اوربان با سیاست ضد مهاجرتش می خواهد در مقام اش ابقا شود

ویکتور اوربان نخست وزیر کنونی که می خواهد برای چهارمین بار در مقام اش ابقا شود، در مبارزات انتخاباتی با ایجاد سرو صدای هرچه بیشتر بر سیاست ضد مهاجرت اش تاکید کرد. او در نیمه مارچ، موقع تجلیل از روز ملی هنگری در برابر پارلمان در بوداپست نیز طبق معمول، قبل از همه موضوع مهاجرت را برجسته کرده گفت: "آنچه مربوط به مساله مهاجرت می شود، اروپای غربی دست روی دست می گذارد. جوانان دراروپای غربی خواهند دید که چگونه در کشور خودشان به یک اقلیت تبدیل می شوند."

در همه پرسی ها، حزب "اتحاد شهروندان" به رهبری اوربان، در جلو قرار دارد. فقط حزب افراط گرای دست راستی "جنبش برای هنگری بهتر" در مقام دوم قرار دارد. حزب سبزها، لیبرال ها و دیگر احزاب کوچک، در جایگاه های آخری جا دارند.

سیاست دامن زدن هراس در برابر مهاجرین

به این ترتیب  اوربان قصد دارد برای چهارمین بار نخست وزیر شود. مانند دوره های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰ و حالا از سال ۲۰۱۰ به این سو، این هوادار سرسخت بازی فوتبال و عوام گرای تحریک گر، شهرت ویرانگر دموکراسی را کسب کرده است. او همواره با تبلیغات عوام گرایانه، به ترس در میان مردم دامن می زند: علیه آمدن مهاجرین، کانسرن های بزرگ، بانک ها، احزاب چپ، خبرنگاران لیبرال و سازمان های غیر وابسته و نیز علیه اتحادیه اروپا و میلیاردر هنگری تبار امریکایی گئورگ سوروس.

اوربان علیه گروه های اپوزیسیون که خواهان سیاست دموکراتیک در برابر مهاجرین اند، بلند تر از همه فریاد می زند: "آنها می خواهند به قدرت برسند و سپس این برنامه بزرگ شان را عملی کنند. اگر ما بگذاریم که آنها بیایند، در این صورت در آینده نزدیک، یک تا دو دهه بعد، میلیون ها نفر در مسیر اروپا، از افریقا و خاور میانه به حرکت می افتند."

تغییر از چپ گرایی به راستگرایی

این سیاست مدار نزاع  طلب، در گذشته مانند امروز یک عوام گرایی تحریک گر نبوده است. اوربان با احساس بیش از اندازه ضد کمونیستی، در جوانی زمانی که ۲۶ ساله بود، در جنبش جوانان دانشگاهی فعال شد. این جوان در ۱۶ جون سال ۱۹۸۹ آشکارا و با شجاعت، خواهان خروج سربازان شوروی پیشین از هنگری شد.

به این ترتیب اوربان گرچه نه بعنوان نخستین فرد، اما به عنوان چهره اسطوره ای نترس شهرت یافت. او در آن زمان که دریشی  سیاه رنگ به تن داشت، خواسته هایش را بیان کرد.

او که در آن زمان رئیس و یکی از مؤسسین "اتحاد دموکرات های جوان" و بیشتر چپی بود، توانست مقام اش را به عنوان  بلندگوی خواست های جوانان تثبیت کند.

اوربان در سال ۱۹۶۲ در یک خانواده قشرمتوسط به دنیا آمد. او برای تحصیل در رشته حقوق، به بوداپست رفت و از آنجا یک بورسیه تحصیلی در دانشگاه اکسفورد گرفت. پول این بورسیه از بنیاد گئورگ سوروس، میلیادر هنگری تبار و دشمن سرسخت امروزی اش پرداخت شده بود.

چنانچه روشن است، اوربان خط مشی لیبرالی اش را از زمان تحول در کشور های اروپای شرقی حفظ نکرد، بلکه در راه  نیروهای محافظه کار ملی هنگری قدم گذاشت. او به یک سیاست مدار ضد لیبرال ها و چپی ها تبدیل شد.

از دهه ۱۹۹۰ به بعد حزب "اتحاد دموکرات های جوان" او همواره به سیاست راستگرا نزدیک تر شد. حزب او در سال ۲۰۰۲، برای مدت هشت سال، قدرت را به نفع سوسیالست ها از دست داد. آنها با اشتباهات مکرر، در انتخابات سال ۲۰۱۰  به شکست مواجه شدند.

به این ترتیب اوربان نه فقط چانس پیروزی برای دومین بار به دست آورد، بلکه با کسب اکثریت دو سوم آرا در پارلمان، امکان آوردن تغییرات در قانون اساسی کشور را نیز کسب کرد.

اوربان با تصویب قانون مورد منازعه رسانه ها و نیز تغییرات در قانون اساسی جدید، با انتقاد های شدید از بروکسل مواجه شد.

Beer/si/hm