تخلیه «امریکای کوچک در آلمان»

جمعیت باشندگان آلمانی این شهر به چهار هزار نفر می رسد، در حالی که شمار سربازان امریکایی با خانواده های شان و غیر نظامیان امریکایی، مجموعاً حدود 13 هزار است. بیرون شدن سربازان امریکایی زیان اقتصادی بزرگی برای این شهر است.

تاهنوز رسماً اعلام نشده است که سربازان امریکایی چه زمانی این شهر را ترک می کنند، اما این مساله شامل بخشی از کاهش سربازان امریکایی از اروپا است. اما آنچه که روشن است، این است که بیرون شدن هزاران سرباز امریکایی از این شهر، باشندگان آن را از نظر اقتصادی به شدت متضرر می کند. از تعمیرکنندگان موترها گرفته تا مغازه های گل فروشی، رستورانت ها و سلمانی ها با این زیان مادی مواجه می شوند.

در شهر کوچک باومهولدر، بیرق های ایالات متحده امریکا بالای مهمان سراها در اهتزاز هستند. در مغازه ها تابلوهایی مثلاً با این عبارت نصب است:«به دالر نیز خرید و فروش می شود». سرک ها به نام هایی چون "نیویارک استریت" یا "کندی الی" مسما شده اند. هیچ شهر دیگر آلمان به اندازه شهر باومهولدر سیمایی امریکایی ندارد.

اما این به اصطلاح "امریکای کوچک" را زیان اقصتادی تهدید می کند: همه چیز حاکی از این است که حدود 5000 سرباز امریکایی این شهر را ترک می گویند.

خانم زیگرید، صاحب یک هوتل می گوید: «بیرون رفتن آنها از این شهر همه را متضرر می کند. ما همه از نگاه مالی از این بابت زیان خواهیم دید».

فولکمر پیس که از سال 1980 تا 2008 شهردار این شهر بوده و حالا رییس یک کلب بازی گولف است، می گوید: «امریکایی ها سالانه دست کم 25 میلیون دالر معادل 19 میلیون یورو به این شهر می آورند. حدود 600 آلمانی، در قرارگاه نظامی امریکایی مشغول کار هستند. بیرون رفتن آنها (بر اقتصاد مردم) تاثیر می گذارد».

حکومت ایالات متحده امریکا می خواهد شمار سربازان ارتش و بودجه آن را کاهش دهد که در نتیجه آن، دو قرارگاه نظامی امریکایی از اروپا، بیرون می شوند. به عبارت دقیق تر از منطقه گرافن ویور در بایرن و شهر باوم هولدر. اما قرارگاه اصلی در منطقه پفالس که سربازان کمتری را جا داده است، برقرار می ماند.

به هر حال، نگرانی در مورد تاثیرات اقتصادی خروج سربازان امریکایی در همه نقاط شهر باومهولدر مشهود است. صاحبان رستورانت ها باید 70 درصد زیان، و صاحبان هوتل ها 50 درصد زیان را تحمل کنند.

خانم زیگرید می گوید: «امریکایی ها دو تا سه بار در هفته جهت صرف غذا به رستورانت می روند، در حالی که آلمانی ها فقط یک بار در هر دو هفته می روند».

40 درصد مشتریان یک سلمانی به نام "یونگ" را تا به حال امریکایی ها تشکیل می دادند که بیشتر آن ها معلمین زن یا زنان جنرال های امریکایی می باشند.

حسین مبلغ (خبرگزاری دی پی ای)

ویراستار: فرهمند