برگزیت نزدیک می شود؛ احساسات و جدل بیشتر

شام سه شنبه (۱۵ جنوری/ ۲۵ جدی) پارلمان بریتانیا بر سر توافقنامه برگزیت یا خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا رای گیری می کند، اما پیش از آن تریزا می رئیس حکومت این کشور با بن بست سیاسی روبرو است زیرا هیچ یک از جناح ها اکثریت قاطع را ندارند. جدیدترین نظرسنجی نشان می دهد که این مسئله در قبال رای دهندگان عادی بریتانیا نیز صدق می کند و شمار موافقان خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا فقط اندکی بیشتر از مخالفان این طرح است. نظرسنجی همچنان نشان می دهد که در مسئله برگزاری رفراندوم دوباره نیز چنین آرای نزدیک بین مردم دیده می شود.

علاوه بر این که خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا چه عواقب سیاسی و اقتصادی به همراه خواهد داشت، برگزیت و بحث های حاشیه ای آن، سبب تشدید احساسات شده است زیرا پرسش های بزرگی بروز کرده و همه می پرسند که بریتانیا در آینده چگونه کشوری خواهد بود.

اندرو هریس، یک رایدهنده موافق خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا می گوید: «من هیچ وقت با مقرراتی موافق نبوده ام که برای بریتانیایی ها توسط یک نهاد غیرانتخابی که به هیچ کسی پاسخگو نیست، گرفته می شود». او در ادامه توضیح می دهد: «من این واقعیت را دوست دارم که ما به لحاظ جغرافیایی یک کشور کوچک هستیم که همیشه مستقل بوده است. این واقعیت که ما در مذاکرات جایی برای خود نداشته ایم، این باور را در رسانه ها تقویت کرد که بریتانیا از سوی اتحادیه اروپا مورد آزار و اذیت است چرا این که این اتحادیه فقط پول ما را می خواهد».

تیم اشتون یک دهقان در منطقه "شروپشایر" در "وست میلدلندز" است؛ منطقه ای که برای خروج بریتانیا رای داده است. اشتون که در دانشگاه آکسفورد دانشجو است، دوستانی در مراکز شهری مانند لندن دارد که آنها به شدت موافق باقی ماندن در اتحادیه اروپا هستند. او در مصاحبه با دویچه وله گفت: «من بین دو حوزه مختلف گیر کرده ام». او توضیح می دهد: «مدت هاست که من این وضعیت را دردناک می بینیم. ناهنجاری درونی هنگامی پدید می آید که شما هر دو باور آشتی ناپذیر را در ذهن خود داشته باشید و بدانید که این دو پدیده یکی نمی شوند. من این وضعیت را زیاد خوب نمی بینم».

اشتون هوادار باقی ماندن برتانیا در اتحادیه اروپا است. او می گوید: «من کورکورانه در این باره فکر نمی کنم اما هیچ پیشبینی نمی کردم که این طور آشفتگی به وجود بیاید». او می افزاید: «من می توانم در دنیایی زندگی کنم که دیگر عضو اتحادیه اروپا نباشد. این مسئله چندان تلخ نیست اما همزمان می خواهم تا قانون اساسی بریتانیا محفوظ باشد [...] آنچه اکنون رخ می دهد، هیچ کس نمی تواند بگوید که از نقطه نظر دموکراتیک، این مسئله مشروع است».

روند آهسته

به جز مسئله تفاوت نظر عمیق، رایدهندگان همچنان به این باورند که حکومت گام های شدیداَ اشتباه در مذاکرات برگزیت برداشته است. خانم می ظاهراَ در تلاش کسب اعتماد هم‌حزبی‌های سخت‌سرش، پیش از این که بریتانیا موضع روشنی در مذاکرات داشته باشد، براساس ماده ۵۰ پیمان اتحادیه اروپا روند خروج را شروع کرد، برای برگزیت مهلت تعیین نمود و به اتحادیه اروپا امتیاز داد. پس از آن، او انتخابات سراسری سال ۲۰۱۷ را فراخواند و در آن اکثریت را از دست داد که در نتیجه آن بن بست سیاسی فعلی در پارلمان بریتانیا به وجود آمد.

هریس با شکایت از این وضعیت می گوید: «همه احزاب سیاسی از مسئله برگزیت به عنوان یک فوتبال سیاسی استفاده کرده اند. هیچ گونه همکاری بین هیچکدام از احزاب برای رسیدن به بهترین راه حل وجود نداشته است و در نتیجه ما حالا به این فکر خروج «بدون توافق» هستیم که هیچ کس هم از آن سود نمی برد. همه احزاب سیاسی خودشان را در چنین وضعیتی غرق کرده اند».

جان بیرد، استاد بازنشسته دانشگاه در لندن که موافق باقی ماندن در اتحادیه اروپا است، با این نظر موافق است. او می گوید: «روند برگزیت به طور شگفت انگیزی بد بوده است. من اگر یکی از حامیان برگزیت می بودم، نمی خواستم تا می پیشاپیش مشخص کند که چه وقت می خواهد از اتحادیه اروپا بیرون شود. این مسئله شبیه این است که تاریخی را برای پایان یک پروژه ساختمانی معین کنی، پیش از آن که بررسی کنی چقدر مواد اولیه برای ساختمان لازم است. این مسئله کاملا بیهودگی را نشان می دهد».

بحث های رو به وخامت

افشای مسائلی مانند صرف هزینه گزاف و درز اطلاعات توسط هواداران خروج بریتانیا، باعث برافروختگی و خشم شده است. اشتون می گوید: «ما می دانیم که از قانون اساسی پیروی نشده است و در رفراندوم هم فساد وجود داشته است». او توضیح می دهد: «اگر شما اجازه بدهید که مردم تابعیت از قانون اساسی را بس کنند و مردم در رایگیری تقلب نمایند، بعد بگویید: "این فقط کمی فساد و تقلب بوده"، آن وقت شما بیشتر برای نقض قانون انگیزه می دهید و این فساد بیشتر و بیشتر می شود».

اوایل ماه روان میلادی، معترضان راستگرای افراطی خانم انا سوبری، نماینده پارلمان را با الفاظی مانند "فاشیست" و "دروغگو" مورد حمله قرار دادند. این نماینده هوادار باقی ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا است. این واقعه نگرانی های فزاینده درباره شیوع لحن خشن در گفتمان عمومی بریتانیا را پررنگ می کند.

سال گذشته نیز، یک هوادار محافظه کاران به روزنامه "ساندی تایمز" درباره رهبری خانم می گفته بود: «زمانی می رسد که چاقو به سینه می فرو می رود و می چرخد. او زود خواهد مرد».

آقای بیرد می گوید: «قتل جو کاکس (نماینده پارلمان بریتانیا) یک هفته پیش از رفراندوم برگزیت در سال ۲۰۱۶، حمله لفظی به خانم سوبری...همه اینها به خشونت به عنوان شکلی از وطندوستی، مشروعیت می بخشد».

سمیرا شکل / ع. ح.