مهاجر ایرانی درمسابقات جهانی قایقرانی برای آلمان شرکت می‌کند

سعید فضل اولی پس از سه سال زندگی در آلمان فعلا با بسیاری چیزها عادت کرده است. همان طوری که ساعت ها تمرین قایقرانی در دریای راین بخشی از زندگی روزمره او را تشکیل می دهد، قطعه بازی نیز با همکاران جدید تیم ملی قایقرانی، از مصروفیت های زندگی روزمره اش شده است. فقط با آب و هوای آلمان، این جوان ایرانی ۲۶ ساله هنوز مشکل دارد. فضل اولی که در سال ۲۰۱۵ از کشورش ایران فرار کرد، می گوید: "اغلب روزها در اینجا پیهم باران می بارد، برای من این امر بیگانه بود."

روز پنج شنبه در پورتگال جام جهانی قایقرانی آغاز شد، که در آن او به نمایندگی از آلمان در مسابقات شرکت می کند و می تواند روزهای آفتابی تا ۳۰ درجه حرارت را انتظار داشته باشد.

فضل اولی قبل از آغاز مسابقات گفته بود: "من خوشحالم که نشان عقاب را در سینه ام دارم. رسیدن به اینجا برای من آسان نبود." در مسابقات قهرمانی اروپا در ماه جون، او اولین بار از طرف انجمن قایقرانی آلمانی (DKV) وارد مسابقات شد و اکنون رویای او که با مشارکت در مسابقات جهانی است، برآورده می شود.

"اتاق کوچک با پنج، شش نفر"

در ایران فضل اولی یکی از بهترین قایقران های کشورش بود. پس از برنده شدن و به دست آوردن مدال نقره در بازی های آسیایی ۲۰۱۴ در کوریای جنوبی، او مورد تشویق بسیار فوق العاده قرار گرفت. اما پس از دیدار او از کلیسای جامع میلان در جریان جام جهانی ۲۰۱۵، متهم شد که می خواهد به مسیحیت رو بیاورد و برای مدت کوتاهی نیز بازداشت گردید. این امر باعث گردید که فضل اولی کشورش را ترک بگوید.

فضل اولی فرار کرد. او از طریق مرز ترکیه و مسیر بالقان خود را به آلمان و به شهر کارلسروهه رساند. او در مصاحبه با تلوزیون اول آلمان (ای آر دی) گفت: "در ابتدا بسیار سخت بود. در ایران من همه چیز داشتم: پول، خانه و موتر، اما همه چیز را از دست دادم. در آلمان در یک اتاق کوچک با  پنج یا شش نفر زندگی می کردم. برای من سخت بود." او در ادامه گفت: «من در اول فکر می کردم که زندگی همین بود و همه چیز را از دست دادم.» اما او در یک باشگاه قایقرانی در کارلسروهه دوستان جدیدی پیدا کرد، و بالاتر از همه یک خانه جدید ورزشی. فضل اولی با پشت کار و جدیت موفق گردید وارد تیم ملی قایقرانی آلمان شود. ماکس هوف، برنده مسابقات المپیک می گوید که "او یک پسر خوب است. ترک کردن خانواده کار ساده ای نیست. اما او در اینجا در "وارد خانواده قایقرانان گردیده است."

فضل اولی اولین بار در سال ۲۰۱۶ با شکست مواجه شد. او می توانست از طریق تیم پناهجویان در مسابقات المپیک در ریو شرکت کند و شرایط هم تا حدی مهیا بود. اما بعد از آن توسط کمیته بین المللی المپیک نامزد نشد. خودش گفته است: "این سخت بود، اما من ادامه دادم، ادامه می دهم، من همین طور هستم."

رویای بازی های المپیک

فضل اولی در کارلسروهه خود را خیلی خوب احساس می کند. زبان آلمانی را خوب آموخته است و دوستان زیادی دارد. او می گوید: "من در اینجا چنان احساس می کنم که گویا در خانه خود باشم." فضل اولی تصمیم دارد در رشته ورزش تحصیلات عالی را شروع کند، اما فعلا مساله شرکت در جام جهانی مطرح است.

و بعد؟ هدف بعدی اش را سعید فضل اولی از دیر زمانی تعیین کرده است. او با خنده می گوید که "من خواب شرکت در بازی های المپیک توکیو در سال ۲۰۲۰ را می بینم." به همین دلیل هر دقیقه ای که فارغ باشد، تمرین می کند.