راهپیمایی "زرد و آبی" کارزاری برای حفظ اتحادیه اروپا
۱۳۹۶ فروردین ۱۳, یکشنبه
دریایی از رنگ آبی و زرد در اماکن عمومی سراسر اروپا به چشم می خورد. تقریبا هر آخر هفته، هواداران کارزار آلمانی "نبض اروپا" در شهرهای این قاره راهپیمایی می کنند. شمار این افراد رو به افزایش است. چند ماه پس از تاسیس این جنبش حالا حدود ۱۵ هزار هوادار در تویتر و تقریبا ۷۴ هزار نفر در فیسبوک دارد. برخلاف دیگر کارزارها، این ابتکار خواست های مشخص سیاسی ندارد. اما دیگر جنبش ها چطور؟ آنها چه کسانی اند و چه می خواهند؟
جنبش "دی آی ای ام 25" (DiEM25)
عصر یک روز خزانی در فبروری ۲۰۱۶، یانیس فاروفاکیس، وزیر سابق یونان در زمان بحران مالی این کشور، در گوشه تاریک یک آمفی تئاتر در برلین ایستاد و درباره حفظ اتحادیه اروپا سخنرانی کرد. یک به یک اشخاص سرشناس دیگر نیز از جمله کتیا کیپینگ، رهبر حزب چپ های آلمان، جولیان آسانژ از طریق یک تماس ویدیویی، اسلاویچ ژیژیک فیلسوف شهیر و ادا کولاو، شهردار بارسلونا به او پیوستند.
فاروفاکیس آن عصر گفت: «اروپا باید بیشتر دموکراتیک شود یا در غیر آن فرو می پاشد». این سخن لحظه تولد "جنبش دموکراسی در اروپا ۲۰۲۵" (Democracy in Europe Movement 2025) با علامت مخفف " DiEM25" بود. این گروه می گوید که حالا ۶۰ هزار عضو، و بیش از ۱۰۰ گروه فعال محلی در ۵۶ کشور دارد. وبسایت این جنبش نیز به 9 زبان قابل دسترسی است. از آغاز تشکیل، این جنبش خواهان شفافیت بیشتر در نهادهای اتحادیه اروپا شده است. این کارزار همچنان مخالف توافقنامه اتحادیه اروپا با ترکیه بر سر مسئله پناهجویان است.
سریکو هوروات، فیلسوف کروات و از بنیانگذاران این جنبش می گوید: «تنها در آلمان، ما تقریبا در همه شهرها اعضایی داریم؛ از فرانکفورت گرفته تا هایدلبرگ؛ از برلین گرفته تا مونشن».
هرچند "جنبش دموکراسی در اروپا" خود را یک حرکت مردمی می نامد اما در آن سلسله مراتب وجود دارد و افراد مشهور مانند "نوام چامسکی" و "ویوین وستوود" در آن اشتراک می کنند. این جنبش همچنان پیوند تنگاتنگ با احزاب چپ در سراسر اروپا برقرار کرده است. هوروات تناقضی در این مسئله نمی بیند. او می گوید:«کاری که این جنبش کوشش می کند انجام دهد و بسیار نو است، ایجاد جنبش چند وجهی است. ما معتقدیم که می توانیم تنها در صورتی موثر باشیم که انرژی ها و فعالیت ها را یکجا جمع کنیم».
او می گوید: «من فکر می کنم که تظاهرات در سطح سمبولیکش مهم است اما هدف ما باید بیشتر از آن باشد. پرسش اساسی این نیست که چه تعداد نفر در تظاهرات جمع می شوند بلکه پرسش اصلی این است که بعد از تظاهرات چه باید کرد؟»
جنبش "لحظه اروپا" ((European Moment
کتیا زینکو، 27 ساله می گوید: «روز بعد از رفراندوم خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، حس و حال بدی داشتم». او توضیح می دهد: «با موتر به دریای شمال رفتم تا ذهنم را خالی کنم. برای من خیلی وحشتناک بود که چیزی را که بسیار مهم می دانستم، یکباره زیر سوال رفته بود».
کتیا بنیانگذار جنبشی به نام "لحظه اروپا" است. او در ماه جنوری سال روان با دیگر هواداران اتحادیه اروپا این ابتکار را روی دست گرفت. او می گوید: «سال ۲۰۱۶، از لحاظ سیاسی سال بدی بود. سال ۲۰۱۷، سالی خواهد بود که فکر می کنم بسیاری از مردم می گوید: باید کاری انجام دهم».
در وبسایت این جنبش یک زمان سنج وجود دارد که تا تظاهرات دیگر لحظه شماری می کند. پیامی در این وبسایت با این مضمون نوشته شده: «متاسفیم که کمی دیر کردیم. اما حالا ما می رویم تا اروپا را حفظ کنیم». با چنین گرایشی این کارزار می خواهد تا جوانان به آن بپیوندند. پشت این جریان یک هدف وجود دارد. زینکو می گوید: «نسل من دستاوردهای اتحادیه اروپا را به ارث گرفته اند؛ لازم نبوده که برای به دست آوردن آنها کار کنیم. حالا وقت ماست که از آن ارزشها دفاع کنیم و آینده اروپا را شکل بدهیم».
او نظرش در مورد جنبش "نبض اروپا" چیز دیگری است. او می گوید "کافی نیست که فقط پرچم اتحادیه اروپا را تکان بدهیم. ما یک اروپای تغییریافته را می خواهیم». معنای این حرف آن است که باید به کمبودهای جاری پرداخته شود و همبستگی بیشتر ایجاد گردد. او عنوان مثال می گوید: «از هر دو نفر اسپانیایی جوان تر از ۲۵ ساله، یکی بیکار است. این قلب اروپایی من را می شکند».
"ایستادن برای اروپا" (Stand Up for Europe)
جنبش بلجیکی "ایستادن برای اروپا" می خواهد تا منابع مختلف و کارزارهای دیگر را یکجا جمع کند. ریچارد لاوب، رئیس این جنبش هوادار اروپا می گوید: «هر کس می خواهد به جنبش خود بپردازد. اما هدف ما این است که همه را کنار هم بیاوریم. ما با "نبض اروپا" و بسیاری دیگر از سازمان ها در تماس هستیم. ما می خواهیم با آن ها یک توده بزرگ را ایجاد کنیم تا واقعا تاثیرگذار باشد».
مانند "جنبش دموکراسی در اروپا"، این کارزار هم هدف و انگیزه ای دارد: ادغام بیشتر اروپایی ها، دموکراسی مستقیم تر، و همبستگی بیشتر. از میان دیگر خواست ها، این جنبش خواهان قانون اساسی اروپایی و سازمان استخبارات اروپایی می باشد.
هلنا کاشل/ ع. ح