رهبران کمونیستی که اجسادشان مومیایی شدند

مائو تسه دونگ، موسس جمهوری خلق چین، یکی از پرنفوذترین چهره‌های سیاسی قرن بیستم است. او مسئول تبدیل کردن چین به یک قدرت جهانی و همچنین مرگ حدود ۷۰ میلیون تن بود. وقتی که او در سال ۱۹۷۶ وفات کرد، حدود یک میلیون فرد سوگوار از جسد او دیدن کردند. بعداَ جسد او مومیایی شد و تاهنوز در آرامگاه مائو تسه دونگ در پیکنگ به نمایش گذاشته شده است.

کیم ایل سونگ نخستین رهبر کوریای شمالی بود که جنگ کوریا را شروع کرد و دولت کمونیستی تشکیل داد. بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق، کوریای شمالی دچار یک قحطی ویرانگر شد. او در نتیجه یک حمله قلبی در سال ۱۹۹۴ به عمر ۸۲ سالگی وفات کرد. بعد از سوگواری ده روزه، جسد او مومیایی شده و در آرامگاه کومسوسان قرار داده شد.

کیم جونگ ایل حکمروایی ستمگرانه پدرش را ادامه داد. او ناقض متکرر حقوق بشر بود. او در یک حمله مظنون قلبی در ۲۰۱۱ وفات کرد. او به زودی «رهبر دایمی» خوانده شد و جسدش مومیایی شده و در آرامگاه موسوم به «قصر خورشید کومسوسان» گذاشته شد.

هو شی مین یک انقلابی بود که ابتدا حاکمان فرانسوی را از قدرت کنار زد و سپس ویتنام شمالی را به جنگ با جنوب کشاند. او پیش از این که شاهد پیروزی بر جنوب باشد، وفات کرد. او خواستار این شده بود که جسدش سوزانده شده و خاکستر آن بر فراز سه کوه در اکناف کشور پراکنده شود، جسدش مومیایی شد و در آرامگاهی در هانوی تا هنوزبه نمایش گذاشته شده است.

ولادیمیر لنین، یکی از بنیانگذاران اتحاد جماهیر شوروی بوده، و در انقلاب اکتوبر که منجر به قدرت گرفتن بلشویک‌ها شد، نقش رهبری را به عهده داشت. رژیم تحت رهبری لنین در جریان «ترور سرخ» مسئول مرگ ده‌ها هزار تن بود. او در سال ۱۹۲۴ مریض شد و وفات کرد. بعداَ مغز سر او بیرون کشید شده و جسدش مومیایی گردید. جسد مومیایی شده او هنوز هم در آرامگاه لنین در میدان سرخ مسکو به نمایش گذاشته شده است.