انتقاد از برخورد تبعیض آمیز علیه پناهجویان در آلمان

هوا کوهستانی خوش شانس بوده است. او از پنج ماه به این سو، به عنوان مهاجر در آلمان زندگی می کند. تا زمان رسیدن دوباره طالبان به قدرت در نیمه ماه اگست سال گذشته، او برای یک سازمان آلمانی در افغانستان کار می کرد.

هوا در گفتگو با دویچه وله قصه کرد که او یگانه زن کارمند محلی در این سازمان بوده است: «در ماه دسمبر توانستم با مادرم به پاکستان فرار کنم. دو هفته بعد تر ما از آنجا با هواپیما به آلمان آمدیم و به کارهای مان سریع رسیدگی شد.«

خانم کوهستانی با مادرش از ماه جنوری به این سو در یک آپارتمان در شهر بن زندگی می‌کند و کمک‌های اجتماعی دریافت می‌نماید. او می‌تواند در کورس های زبان اشتراک کند. او گفت: «همه چیز بسیار به خوبی رو به راه شد. ما بسیار ممنون هستیم. من کارمندان محلی پیشین زیادی را می‌شناسم که تا هنوز در افغانستان هستند و بابت حفاظت جان شان ترس دارند.»

براساس گزارش وزارت داخله آلمان، از زمان تصرف قدرت توسط طالبان،  حدود ۱۹ هزار ویزا برای کارمندان پیشین محلی، به‌خصوص افراد در معرض خطر و اقارب شان صادر شده است که یک جواب مثبت از طرف حکومت آلمان دریافت کرده‌اند.

اما هزاران کارمند پیشین منتظر کمک آلمان برای انتقال شان هستند که عمدتاً در افغانستان و شماری در پاکستان به سر می برند.

برخورد خوب ادارات و جامعه آلمان با  مهاجران اوکرایین

به نظر می‌رسد که سرنوشت این انسان ها، تحت سایه جنگ در اوکرایین قرار گرفته باشد. از آغاز جنگ به این سو، میلیون‌ها نفر از اوکرایین فرار کرده اند. به زحمت می‌توان گفت که چه شمار از آن‌ها به آلمان آمده اند.

مهاجران از اوکرایین می‌توانند با یک پاسپورت بایومتریک، بدون ویزا به آلمان سفر کنند و در این کشور تا ۹۰ روز آزادانه اقامت کنند. بسیاری از آن‌ها نزد دوستان و یا خویشاوندان شان به سر می‌برند و راجستر نشده اند.

شمار مهاجران از این کشور که در تمام نقاط آلمان براساس سیستم «آزاد» تقسیمات راجستر شده اند، در نیمه ماه می، ۸۳۱ هزار ۹۰۰ نفر بوده است. اکثریت آن‌ها زنان و کودکان اند.

مهاجران از اوکرایین نه تنها از ارایه کمک در جامعه آلمان برخورد داراند، بلکه ادارات کشور نیز موانع اداری را برای آن‌ها ساده می کنند.

رقابت در مورد خانه‌ها

به دلیل ظرفیت‌های محدود ایالات و محلات آلمان، باید بعضی اوقات میان مهاجران اوکرایین و دیگر مهاجران از کشور های دیگر تصمیم گرفته شود، در صورتی که مثلاً مساله خانه‌ها مطرح شود.

بیشتر بخوانید: موسسه کلیسایی آلمان از برخورد نابرابر با مهاجران هشدار داد

در چنین موردی، باید مهاجران افغان در برلین، جا را برای مهاجران از اوکرایین واگذار کنند. سمیرا، فعال زن افغان در گفتگو با دویچه وله در این باره گفت: «ما در پنج ماه اخیر دوبار کوچ کردیم.«

سمیرا با همسر و دو دخترش در سننین ۱۱ و  پنج از افغانستان مهاجرت کرده است. او از ماه جنوری به این سو در آلمان زندگی می کند. او افزود: «ما در مرحله نخستین در یک کانتینر در برلین به سر می بردیم. ما در آنجا با شمار زیادی از افغان ها آشنا شدیم که برای من و کودکانم بسیار خوب بود. ما در آنجا حتی یک آشپزخانه کوچک داشتیم. در ماه اپریل باید از آنجا کوچ می‌کردیم تا برای پنج نفر از اوکرایین جا خالی کنیم.«

این مادر ۳۳ ساله با خانواده اش باید در یک اقامتگاه دیگر کوچ می‌کردند و بعد از چند هفته بار دیگر به جای دیگر منتقل شدند. سمیرا در مورد اینکه برای دو کودکش دوباره کوچ کردن پرزحمت بوده است، نخواست شکایت کند.

بیشتر بخوانید: رقم مهاجران اوکرایینی به حدود ۳۷۰ هزار افزایش یافت

او برعکس گفت: «ما ممنون هستیم. دختر بزرگترم در یک کودکستان پذیرفته شده است. همسرم و من به کورس زبان می رویم. ما برای مان فقط فضای بیشتر خصوصی آرزو می کنیم، به طور مثال یک آشپزخانه. در برلین ساده نیست که چنین جایی یافت.«

برای سمیرا آسان نیست در یک شهر دیگری کوچ کند. بعد از تقاضای پناهندگی، محدودیت‌های زیادی وجود دارد. مثلاً مهاجران مکلف اند که در سال اول، بعد از گرفتن اجازه اقامت، در همان محل اقامت در یک ایالت زندگی کنند که در آنجا بررسی پناهندگی شان انجام می شود.

اما مهاجران اوکرایین با این محدودیت مواجه نیستند. آن‌ها حتی می‌توانند برای مدتی به اوکرایین برگردند، بدون آنکه از حقوق شان در آلمان محروم شوند.

شبنم فون هاین/ا.ج./ح.م.