1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

افغان‌های انتقال یافته به کوریای جنوبی چه وضعیتی دارند؟

۱۴۰۱ شهریور ۴, جمعه

یک سال پیش بعد ازآن که طالبان قدرت را تصرف کردند، ۴۰۰ تن از افغان‌ها به کوریای جنوبی انتقال داده شدند. شماری از آن‌ها در فابریکه‌های این کشور مشغول کار شده‌اند و برای شروع زندگی جدید، با چالش‌های فرهنگی وزبانی مواجه اند.

https://p.dw.com/p/4G5vE
Afghanistan | Evakuierungsflüge vom Flughafen Kabul
تخلیه شماری از کارمندان محلی افغان از کابل به کوریای جنوبیعکس: Yonhap/picture alliance

این افغان‌ها شامل ۷۹ خانواده‌ای بودند که بعد از تصرف قدرت توسط طالبان در ماه آگست سال گذشته از کابل به کوریای جنوبی انتقال داده شدند. این افغان‌ها به دلیل کار در پروژه‌های کوریای جنوبی در افغانستان اجازه اقامت طولانی مدت این کشور را دریافت کرده اند.

شاهپور احمد عظیمی، مهاجر ۳۸ ساله، یکی از آن‌ها است. او ساعتی قبل از آغاز کارش در شیفت ۱۲ ساعته شبانه در یک فابریکه پلاستیک در یونگین، در جنوب سئول، با چشمان اشکبار به خبرگزاری رویترز گفت: «بسیار سخت است که همه چیز را از دست بدهی، به‌خصوص وطن‌ات را.»

عظیمی فارغ التحصیل دانشکده ژورنالیسم دانشگاه کابل است که با تیم بازسازی ولایتی کوریایی‌ها در افغانستان (پی آر تی) کار کرده بود. او حالا در یک کارخانه پلاستیک‌سازی مصروف بسته بندی تولیدات است.

عظیمی گفت که هرچند ناچار به تغییر شغل شده است، اما با این کار می‌تواند خرج خانواده‌اش را تامین کند. او از کوریای جنوبی سپاسگزار است که به او کمک کرده است تا از دست طالبان نجات یابد، گروهی که قبل از همه حقوق زنان و دختران را محدود کرده اند.

بیشتر بخوانید: یک نهاد آلمانی خواستار انتقال سریع کارمندان محلی پیشین افغان شد

او افزود: «دخترانم در افغانستان نمی‌توانستند به تنهایی بیرون بروند، نمی‌توانستند به تنهایی مکتب بروند. اما حالا اینجا، ما هرگز در این باره فکر نمی‌کنیم که آن‌ها تنها بیرون می‌روند.»

با وجود این، او می‌گوید که هر روز زندگی در کشور جدید برای آن‌ها یک چالش است. به خصوص زبان بزرگ‌ترین مانع برای آن‌ها در جامعه جدید می‌باشد.

او در توضیح این که چگونه در یافتن کلمات مناسب برای بیان منظور خود دچار مشکل است، می‌گوید: «بعضی اوقات نمی‌توانم دلایل دقیق را برای کارفرما و یا همکارانم بیان کنم. آن‌ها سؤال می‌کنند: چرا نتوانستی کار را این گونه انجام بدهی؟ اما من نمی‌توانم توضیح بدهم.»

Afghanistan | Evakuierungsflüge vom Flughafen Kabul
هواپیمای حامل شماری از کارمندان محلی سابق از کابل به کوریای جنوبی در ۲۵ اگست ۲۰۲۱عکس: Yonhap/picture alliance

حکومت کوریای جنوبی کورس‌های آموزش زبان را برای این مهاجران فراهم می‌کند، اما شمار کمی از آن‌ها می‌توانند به دلیل شفت‌های کاری شان در این کورس‌ها اشتراک کنند.

بیشتر بخوانید: سرخوردگی افغان‌هایی که در پاکستان منتظر انتقال به آلمان هستند

رحمت الله رحمت، ترجمان پیشین که حالا با عظیمی در کارخانه پلاستیک‌سازی کار می‌کند، با اشاره به برنامه کاری این فابریکه توضیح داد: «به برنامه کاری نگاه کنید، هیچ وقتی برای آموزش نیست. این بزرگترین مشکل است.»

براساس معلومات حکومت کوریای جنوبی، بسیاری از افغان‌های که به این کشور انتقال داده شده اند، مانند عظیمی کارمند دفتر بوده اند، و حالا بسیاری آن‌ها مجبور شده اند تغییر شغل بدهند تا کاری پیدا کنند.

معلومات حکومت نشان می‌دهد که از میان ۷۸ خانواده‌ای که در ماه فبروری در کوریای جنوبی بودند، ۷۲ نفر در شرکت‌های دولتی و کشتی‌سازی کار یافته اند و ۱۵ تن آن‌ها کار را ترک کرده اند.

به گفته سونگ سو یونگ، یک تن از مسئولان گروه حمایتی که حکومت برای تازه واردان ایجاد کرده است، افرادی که کار را ترک کرده اند، گفته اند که به دلیل مشکلات در برقراری ارتباط، صحت و فضای کاری نتوانسته اند خود را با شرایط کاری وفق بدهند.

بیشتر بخوانید: پروازول: روند پیوست خانوادگی برای مهاجران افغان در آلمان تسریع شود

سونگ افزود که از ۲۷ نفری که سابقه کار در بخش صحی داشتند، فقط دو تن توانستند که در همین بخش کار بیابند. حالا حکومت مساله تائید مدارک تحصیلی و تجارب کاری آن‌ها را زیر بررسی دارد.

در کشوری که بسیاری‌ها هنوز به همگونی اتنیکی باور دارند، تفاوت‌های فرهنگی بسیار مشهود است. سال گذشته زمانی که این مهاجران تازه به کوریای جنوبی رسیدند، برخی والدین کوریایی به شمولیت اطفال آن‌ها در مکتب اعتراض کردند.

با وجود همه این مشکلات، عظیمی به دلایل زیادی از جمله رفاه کودکان‌اش تصمیم ندارد در آینده نزدیک به افغانستان برگردد. او می‌گوید که در تلاش تمرکز به شروع یک زندگی جدید است و «هرگز» به گذشته و زندگی‌ای که در افغانستان داشت فکر نمی‌کند.

عظیمی می‌گوید: «اگر به گذشته‌ام فکر کنم، اینجا همه چیز را از دست خواهم داد، خانواده و کودکانم را. من زندگی‌ام را حالا از اینجا آغاز می‌کنم.»

rtrd/af/hm