"افغانستان کشور امن نیست"

حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ تظاهرکننده در میدان هوایی شهر دوسلدورف دو ساعت پیش از پرواز هواپیمای حامل ۱۹ پناهجوی افغان دست به اعتراض زدند. آنها شعار می دادند: "اخراج به افغانستان را متوقف کنید."

حدیثه بخشی، دختر ۱۱ ساله از شهر وپرتال نیز با مادرش در تظاهرات در میدان هوایی دوسلدورف شرکت کرده بود. او در سخنانی خطاب به مقامات حکومت آلمان گفت: "تشکر می کنم که شما همه این جا آمده اید. در افغانستان جنگ است. در آنجا بمب ها منفجر می شوند. بسیاری از مردم افغانستان کشته می شوند. آلمان امن است، افغانستان امن نیست. ما همه این جا به آلمان فرار کرده ایم تا به مکتب برویم. شما نباید مردم را به افغانستان بفرستید. اخراج به افغانستان را متوقف کنید."

سازمان ها و گروه های زیادی حامی پناهجویان از بسیاری از شهر های ایالت بزرگ و پرجمعیت نوردراین وستفالن با پناهجویان کشورهای مختلف، به فراخوانی انجمن "ندای افغان" پاسخ مثبت گفته و به دوسلدورف آمدند تا علیه اخراج گروهی پناهجویان افغان در میدان هوایی این شهر اعتراض کنند.

تظاهرکنندگان این اخراج را تخطی از حقوق بین الملل خواندند. آنها از حکومت آلمان انتقاد کردند که این انسان ها را به جایی می فرستند که در آنجا افراط گرایان طالبان و شبکه تروریستی "دولت اسلامی" یا داعش، دست به ترور مردم می زنند.

به گفته آنها مناطق امنی که مثلاً توماس دیمیزیر وزیر داخله آلمان از آن سخن می گوید، در افغانستان وجود ندارد.

ترس در برابر بازداشت در شب

مادر حدیثه می گوید که خانوده آنها از دو سال به این سو در آلمان زندگی می کند. او می گوید که با دخترش از شهر وپرتال برای شرکت در این تظاهرات آمده است "تا مردم بدانند که در افغانستان هیچ امنیتی وجود ندارد."

او می افزاید که او نیز نگران است، زیرا او نمی خواهد که با سه کودکش یا دیگران در چنین وضعیتی در افغانستان مجبور به زندگی شوند، در کشوری که "کس نمی داند که آیا فردا زنده است یا نه". او می افزاید که در حال حاضر اجازه دارد که با خانواده اش در آلمان بماند.

یک پناهجوی دیگر در میان معترضان با صدای آرام می گوید که او خودش از اخراج هراس دارد: "من ترسم دارم که فردا یا پس فردا شب پولیس بیاید و مرا مجبور به برگشت به افغانستان کند...  من نمی توانم بخوابم."

این بار نیز در دقایق آخر، برخی از پناهجویان برگشت داده نشدند، دست کم یکی از پناهجویان اندکی پیش از پرواز هواپیما به سوی کابل، از برگشت نجات یافت.

حسام الدین یکی از قربانیان جنگ در افغانستان  است. او نشسته در ولچر در تظاهرات شرکت کرده، می گوید: "ما افغان ها همه قربانی تروریسم هستیم. من از وضعیت در کشورم بهتر از انسان ها سالم باخبرم: من دو پایم را در افغانستان از دست داده ام." او که در هرات براثر انفجار بمب، پا هایش را از دست داده، تاکید کرد: "افغانستان کشور امن نیست."

معیارهای مختلف ایالات آلمان فدرال

براساس مقررات رسمی، از سال ۲۰۱۶ به این سو، محدودیتی برای اخراج پناهجویان وضع شده است. زنان و کودکان استثنا هستند. اما براساس سه کته گوری مردان افغان اخراج می شوند: مجرمان، کسانی که هویت شان را جعل می کنند و یا از همکاری با ادارات در قسمت شناسایی هویت شان خود داری می کنند، و افراد خطرناک.

اما برای خانم یودیت ولکمان یکی از شرکت کنندگان تظاهرات که شخصاً با شمار زیادی از افغان ها آشنایی دارد، اخراج افرادی که شامل این سه کته گوری باشند نیز قانع کننده نیست. او می گوید: "هر مورد اخراج یک تخطی سنگین از حقوق بشر است."

در همین حال سازمان های حامی پناهجویان همواره به این مشکل اشاره می کنند که در ایالات آلمان، معیارهای مختلف برای اخراج وجود دارد.

یودیت ولکمان توضیح می دهد که از اخراج های گذشته فهمیده می شود که از ایالت بایرن پناهجویان خوب ادغام شده اخراج شده اند که هیچ نوع تهدیدی از جانب آنها متصور نبوده است. او می گوید: "شاید کسی باری بدون تکت سوار ترانسپورت عمومی شده باشد و یا به کورس های زبان ادغام چند هفته دیرتر رفته باشد؛ اما این موارد با جعل هویت هیچ ارتباطی ندارد.»

Grunau/hm/af