۱۰ مهاجر افغان از داخل یک لاری در آلمان پیدا شدند

پولیس آلمان اعلام کرده است که ده پناهجوی افغان را از داخل یک لاری در ایالت زاکسن انهالت پیدا کرده است. این پناهجویان ۱۴ تا ۲۰ ساله احتمالا از رومانیا به آلمان آمده اند.

Deutschland | Kontrollen an der deutsch-polnischen Grenze

عکس از آرشیف، پولیس آلمان در حال چک موترها در مرز میان آلمان و پولند

پولیس در ایالت زاکسن انهالت آلمان از داخل یک لاری در یک پارکینگ ده پناهجوی افغان را پیدا کرد. چنانچه پولیس روز یک شنبه اعلام کرده است، راننده این موتر که از رومانیا است، در جریان وقفه صدای ضربه را از داخل لاری شنیده و موضوع را به پولیس اطلاع داده است. پولیس بعد از باز کردن بخش بار این لاری در داخل این پارکینگ ده پناهجوی افغان را یافته است.

این جوانان که بین ۱۴ تا ۲۰ سال سن دارند، بنا به گفته خودشان به کمک یک قاچاقبر از رومانیا سوار این لاری شدند و از طریق مجارستان، چک و سلواکیا به آلمان آمده اند.

این پناهجویان با راننده ۴۳ ساله یکجا به پولیس فدرال تحویل داده شدند. از آنجایی که ثابت نشد که این راننده از حضور این مهاجران در لاری اطلاع داشته است، او توانست بعداً اداره پولیس را ترک کند.

مرتبط: مرکل درباره سال ۲۰۱۵: می دانستم که ممکن نیست روزانه ۱۰ هزار نفر وارد آلمان شوند

پولیس گفته است که این افغان‌ها در مشورت با ادارات مهاجرت به تاسیسات مناسب منتقل شدند و افراد زیر سن آن‌ها به زیر مراقبت اداره اطفال و نوجوان قرار گرفتند.

در پیوند به این قضیه یک دوسیه به دلیل قاچاق اتباع خارجی و ده دوسیه دیگر به دلیل ورود غیرقانونی به آلمان راه اندازی شده است.

(AFP) pa/af

پناهجویانی که در تخلیه‌گاه زباله زندگی می‌کنند

پیامدهای بی‌عملی مقامات

روز جمعه ۱۴ جون در شهر بیهاج بوسنیا در مجاورت کمپ «بیرا» در حدود ۵۰۰ نفر در یک چمنزار کمپ زدند. به دلیل اینکه آنها توسط سازمان بین المللی مهاجرت «آی او ام» راجستر نشده اند، هیچ نوع مواد غذایی دریافت نمی کردند. اما بعد از ظهر جمعه بس های پولیس آمدند تا آنها را به جای دیگری انتقال دهند.
پناهجویانی که در تخلیه‌گاه زباله زندگی می‌کنند

انتقال پناهجویان

تخمین زده می شود که در اینجا در بیهاج شش تا هشت هزار پناهجو بود و باش داشته باشند که ۲۰ درصد نفوس این منطقه را تشکیل می دهند. کمپ ها بسیار کوچک اند. بسیاری ها در خانه های غیر مسکونی زندگی می کنند. همه روزه از دزدی صحبت می شود. در رسانه های اجتماعی گفته می شود که در اینجا ناامنی حاکم است. ملی بس ها ده کیلومتر دورتر از این شهر در یک جاده خاکی توقف کرده اند و پناهجویان به راه شان ادامه می دهند.
پناهجویانی که در تخلیه‌گاه زباله زندگی می‌کنند

ورود به وچیاک

این محل چندین دهه محل تخلیه زباله های شهری بوده است. باشندگان می گویند که گازمتان در اینجا افزایش یافته است. فقط پنج کیلومتر دورتر از این جا بعد از زمین های ماین گذاری شده قدیمی، مرز اتحادیه اروپا موقعیت دارد. در اینجا فقط سه خیمه و یک تانکر آب آشامیدنی وجود دارد و بوی آزاردهنده دارد. توالت، حمام، برق و هیچ امدادگری در اینجا وجود ندارد.
پناهجویانی که در تخلیه‌گاه زباله زندگی می‌کنند

عبدالرحیم بلال

عبدالرحیم بلال از یک موتر ترانسپورت پولیس پیاده شد. او از درد ناله و فریاد می کرد، اما پاسخی نشنید. اندکی بعد او دست بر شکم بر روی زباله ها افتاد. بعد از تقاضای زیاد، پولیس آمبولانس را خبر کرد. این کار نیم ساعت طول کشید. او سه روز بعد از شفاخانه مرخص شد.
پناهجویانی که در تخلیه‌گاه زباله زندگی می‌کنند

۸۰۰ نفر در تخلیه گاه زباله ها

نیروهای پولیس در طی چند روز همواره پناهجویان را به وچیاک انتقال دادند. آنها از نقاط مختلف شهر، از سرک ها و ایستگاه های قطار جمع شده اند. در وچیاک اکنون شمار کمی از پناهجویان دیده می شوند. بسیاری از مردم محل احساس می کنند که از سوی اتحادیه اروپا و حکومت شان تنها گذاشته شده اند. آنها می گویند: «حالا باید به خودمان کمک کنیم.»
پناهجویانی که در تخلیه‌گاه زباله زندگی می‌کنند

نان و سوپ

عمدتا بیشتر مردان جوان از افغانستان، پاکستان و سوریه و بعضی ها از هند، مصر و نوار غزه به اینجا آمده اند. به آنها روزانه دو بار از سوی دفتر صلیب سرخ محلی نان و سوپ توزیع می شود. کارمندان سازمان بین المللی مهاجرت «آی او ام» با یک موتر سفید آمدند اما کاری انجام ندادند و برگشتند.
پناهجویانی که در تخلیه‌گاه زباله زندگی می‌کنند

صلیب سرخ امیدوار کمک است

کارمندان دفتر صلیب سرخ محلی در بیهاج می گویند که آنها از سوی حکومت سارایوو و سازمان بین المللی مهاجرت «آی او ام» برای مراقبت از پناهجویان و خریداری امکانات، پولی دریافت نمی کنند. به این دلیل چند روز پیش آنها از شهروندان بیهاج خواستار کمک های غذایی شدند.
پناهجویانی که در تخلیه‌گاه زباله زندگی می‌کنند

حکایت هایی از جنگ

کسانی که در وچیاک گیر مانده اند، حداقل ده هفته و حتی تا سه سال در راه رسیدن به اروپا بوده اند. آنها از جنگ در سوریه، حملات تروریستی و اعمال خودسرانه پولیس در پاکستان و فرود آمدن راکت ها در غزه سخن می گویند. آنها می گویند: «اگر در کشور ما امکانات زندگی کردن می بود، ما در اینجا نمی نشستیم.»
پناهجویانی که در تخلیه‌گاه زباله زندگی می‌کنند

وقتی صبر و توان پایان می یابد

جمعه الحمید می گوید در سوریه در زندان رژیم اسد بوده است. او از حومه ادلب آمده است. سه سال در بین راه بوده و یک سال را هم در کمپ موریا در جزیره لیسبوس یونان سپری کرده است. این مرد ۲۶ ساله می گوید: «من می خواهم فقط در یک خانه زندگی کنم، چیز دیگری غیر از آن نمی خواهم. از پولیس و از جنایتکاران می ترسم.» سه هزار یورو قاچاقبران برای انتقال او می گیرند. اما او این مبلغ پول در اختیار ندارد.
پناهجویانی که در تخلیه‌گاه زباله زندگی می‌کنند

این کمپ نیست

اینها شعار می دهند که ما می خواهیم صدای ما شنیده شود. یک زن از یک سازمان حقوق بشری فرانسوی این شعار را به طور خوانا برای آنها نوشته است. تلاشی بی نتیجه برای به دست آوردن کمک.
پناهجویانی که در تخلیه‌گاه زباله زندگی می‌کنند

بدون حق و حقوق

حسن علی با وجودی که در سازمان بین المللی «آی او ام» در کمپ بیرا راجستر شده و در آنجا برای او جایی داده شده بود، اما به وچیاک برگشت داده شد. او گفت: «پولیس من را از شهر دستگیر کرد. وقتی که کارت سازمان بین المللی مهاجرت را به آنها نشان دادم و گفتم که من از بیرا هستم، آنها گفتند که اگر من این را بار دیگر تکرار کنم مورد لت و کوب قرار خواهم گرفت. بعدا آنها من را به اینجا انتقال دادند. نمی دانم چرا.»
پناهجویانی که در تخلیه‌گاه زباله زندگی می‌کنند

صرف غذا در میان خاک و زباله

مواد غذایی که از سوی صلیب سرخ داده می شود شامل روزانه دو وعده غذایی سوپ است. در اینجا برق، توالت، حمام و هیچ امکانات دیگر برای شستن لباس وجود ندارد. تقریباَ همه آنها را بر روی جلد شان دانه یا زخمی های چرکی دارند و پاهای شان خونین اند. در اینجا داکتر وجود ندارد. کارمندان صلیب سرخ می گویند که مواد کافی برای مراقبت از آنها ندارند.
پناهجویانی که در تخلیه‌گاه زباله زندگی می‌کنند

دوران کودکی در میان زباله ها

کوچکترین فرد در میان این کمپ در زباله ۱۲ ساله است. در واقع باید او به کمپ بیرا و یا یک هوتل برده می شد، جایی که زنان وکودکان برده شده اند. پولیس او را نیز گرفت و به وچیاک منتقل کرد. تنها چیزی که او دارد، لباس تن اش است. مسئول این همه اتحادیه اروپا و حکومت بوسنیا خوانده می شود.
پناهجویانی که در تخلیه‌گاه زباله زندگی می‌کنند

در پیش چشمان اتحادیه اروپا

اتحادیه اروپا نمی تواند بگوید که آنها چیزی نمی دانند. دو سرباز نیروهای اتحادیه اروپا «ایفور» در وچیاک بودند و همه چیز را دیده اند. آنها به ستاد مرکزی شان گزارش داده اند. این وضعیت قویا جنگ بوسنیا را به یاد می آورد. بیهاج زمانی «زون امن سازمان ملل متحد» بود اما تنها بر روی کاغذ. ناظران سازمان ملل متحد در اینجا بودند. اما هیچ کاری نکردند. مانند سربازان «ایفور» که حالا کاری انجام نمی دهند.