تصویر: روزه داری در کمپ هایی با امکانات محدود

فریده از افغانستان که در نزدیکی خیمه خانواده اش نشسته است، چند ساعت پیش از افطار قرآن شریف مطالعه می کند.

اشتفانی پاپ، دختر رضاکار و سلیمان جنید، یک آواره از دمشق، 150 خریطه پر از خرما را بسته بندی می کنند. مسلمانان افطار را به طور سنتی با یک گیلاس آب و یک خرما آغاز می کنند.

دو پسر سوریایی به خالی کردن صندوق های اهداشده از سوی سفارت امارات متحده عربی کمک می کنند. این صندوق ها را که حاوی بیش از 100 کیلو خرمای خشک شده است، یک هیئت اعزامی سفارت مذکور بدون اطلاع قبلی به کمپ ریتسونا فرستاده است.

رضاکاران در «انبار» غذا توزیع می کنند. مواد غذایی خاص رمضان به شمول آیران (نوعی نوشیدنی که از ماست تهیه می شود)، خرما و آب انار افزون بر سهمیه عادی غذا، در میان آوارگان توزیع شد.

ناجا هورو از سوریه، بر سر آتش یک دیگ برنج می پزد تا خانواده نُه نفری اش در کنار سهمیه روزمره غذا، اندکی تنوع داشته باشند..

حسن رسول، داماد ناجا و پدر چهار پسر کوچک، با صدای موسیقی که از خیمه ای در آن نزدیکی می آید، به همراه پسرش رسول می رقصد.

خانواده ناجا برای صرف غذای افطار دور هم جمع شده اند. آن ها در کنار برنج، محتوای بسته هایی را مصرف می کنند که از سوی یونانی ها به آن ها اهدا می شود. این بسته ها حاوی سوپ، سالاد و بادنجان است.

یک زن آواره قرآن شریفی را از داخل یک ساختمان متروکه که به یک مسجد موقت تبدیل شده است، برمی دارد.

هنگام غروب، یک مرد بیرون از خیمه اش در کمپ ریتسونا نماز می خواند.