آن چه که باید بدانید؛ محدودیت‌های سفر برای مهاجران در آلمان
۱۳۹۷ مهر ۱۶, دوشنبه
بسیاری از پناهجویان هفته‌ها و ماه‌ها را با عبور از کشورهای مختلف برای رسیدن به اعضای اتحادیه اروپا سپری می‌کنند، و در مسیر راه با مشکلات و خطرات مختلف نیز روبرو می‌شوند. با رسیدن به آلمان و دادن تقاضای پناهندگی، فکر سفر به وطن و دیدار مجدد با اعضای خانواده شاید پس از مدت زمان اندک در ذهن چنین افراد خطور کند. اما ممکن است این اقدام با توجه به مدرک اقامتی که برای یک پناهجو داده شده است، همیشه قانونی نباشد و با پی‌آمدهای جدی به همراه شود. این که یک پناهجو اجازه سفر را دارد و یا خیر، وابسته به مدرک اقامت‌اش می‌باشد.
اشخاصی که تا زمان رسیدگی به درخواست پناهندگی شان اجازه اقامت (Aufenthaltsgestattung) دریافت کرده اند
اگر شما جزو این گروه هستید، اجازه ترک خاک آلمان و یا منطقه‌ای را که در آن زندگی می‌کنید ندارید. به مهاجران و پناهجویان تا زمان رسیدگی به درخواست پناهندگی شان این اجازه اقامت داده می‌شود.
تا زمانی که روی پرونده پناهجویی این افراد تصمیم گرفته نشده، اجازه ترک آلمان را ندارند. ممکن است این روند مدت هفت ماه یا حتی بیشتر از آن به طول بی‌انجامد. در این مدت شما نه تنها حق ترک آلمان را ندارید، بلکه باید در منطقه محل اقامت خود بمانید و از آن جا خارج نشوید.
اشخاصی که مدرک «Duldung» یا برگه تحمل دارند
شما اجازه ترک آلمان را ندارید. اگر تقاضای پناهندگی شما رد شده باشد، اما مدرک «دولدونگ» یا برگه تحمل را دریافت کرده باشید، می‌توانید در آلمان بمانید. این مدرک معمولا به اشخاصی داده می‌شود که حق پناهندگی ندارند، اما کشور مبدأشان هم (از نظر مقام های مسئول) کاملاً امن نیست. تا زمانی که مدرک «دولدونگ» مدار اعتبار است، شما اخراج نخواهید شد. مهاجرانی که این مدرک را دریافت کرده اند، اجازه سفر به خارج را ندارند و انتظار می‌رود از ایالتی که در آن زندگی می‌کنند هم خارج نشوند.
اشخاصی که مدرک حفاظت فرعی (اقامت یک ساله) دارند
شما اجازه دارید که سفر کنید، اما به کشور اصلی خود رفته نمی‌توانید. در حال حاضر برای بسیاری از مهاجران و پناهجویان حفاظت فرغی در آلمان داده می‌شود و این افراد اجازه سفر به خارج را ندارند. نوع مدرک اقامت که (Aufenthaltstitel) گفته می‌شود، برای این افراد داده می‌شود و در واقع به عنوان مدرک مسافرتی پنداشته نمی‌شود. پناهجویانی که این برگه را دریافت کرده اند، باید از کشور مبدأشان تقاضای پاسپورت کنند تا بتوانند به خارج سفر کنند. اگر آن ها پاسپورت ندارند و امکانات درخواست برای پاسپورت هم برای شان میسر نیست، می‌توانند در یکی از ادارات محلی امور اتباع خارجی تقاضای «سند مسافرت برای شهروندان خارجی» را بکنند.
اما اگر در پاسپورت آن ها درج شده باشد که به کشور مبدأشان بازگشته اند، ممکن است دچار مشکلات شوند. زیرا این عمل نشان می‌دهد که گویا در صورت بازگشت این افراد به کشورشان، خطر پیگرد و چالش امنیتی آنان را تهدید نمی‌کند.
اشخاصی که پناهندگی دریافت کرده اند
این افرائ اجازه سفر را دارند اما به کشور اصلی شان نه. اگر درخواست پناهندگی شما مورد پذیرش قرار می‌گیرد، شما مدرک مسافرت به دست می‌آورید و اجازه سفر و بیرون شدن از آلمان را دارید. اما اجازه ندارید به کشور اصلی خود سفر نمایید. اگر چنین افراد به کشور مبدأ خود سفر کنند، نشان می‌دهند که دیگر نیاز به محافظت از سوی حکومت آلمان ندارند و ممکن است که مدرک پناهندگی خود را هم از دست بدهند.
اگر این پناهندگان پاسپورتی که از سوی کشور مبدا برای شان صادر شده است را تمدید کنند و یا درخواست برای دریافت پاسپورت جدید در یکی از نمایندگی های سیاسی کشور خود کنند، ممکن است منجر به از دست دادن مدرک پناهندگی شان در آلمان شود. زیرا رفتن به سفارت کشور مبدأ برای دریافت اسناد جدید، نشان می دهد که هیچ خطری آنان را تهدید نمی‌کند.
استثناها و محدودیت‌ها
شما همیشه می‌توانید مجموعه از دلایل مشخصی را برای سفر به کشور تان به اداره محلی امور شهروندان خارجی توضیح دهید. یکی از کارمندان این اداره شرایط شما را ارزیابی می‌کند و راجع به درخواست مسافرت شما تصمیم خواهد گرفت. در برخی موارد به گونه مثال، هرگاه یکی از اعضای نزدیک خانواده متقاضی شدیداً بیمار شده باشد، احتمالاً اجازه نامه ویژه سفر برایش داده شود.
ممکن است که این مجوز با محدودیت‌هایی نیز به همراه باشد. به طور مثال شاید طول مدت غیابت متقاضیان از آلمان در یک دوره زمانی ۱۸۰ روزه، از ۹۰ روز تجاوز نکند.
اگر شما سؤالی در این زمینه دارید، با اداره رسیدگی به امور شهروندان خارجی محل زندگی خود در تماس شوید.