاه آن در افغانستان ویروسی است زیرا نرم افزارهای کافی برای محافظت از کمپیوتر و استفاده از انترنت وجود ندارد.
زمری وفا، متخصص انترنت در این برنامه گفت: «نظر به راپور کاسپرسکای و چند کمپنی دیگر که انتی ویروس می‌سازند، از هر پنج کمپیوتر سه کمپیوتر به ویروس مبتلا است. حالا شما فکر کنید که تقریبا بیشتر از ۵۰ درصد انترنت در افغانستان ویروسی است. بسیاری ویروس‌ها صرف برنامه‌ها را خراب می‌کند ولی بعضی دیگر اطلاعات را از شما دزدی می‌کنند».
هرچند قانون جرایم سایبری در ماه‌های اخیر از سوی حکومت تصویب شد ولی متخصصان انترنت می‌گویند حکومت باید قوانین و مقررات مشخصی را برای استفاده از انترنت تدوین کند و مصوونیت کودکان در هنگام استفاده از انترنت تضمین شود.
آقای وفا تاکید کرد که استفاده مصوون از انترنت نیازمند قوانین بیشتر است. او هشدار داد که به دلیل نبود امنیت سایبری، مردم افغانستان از این ناحیه بسیار آسیب پذیر هستند: «کمپیوتر از شما است ولی اختیارش در دست شما نیست. شما خبر هم ندارید که کمپیوترتان در کنترول کسی است که در کشور دیگر است. از سوی دیگر کمپیوتر شما در حملات انترنتی سهم می‌گیرد. خطرات انترنت در افغانستان بسیار بالا است».
معارف و انترنت
در حالی که انترنت وسیله مناسبی برای آموزش است ولی وزارت معارف افغانستان می‌گوید که هنوز زمینه استفاده از این تکنالوژی در مکاتب به وجود نیامده است.
عرفان الله صافی، مسوول بخش تکنالوژی معلوماتی وزارت معارف در این برنامه گفت که تاکنون هیچ مکتب در افغانستان به انترنت وصل نیست اما او تاکید کرد که روش استفاده از انترنت مصوون بسیار مهم است و وزارت درنظر دارد تا در این عرصه با دانش‌آموزان همکاری کند.
آقای صافی افزود که قرار است با استفاده از انترنت خدمات معارف برای کودکانی عرضه شود که به هردلیلی نمی‌توانند مکتب بروند: «بخش مهم این است که اگر یک طفل نمی‌تواند به مکتب برود، یا مشکل فرهنگی داریم و دختر را اجازه مکتب رفتن نمی‌دهند، ما می‌توانیم توسط انترنت خدمات معارف را انجام دهیم».
آقای صافی خاطرنشان کرد که برنامه‌هایی برای گسترش خدمات انترنتی در مکاتب وجود دارد و تا ده سال آینده قرار است بسیاری مکاتب در افغانستان از خدمات انترنتی بهره‌مند شوند.
نهادهایی که خدمات انترنتی عرضه می‌کنند، در این برنامه گفتند که آماده‌اند تا با استفاده از انترنت و با همکاری وزارت معارف تعلیم و تربیه را به ولایات دوردست و ناامن انتقال دهند.