«۱۰۰ هزار فامیل در بامیان از خشکسالی متضرر شده اند»
۱۴۰۱ خرداد ۲, دوشنبه
بیش از ۸۰ درصد باشنده های مناطق مرکزی افغانستان مصروف زراعت و مالداری اند و تمام خرج و مصارف شان را از این دو بخش به دست می آورند، اما خشکسالی کنونی معیشت این خانواده‌ها را در معرض تهدید قرار داده است.
رحیم، باشنده منطقه کاریزک ولسوالی شیبر ولایت بامیان به دویچه وله گفت که امسال خشکسالی شدید است، حوض‌ها و چشمه ها خشک شده است و کشت و کار مردم از بین رفته است.
او گفت: «در طول تاریخ این قسم خشکسالی نبوده، برای زراعت هیچ آب نیست و مردم با مشکل آب آشامیدنی را پیدا می کنند. اگر برای مردم کمک صورت نگیرد، مردم مجبور می‌شوند کوچ کنند.»
این باشنده محل می گوید که اگر حکومت طالبان و موسسات برای مردم محل کمک نکنند، دهقانان به کوچ‌های دسته جمعی به سایر مناطق این کشور و یا حتی کشورهای همسایه مجبور خواهند شد.
سوء تغذیه، کمبود آب آشامیدنی و تلفات مواشی به دلیل نبود علوفه، از مهم‌ترین پیامدهای خشکسالی در بامیان پیش‌بینی شده است.
مردم ولایت زراعت‌پیشه دایکندی نیز شکایت دارند که به خاطر کمبود آب، حاصلات زراعتی امسال بسیار کاهش خواهد یافت.
عزیز شفق، یکی از باشنده های ولایت دایکندی می گوید که زمستان سال گذشته برف کم باریده و همچنان در بهار امسال باران نباریده است که سبب خشکسالی و کم آبی گردیده است. او افزود: «به خاطر نباریدن باران، امسال نسبت به سال های گذشته خشکسالی خیلی زیاد است و اکثر دهقانان با مشکل رو به رو اند.»
ذبیح الله، رئیس اداره زراعت و مالداری طالبان در بامیان می‌گوید که در حدود ۱۰۰ هزار فامیل در نتیجه خشکسالی متضرر شده اند. او می افزاید که امراض نباتی نیز در مزارع شیوع یافته: «به دلیل خشکسالی آفت‌های موری لشکری، قونغوزک کچالو، پختکگ سیب در مزارع و باغ های زراعتی شیوع پیدا کرده است.»
به گفته وی، اداره محلی با همکاری موسسات، برای جلوگیری از کوچ‌های دسته جمعی، ۶۷۷ تن گندم را تحت عنوان «کار در مقابل غذا» برای دهاقین این ولات توزیع می نمایند.
کارشناسان می گویند که اگر برای دهقانان مناطق مرکزی کمک و همکاری صورت نگیرد، پیامدهای ناگواری در پی خواهد داشت.
سیدعبدالوهاب فیروزی، کارشناس زراعتی می گوید: «برای جلوگیری از چنین وضعیتی در سال های آینده، ایجاد علفچر، باغ های زراعتی و کوهی، غرس نهال های مثمر و غیر مثمر، ایجاد کانال های آبی و واترشیت اقدام صورت گیرد.»
این خشکسالی زمانی دامنگیر افغان ها شده است که در غیر آن هم به دلیل بحران سیاسی و فروپاشی اقتصادی از فقر و گرسنگی رنج می برند. آمار ملل متحد نشان می دهد که نیمی از جمعیت افغانستان با گرسنگی حاد مواجه اند.