«دوست یابی سریع» برای شناخت مهاجران در بلغاریا

افراد دو نفری در رو در برابر هم به صف ایستاده اند و فقط ۳۰ ثانیه وقت دارند که با یکدیگر صحبت کنند. به این می گویند «دوست یابی سریع»؛ البته به جای احیای یک عشق، اینجا هدف افزایش شناخت از مهاجران و ادغام اجتماعی سریعتر شان در جامعه است.

در یک مرکز اجتماعی در صوفیا پایتخت بلغاریا مردم محلی در یک طرف و مهاجران در طرف دیگر به صف ایستاده اند. بسیاری از آنان از افغانستان و سوریه، دو کشور جنگزده هستند.

این گفتگوی سریع میان دو جانب اشتراک کننده در این برنامه که فقط چند ثانیه طول می کشد، به آنان اجازه می دهد که در مورد قصه های عاشقانه، دردها و خانواده های شان صحبت کنند؛ هدفش هم ایجاد یک گفتگو میان جامعه میزبان و تازه واردان در جریان یک روز عادی زندگی است که معمولا به ندرت زمینه گفتگو برای شان فراهم می شود.

رودی نامو یک مهاجر ۲۶ ساله کرد سوریایی است که در سال ۲۰۱۵ به بلغاریا رسیده است؛ زمانی که صدها هزار مهاجر از مسیر موسوم به بالقان به سوی آلمان و دیگر کشورهای شمال اروپا آمدند. رودی نیز در این برنامه اشتراک کرده و می گوید: «این خیلی خوب است که چنین برنامه هایی داشته باشیم؛ مخصوصا برای مهاجران».

بلغاریا نیز از این ملاقات های سریع قدردانی می کند؛ مخصوصا از غذاهای مخصوص خاورمیانه و رقص سنتی افغانستان که در این برنامه پس از «دوست یابی سریع» اجرا می شوند.

میلکا بوچیوا یک بلغاریایی که تجارت آنلاین را پیش می برد نیز در این برنامه اشتراک کرده است. او در مورد می گوید: «من بسیار لذت بردم. به من کمک کرد که از تعصب و پیش داوری بیرون شوم.» وی می افزاید که قبلا در مورد مهاجران نظری متفاوت داشت: «حالا می فهمم که مهاجران نیز انسان هایی مثل ما هستند، چراکه به همدیگر پاسخ های مشابهی دادیم».

بلغاریا در جمع کشورهای منطقه به خاطر اقلیت نسبتاَ چشمگیر مسلمان اش متمایز است. حدود ۱۲ درصد از جامعه ۷.۱ میلیونی این کشور را که اکثرا مسیحیان ارتودوکس هستند، مسلمانانی تشکیل می دهند که به عنوان بخشی از میراث تاریخی امپراطوری عثمانی شناخته می شوند. در کنار این، بخش بزرگی از جامعه این کشور از تاثیرات ورود پناهجویان و مهاجران بر سبک زندگی شان نگران هستند.

رودی نامو که پس از یک مدت اقامت کوتاه در آلمان دوباره به بلغاریا برگشته و در یک مرکز خدمات تماس کار می کند، به این باور است که روند تغییر مفکوره ها آغاز شده است: «من تصمیم گرفتم اینجا بمانم، چون اینجا کشورم است. خانواده ام را هم همینجا می آورم.»

چند هزار تن از مهاجران پس از مسدود شدن مسیر بالقان در سال ۲۰۱۶ در بلغاریا ماندند. بخش بزرگی از این مهاجران را سوریایی ها و افغان ها تشکیل می دهند. آنها همواره از وضعیت زندگی شان در این کشور شکایت دارند.

Rsh/Af (Reuters)