تبصره: خشونت علیه زنانه ربطی به فرهنگ ندارد

ینس شپان، وزیر امور صحی آلمان می داند از چه سخن زده می شود: «قتل های ناموسی، ازدواج اجباری.» این همه موضوعاتی اند که مربوط به ساحه کاری او می شوند و تحت مساله مهاجرت می آیند. اما آیا خشونت در زندگی مشترک و خشونت علیه زنان فقط یک مشکل مهاجران است؟

ینس شپان از حزب دموکرات مسیحی آلمان (سی دی یو)، احتمالا گزارش اخیر فرانسیسکا گیفی، وزیر امور خانواده را که آمار خشونت خانگی را "تکان دهنده" توصیف کرده است، از نظر نگذشتانده است: تقریبا ۱۴۰ قربانی در سال گذشته ثبت شده است، ۸۲ درصد از آنها زن هستند و ۱۴۷ نفر از آنها جان های خود را به دلیل خشونت از دست داده اند. به طور متوسط در هر دو و نیم روز یک زن به دلیل خشونت شوهر، شریک زندگی و یا شوهر سابق اش جان اش را از دست می دهد.

آمار خشونت های که درج نگریده اند گفته می شود بالاتر از آمار رسمی اند: از هر چهار زن در طول زندگی اش حداقل یک بار از جانب شریک زندگی اش، تجاوز جنسی یا خشونت جنسی را تجربه می کنند. این نتیجه پژوهشی است که به دستور وزارات امور خانوداده آلمان در سال ۲۰۰۴ صورت گرفته است. همچنین واقعیت این است که خشونت خانگی در تمام اقشار، سنین و جمعیت رخ می دهد. بله، آخرین آمار در مورد خشونت ها تکان دهنده هستند، اما به هیچ صورت جدید نیستند.

خشونت پدرسالارانه در همه جا است
خانه های امن زنان پر اند، هزاران نفر از افرادی که به دنبال حفاظت هستند، هر سال باید رد شوند؛ چرا که خانه های امن به اندازه کافی جا ندارند؛ زیرا آنها بدون موانع قابل دسترسی نیستند، و تأمین مالی این خانه ها تضمین نشده است. جمهوری آلمان فدرال به طور مداوم، کنوانسیون شورای اروپا در مورد مبارزه با خشونت علیه زنان را که خود تصویب کرده است، نقض می کند.

و بله، در خانه های امن زنان، اغلب زنان با پیشینه مهاجرت پناه می برند. اما چرا؟ در کنار دیگر مسایل، این زنان کمترمنابع مالی در دسترس دارند و کمتر شبکه های کمکی برایشان وجود دارند.

زنان با پیشینه مهاجرت بیشتر خشونت خانگی را تجربه می کنند. به جای از هر چهار زن، از هر سه زن یکی شان خشونت را تجربه کرده اند. این آمار نیز از گزارش وزارات امور خانواده در مورد خشونت علیه زنان معلوم گردیده است. آیا این امر منشه قومی دارد و یا اینکه از کدام کشور این زنان می آیند و در مجموع آیا به اسلا ارتباط می گیرد؟

زمانی که یک مرد در شهر آخن آلمان یک زن را مورد تجاوز جنسی قرار می دهد، به دلیلی که او یک "انسان بد" است و زمانیکه یک مرد از حلب سوریه زنی را مورد تجاوز جنسی قرار می دهد، به دلیل که او یک مسلمان است؟ این دو قابل مقایسه نیستند.

مردان بیشتر زمانی به لت و کوب و تحقیر دست می برند که بیکار باشند، زمانیکه پول کافی برای معیشت زندگی نداشته باشند، زمانیکه خانه کوچک باشد و آینده شان  نامعلوم باشد. تحت چنین یک شرایطی بیشتر مهاجران تا به مقایسه آلمانی ها زندگی می کنند.

این امر به هیج وجه توجیه کننده برای عاملان خشونت نمی تواند باشد، اما این امر نشان می دهد که دلایل خشونت ارتباط به فرهنگ ندارد. واقعیت این است که خشونت های پدرسالارانه در همه جا وجود دارد و با شرایط مشابه زندگی، خشونت ها هم اغلب به همان اندازه برابر پیش می آیند.

"قتل های ناموسی"  در برابر "جنجال های خانوادگی"
قتل ناموسی؟ جنایتی جدی است، اما بسیار نادر است، با توجه به پژوهش انجام شده توسط موسسه آلمانی ماکس پلانک، هر سال حدود ۱۰ قتل به دلایل "ابرو" و یا به سادگی از حسادت و انتقام ثبت شده است، البته  از مجموع ۷۰۰ قتل در سال در آلمان.

آماری که رسانه های ما آنها را نادیده می گیرند: زمانی که یک ترک در آلمان همسرش را می کشد، گزارش رسانه ها از "قتل ناموسی" سخن می زنند. اگر متخلف آلمانی است، اگر اصلا گزارش داده شود، یک خبر کوچک تحت عنوان "جنجال خانوادگی" منتشر می شود. به جای اینکه در هر دو مورد می توان خشونت خانگی، خشونت عليه زنان را عنوان داد و در مورد گزارش داد.
اما اینطور بسیار راحت تر است که عاملان را به عنوان "دیگران" که مربوط ما نمی شوندن، تعریف کرد و از هم جدا ساخت. به جای اینکه اعتراف کرد که عامل خشونت همچنین می تواند همسایه خوب آلمانی، "یکی از ما ها" است.

باید گفت که ما در حفاظت از خشونت به شدت عقب مانده ایم. به روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان دیر زمانی نیاز خواهیم داشت.