شمار زیادی از شهروندان هند در برابر تصویب قانون تازه شهروندی این کشور اعتراض کردند. آنان علیه این قانون که زمینه اعطای شهروندی به اقلیت‌های غیرمسلمان افغانستان، پاکستان و بنگله دیش را فراهم می‌کند، اعتراض کرده و خواستان لغو آن شدند. این اعتراض‌ها به ویژه از سوی زنان به بخش‌های مختلف این کشور گسترش داده شد است.

زنان دانشجوبا اعتراض در جاده‌های هندوستان، شعارهایی علیه اقدامات "غیرقانونی" دولت سر دادند که به گفته آنان، ایدئولوژی سکولار این کشور را تهدید می‌کند. اگرچه این تظاهرات گسترده در برابر قانون شهروندی راه اندازی شده، اما آنان از آنچه گرایش‌های اجتماعی فاشیستی، سوء رفتار، افراطگرایی مذهبی و خشونت پولیس عنوان نمودند، نیز شکایت می‌کند.

در این اواخر شمار زیادی از زنان در ایران حرکتی تحت نام“نه به حجاب اجباری” را آغاز کرده و دولت "تندرو مذهبی شیعه" این کشور را به چالش کشیده اند. با وجود سرکوب این تظاهرکنندگان، اعتراضات در بخش‌های مختلف ایران همچنان جریان دارد.

زنان ایرانی از زمان انقلاب اسلامی ۱۹۷۹ سرکوب مردسالارانه را تجربه کرده اند. عرصه برای خواست‌های آنان در زمینه رسیدن به حقوق برابر، آزادی بیان و اجتماعات، همواره توسط رژیم تنگ شده است. اما این امر زنان را از تظاهرات علیه دولت منصرف نکرده است. همچنین، زنان ایرانی به طور فعال در همه تظاهرات سیاسی و مدنی شرکت می‌کنند.

زن ستیزی در پاکستان شایع است و بسیاری از مردم بدبین زنانی هستند که خواستار برابری حقوق درجامعه اند. فمینیست‌ها اکثراً "عوامل غربی" و "مافیای سازمان‌های غیردولتی" خوانده می شوند و نظرات آنان توسط بخش بزرگی از جامعه رد می شود. با وجود این مخالفت‌ها، زنان پاکستانی به طور فزاینده تظاهرات وراهپیمایی هاییرا برگزار می‌کنند؛ اعتراض هاییکه در سالهای اخیر جناح های لیبرال را به تحرک کشانیده است.

اگرچه جنبش‌های زنان در پاکستان اختصاصی بوده و بیشتر به موضوعاتی از جمله خشونت جنسیتی، ازدواج کودکان و "قتل های ناموسی" متمرکز شده بوده اند، اما اکنون زنان در اعتراضات حمایت از دموکراسی نیز شرکت می‌کنند. سال گذشته، دختران دانشجو، برای بازگرداندن اتحادیه‌های دانشجویی یک جنبش سراسری را رهبری کردند که نمایندگان مجلس را مجبور به بحث در مورد این موضوع در مجلس کرد.

مسئله حقوق زنان برای بسیاری از مردم افغانستان، کشوری که در چند دهه گذشته با جنگ‌ مواجه بوده است،‌ معضل کلانی را نمی سازد؛ بلکه جامعه جهانی عمدتاً نگران مذاکرات صلح با شورشیان طالبان و ایجاد یک دولت با ثبات است. هرچند زنان افغانستان غالباً از سوی دولت خود و غرب نادیده گرفته می‌شوند، اما هنوز حضور آنان همواره محسوس بوده است.

در حالی که ایالات متحده و طالبان در حال توافق برای پایان دادن به طولانی ترین جنگ امریکا هستند، بسیاری از زنان و دختران در افغانستان نگران از دست دادن حقوق و آزادی های اندکی اند که در طی حدود دو دهه به دست آورده اند. در این عکس، فعالان حقوق زن افغان خواستار عدالت برای فرخنده ملکزاده اند كه به اتهام سوختاندن نسخه‌ای از قرآن در سال ۲۰۱۵ به طرز وحشیانه مورد ضرب و شتم قرار گرفت و كشته شد.