1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

گفتگوبا ايوانوويچ کورول کوف ، کارمند امورامنيتي درسفارت اتحادجماهيرشوروي درکابل

۱۳۸۵ دی ۷, پنجشنبه

" زمامداران کرملين آگاهي داشتند ، که ما درافغانستان درسالهاي نخست به شکست مواجه گرديده ايم. 27سال قبل ، يعني به تاريخ ششم جدي که به حيث يک روز سياه براي افغانها تلقي مي گرددقشون سرخ وارد افغانستان گرديد."

https://p.dw.com/p/DEyv
"اگرراستش را بپرسي ، محمد داود بيشترازديگران دوست مابود."
"اگرراستش را بپرسي ، محمد داود بيشترازديگران دوست مابود."عکس: AP

اين گفتگو توسط نجيب الله زيارمل همکاربخش پشتوی صدای آلمان به زبان روسي ، به مناسبت 6 جدي سالروز اشغال افغانستان توسط نيروهاي اتحادجماهيرشوروي ،صورت گرفته است. ايوانوويچ کورول کوف که درآن زمان مسوول امورامنيتي سفارت اتحاد جماهيرشوروي سابق بود، ناگفته هاي را بيان نموده است.

دويچه ويله : اتحاد جماهيرشوروي آن زمان چه نيازي به فرستادن قوا به افغانستان داشت ؟

کورول کوف : در رابطه با اين موضوع دونکته قابل توجه پنداشته مي شود:

نخست ما بايست ازکساني پشتيباني مي کرديم که بعدازمحمد داود ، رهبرقبلي افغانستان ، به اريکه ي قدرت تکيه زده بودند . اگرراستش را بپرسي ، محمد داود بيشترازديگران دوست مابود . درقدم دوم اين موضوع داراي يک بخش سياسي مي باشد:

درآن زمان با به قدرت رسيدن آخوند ها درايران ، ايالات متحده اي امريکا نفوذ خويش را درمنطقه ازدست داده بود. درصورت خطراحتمالي ايالات متحده امريکا ، شوروي خواهان اين نکته بود ، که قسمت ازخليج فارس راتحت اداره اي خويش درآورد.ازاين جهت ما قسمت ازقواي خويش را به ميدان هوايي قندهار نيزفرستاده بوديم .

دويچه ويله : آيا حفيظ الله امين ، شخص شماره يک آن زمان حزب دموکراتيک خلق خواهان فرستادن قواي شوروي به افغانستان شده بود؟

کورول کوف : من درآن زمان دربخش اطلاعات سفارت شوروي درکابل مشغول وظيفه بودم . تمام نامه هاي که امين به شوروي مي فرستاد،همه اي آنها ازنظريوزانوف ، سفيرشوروي درکابل ، مي گذشت. يک کاپي اين نامه هادرسفارت قيد اسناد مي گردد. من اين نامه هارا ازنظرمي گذشتاندم. امين خواسته بود که قواي شوروي مسووليت راه رفت وآمد کابل را بدوش گيرد . بخاطراين که حکومت آن زمان فاقد تامين امنيت دراين راه بود. ازطرف ديگردردولت ، براي کسب قدرت ، مناقشه اي سرسخت روان بود . اتحاد جماهيرشوروي ترس داشت ، که درصورت نه شنيدن خواست امين ، وي شايد ازشوروي رو گردان شده وبا امريکا نزديک گردد.

دويچه ويله : درصورتيکه امين خود خواهان فرستادن قواي شوروي باافغانستان گرديده بود، پس چرا وي را ازبين بردند؟

کورول کوف : ببرک کارمل درآن زمان زمامداران کرملين را قانع ساخته بود که امين با امريکا رابطه دارد. کارمل مي گفت ، که امين دراتحادشوروي نه، بلکه درايالات متحده اي امريکاتحصيل نموده است. کارمل توانست ازاين طريق به شوروي افهام نمايد ، که تنها او( کارمل ) مي تواند درافغانستان ، آنهم به اين علت که امين به کشتن علماي دين پرداخته بود. من خودم درزندان پلچرخي شاهد کشتن بي رحمانه اي علما ازطرف امين بودم.

دويچه ويله : گفته مي شود که فرستادن قواي شوروي بخاطرکمک به افغانستان نبوده، بلکه شوروي خواهان راهيابي ، ازطريق پاکستان به آبهاي گرم هند بود.

کورول کوف : خير؛ من به شما با صراحت گفته مي توانم ، که موضوع بدين منوال نبوده است. زمامداران آن زمان شوروي تحت رهبري ليوند برژنف ، به اين نکته آگاهي کامل داشتند،که داخل شدن درخاک پاکستان معني جنگ جهاني سوم را دارد.

دويچه ويله : واضح است که شوروي درنخستين روزها بر پاکستان حمله نمي کرد باسپري شدن ايامي ، شوروي مي توانست بهانه اي دراين راستاسراغ نمايد.

کورول کوف : بله ، اگربه اين مساله توجه نماييم ؛ حکومت افغانستان اززمان محمدظاهر، پادشاه افغانستان، وبعدتردرزمان داود هوادارجنگ با پاکستان بود. آنها ادعا مي نمودند که اين موضوع را به زودي حل مي نمايند. آنها مي خواستند که بخشهاي سرحدي را بگيرند . ليکن زمامداران ما به اين کاردست نزدند.

دويچه ويله : يک خبرنگارروسي دريکي ازمصاحبه هاي خويش گفته بود ، که وي بعدازتحقيقات درامورداخلي افغانستان که به آنجا سفرنموده بود، در دوسال اول به اطلاع زمامداران کرملين رسانيده بود که قواي شوروي نمي توانند درافغانستان بمانند، آنها شکست خورده اند.

کورول کوف : بله ؛ اين خبربجاست . من خودم نيزدرآن زمان دراين مورد به پژوهش پرداختم که درافغانستان مردم درقبال حکومت با چه نظراند و درمورد ماچه فکرمي کنند.ما درجريان دو- سه سال به اين نتيجه رسيديم که ما بايست درافغانستان تنها وتنها به حفظ حضورقواي خويش بپردازيم . درامور داخلي افغانها مداخله ننماييم . ما تمام اين اسناد را به قصرکرملين فرستاديم . آنها دراين مورد مطلع بودند . ولي اين يک موضوع بغرنج است . اين که درافغانستان چه به وقوع پيوسته ، بارملامتي را چه کسي بدوش دارد، اين وامثال اين مسايل را تاريخ درآينده جواب خواهد داد.

دويچه ويله : با درنظرداشت تلفات زيادي مادي وانساني ، چراشوروي به عقب نشيني تن درداد؟

کورول کوف : اين نکته واضح است که پيروزي برجنگهاي پارتيزاني خيلي مشکل است. هيچ وقت نمي توان برآن پيروزگرديد، بويژه زماني که اين نوع جنگ ازپشتيباني اقتصادي وتخنيکي نيزبرخوردارباشد. نکته اي ديگراين که ، درخود شوروي نيزصداي نارضايتي بلند گرديده وخواهان خروج سربازان شوروي ازافغانستان گرديد. آنها نمي خواستند که فرزندان شان درافغانستان طعمه مرگ گردند. جنگ افغانستان برا ي ما بسيار آسيب آوربود. افغانستان درعوض سلاح و وسايل تخنيکي شوروي ، هيچ چيزبه ما نمي داد. تنها درمزار يک شبکه اي گازرا دراختيارخويش داشتيم واين براي شوروي قناعت بخش بود.

دويچه ويله : آقا کورول کوف يک جهان تشکرازشما .